5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong>Σπόροι Τσίλι πιπέρι Γιγαντιαίοι λευκοί Habanero</strong></h2> <h2><span style="color: #fe0000;"><strong> Τιμή για το πακέτο των 3 σπόρους.</strong></span><span style="color: #ff0000;"><strong><br></strong></span></h2> <div>Το White Giant Habanero είναι μεγαλύτερο από ένα κανονικό habanero, αλλά σε σύγκριση με τα λευκά αντίστοιχα όπως το White Bullet είναι ΓΙΓΑΝΤΟΣ! Έχουν έντονη ζέστη και κάπως καπνιστή γεύση! Το Habanero White Giant ή Giant White Habanero είναι μια ποικιλία που βρήκε σε έναν Ιταλό έμπορο πριν από 20 χρόνια (1992-1993), αυτή η ποικιλία προέρχεται από μια άγνωστη περιοχή της Καραϊβικής.<br><br>Το Capsicum chinense είναι ένα σπάνιο και εξαιρετικά ζεστό τσίλι στην καλλιέργεια. Η οξύτητα του είναι κατά μέσο όρο 300.000 στην κλίμακα Scoville και σε μερικά δείγματα φτάνει τους 410.000 βαθμούς - έτσι, είναι συγκρίσιμο με το πιο καυτό Habanero Red Savina και εκατό φορές πιο έντονο από ένα jalapeno. Έχει λουλουδάτο άρωμα και χαρακτηριστική γεύση με νότες καπνού και νότες εσπεριδοειδών.<br><br>Όπως και άλλα habaneros, χρησιμοποιείται για να φτιάξετε σάλτσες, σούπες, στιφάδο, μαρινάδες. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στην εθνική Τζαμαϊκανή, Γουιάνα και Μπαχάμα κουζίνα. Λόγω των εξωτικών λευκών λοβών και του συμπαγούς μεγέθους, καλλιεργείται για διακοσμητικούς σκοπούς.<br><br>Διανομή και οικολογία<br>Οι πληροφορίες σχετικά με την προέλευση του λευκού habanero είναι αντιφατικές. Ορισμένες πηγές ισχυρίζονται ότι η πατρίδα αυτής της ποικιλίας τσίλι είναι το Περού, σύμφωνα με άλλες, το πήραν οι Ισπανοί από τη χερσόνησο Γιουκατάν στο νότιο Μεξικό, επομένως είναι επίσης γνωστό με το όνομα "Peruvian white habanero" και "Yucatan white habanero ".<br><br>Βοτανική περιγραφή<br>Χαμηλό θαμνώδες φυτό ύψους 35 - 40 εκ. Τα λουλούδια είναι μικρά, πέντε πέταλα, σε σχήμα αστεριού, καθαρά λευκά. Μια ποικιλία υψηλής απόδοσης, κάθε θάμνος δίνει μέχρι ένα κιλό φρούτων μήκους περίπου 5 εκατοστών. Καρποφορώντας για 4-6 μήνες, οι λοβοί ωριμάζουν σε 90 ημέρες, αλλάζοντας χρώμα από πράσινο σε κρεμώδες λευκό.</div> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

C 60

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2 id="short_description_content" class="rte align_justify"><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σπόροι Γίγαντας Ακανθώδες Μπαμπού (Bambusa arundinacea)</strong></span></h2> <h2 class="rte align_justify"><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Giant Thorny Bamboo ή Ινδικό Thorny Bamboo, είναι ένα είδος τροπικού πυκνού μπαμπού που συσσωρεύεται στη Νοτιοανατολική Ασία. Αυτό το είδος μπαμπού ονομαζόταν προηγουμένως Bambusa arundinacea και χρησιμοποιείται συχνά για κατασκευαστικούς σκοπούς.</p> <p>Culms: The fast growing, strong woody culms of Bambusa bambos have an average diameter between 10-18 cm, and are between 20-30 m tall (although the tallest recorded culm measured 40 m). The internodes are dark green colored with very thick walls. Nodes are slightly swollen and some lower nodes produce short aerial roots.</p> <p>Branches: Nodes contain a central dominant branch with one or two lateral branches and are often spine-like. Thorny lower branches are long and wiry, and usually bent towards the ground. The upper leafy branches produce a fan like plume and bearing small spines.</p> <p>Leaves: Leaves are lance-shaped with a long-pointed tip. They measure between 15-30 cm long and 8-15 mm broad, with about 10 leaves in each complement.</p> <p>Seeds: This bamboo species may flower every 30-50 years. Gregarious flowering was last reported in the early 90's (1991-1995) where single clumps gave about 50-100 kg of seeds (70,000 to 85,000 seeds per kilogram). Bambusa bambos seeds are generally viable for a period of 6-8 months.</p> <p>Habitat: Bambusa bambos prefers a humid tropical climate and grows best along river banks or river valleys with a rich, moist soil. It reaches its best development in moist deciduous forests up to an altitude of 1,250 m and receiving nearly 2,000-2,500 mm rainfall a year. In flat alluvial soil, the culms are reported to attain a height of 25-30 m and a diameter of 20-25 cm.</p> <p>Uses: Culms are used for house construction, scaffolding, rafters, thatching and roofing, handicrafts and art objects, basket making, bows and arrows, furniture, floating timber and rafting, cooking utensils and fencing. The raw material of this bamboo is also an important source for paper pulp and panel products. Shoots and seeds are edible and leaves are used as fodder and medicine.</p> <p>Mechanical properties: Fibre stress varies between 18.3-26.5 N/mm2, modulus of rupture is 35-39.3 N/mm2, modulus of elasticity 1.5-4.4 kN/mm2 and maximum crushing stress is 39.1-47 N/mm2.</p> <p>Origin: Bambusa bambos is native to Southeast Asia, to be more specific: India, Pakistan, Sri Lanka, Bangladesh, Burma, Thailand, Laos, Kampuchea, Vietnam and China.</p> <p>In India this species occupies 15% of all bamboo forests. It was also introduced to many other tropical countries and regions; including New Guinea and Pacific Islands, northern Australia and New Zealand, tropical Africa and Madagascar, Central and South America (including Caribbean Islands), Mexico and Southern USA (Florida).</p> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">25-30°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">1 - 8 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> </td> <td valign="top"> <p align="center"><br /><span style="color: #008000;"> <em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table>

B 5 (5 S)

5/ 5

<h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σεκοϊάδενδρο το γιγαντιαίο σπόροι (<i>Sequoiadendron<span>&nbsp;</span></i>giganteum)</strong></span></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong><span style="font-size: 14pt;">Πακέτο 5 σπόροι.</span></strong></span></h2> <p>Το<span>&nbsp;</span><b>Σεκοϊάδενδρο το γιγαντιαίο</b><span>&nbsp;</span>(<i>Sequoiadendron giganteum</i>), γνωστό και ως<span>&nbsp;</span><b>γιγαντιαία Σεκόια</b><span>&nbsp;</span>(<i>Giant Sequoia</i>) ή<span>&nbsp;</span><b>Ουελλιγκτόνια</b><span>&nbsp;</span>(<i>Wellingtonia</i>), είναι μεγάλο αειθαλές<span>&nbsp;</span>κωνοφόρο<span>&nbsp;</span>δέντρο, μοναδικό ζων<span>&nbsp;</span>είδος<span>&nbsp;</span>του μονοτυπικού<span>&nbsp;</span>γένους<span>&nbsp;</span>Σεκοϊάδενδρον<span>&nbsp;</span>(<i>Sequoiadendron</i>), και, μαζί με την<span>&nbsp;</span>Σεκόια την αειθαλή<span>&nbsp;</span>(<i>Sequoia sempervirens</i>) και την<span>&nbsp;</span>Μετασεκόια την γλυπτοστροβοειδή<span>&nbsp;</span>(<i>Metasequoia glyptostroboides</i>), ένα από τα τρία είδη κωνοφόρων που ταξινομούνται στην υποοικογένεια των<span>&nbsp;</span>Σεκοϊομόρφων<span>&nbsp;</span>(<i>Sequoioidae</i>, γνωστά και ως<span>&nbsp;</span><i>redwoods</i><span>&nbsp;</span>στα αγγλικά) της<span>&nbsp;</span>οικογένειας<span>&nbsp;</span>των<span>&nbsp;</span>Κυπαρισσοειδών<span>&nbsp;</span>(<i>Cupressaceae</i>).</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Περιγραφή</span></h2> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Daniel_Fuchs.CC-BY-SA.Sequoiadendron_giganteum.jpg/220px-Daniel_Fuchs.CC-BY-SA.Sequoiadendron_giganteum.jpg" width="220" height="150" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Φύλλα σεκοϊαδένδρου.</div> </div> </div> <p>Το σεκοϊάδενδρο είναι το μεγαλύτερο σε<span>&nbsp;</span>όγκο<span>&nbsp;</span>δέντρο του πλανήτη. Φτάνει συνήθως σε ύψος τα 50-85 μ και σε διάμετρο κορμού στο ύψος του στήθους (1,3 μ.) τα 6-8 μ., έχουν καταγραφεί όμως άτομα του είδους που φτάνουν τα 94,8 μ. σε ύψος και τα 17 μ. σε διάμετρο.<sup id="cite_ref-Flint_2002_1-0" class="reference">[1]</sup><span>&nbsp;</span>Σχηματίζει ψηλή, στενή κωνική κόμη. Τα κατώτερα κλαδιά του πεθαίνουν σχετικά εύκολα λόγω σκίασης αλλά δέντρα ηλικίας μικρότερης των 100 ετών διατηρούν τα περισσότερα από τα νεκρά κλαδιά τους. Οι κορμοί των ενήλικων δέντρων, στο φυσικό τους περιβάλλον, συνήθως δεν έχουν κλαδιά μέχρις ύψους 30-45 μέτρων.<sup id="cite_ref-silvics_2-0" class="reference">[2]</sup></p> <p>Είναι επίσης ένα από τα μακροβιότερα δέντρα· μεταξύ μη-κλωνικών οργανισμών, μόνο τα είδη<span>&nbsp;</span><i>Pinus longaeva</i><span>&nbsp;</span>και<span>&nbsp;</span><i>Fitzroya cupressoides</i><span>&nbsp;</span>είναι μακροβιότερα<sup id="cite_ref-3" class="reference">[3]</sup><sup id="cite_ref-4" class="reference">[4]</sup>. Το γηραιότερο γνωστό σεκοϊάδενδρο (το Muir Snag, νεκρό πλέον), με βάση την καταμέτρηση ετησίων δακτυλίων, θεωρείται ότι είχε ηλικία αρκετά άνω των 3.200 ετών όταν πέθανε.<sup id="cite_ref-5" class="reference">[5]</sup></p> <p>Το εγκάρδιο<span>&nbsp;</span>ξύλο<span>&nbsp;</span>του σεκοϊαδένδρου έχει χρώμα καφε-κόκκινο, εξ ου και το όνομα<span>&nbsp;</span><i>redwood</i><span>&nbsp;</span>(=<i>κόκκινο ξύλο</i>), ενώ το σομφό, που ξεχωρίζει σαφώς, έχει χρώμα ανοιχτό κίτρινο. Η μέση πυκνότητα του ξύλου, που κατά το μεγαλύτερο μέρος δεν περιέχει ρητίνη, είναι 0,37 γρ/εκ³. Ο φλοιός είναι ινώδης, σπογγώδης, μαλακός και αυλακωτός, δεν περιέχει ρητίνη και μπορεί να φτάνει σε πάχος μέχρι και τα 75 εκ. στην βάση του κορμού, παρέχοντας στο δέντρο σημαντική προστασία από την φωτιά. Τα<span>&nbsp;</span>φύλλα<span>&nbsp;</span>είναι άμισχα, βελονοειδή, τριγωνικής διατομής, μήκους 3-6 χιλ. στα πλευρικά κλαδιά και μέχρι 15 χιλ. στα κλαδιά της κορυφής, αειθαλή, και διατάσσονται σπειροειδώς πάνω στα κλαδιά.<sup id="cite_ref-6" class="reference">[6]</sup><span>&nbsp;</span>Σε νεαρά κλαδιά έχουν χρώμα γαλαζοπράσινο, σε πιο ηλικιωμένα βαθυπράσινο.</p> <p>Στο φυσικό του περιβάλλον το σεκοϊάδενδρο σχηματίζει ένα εκτεταμένο, ρηχό<span>&nbsp;</span>ριζικό σύστημα, που εκτείνεται σε απόσταση μέχρι και άνω των 30 μ. μακριά από τον κορμό, σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη, αλλά σπάνια ξεπερνά το 1 μ. σε βάθος. Παρ' όλα αυτά, το δέντρο, δεδομένου του μεγάλου ύψους και της τεράστιας μάζας του, είναι αξιοσημείωτα σταθερό απέναντι στον αέρα.<sup id="cite_ref-silvics_2-1" class="reference">[2]</sup><span>&nbsp;</span>Σπάνια σεικοϊάδενδρα ξερριζώνονται από<span>&nbsp;</span>καταιγίδα<span>&nbsp;</span>όσο βρίσκονται εν ζωή· συχνότερα πεθαίνουν από<span>&nbsp;</span>μυκητιακές<span>&nbsp;</span>ασθένειες. Νεαρά δέντρα, που δεν έχουν ακόμη την προστασία του χοντρού φλοιού, διατρέχουν κίνδυνο από πυρκαγιές.</p> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/Sequoiadendron_giganteum_MHNT.BOT.2004.0.191.jpg/220px-Sequoiadendron_giganteum_MHNT.BOT.2004.0.191.jpg" width="220" height="199" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Ώριμοι κώνοι και σπόροι σεκοϊαδένδρου.</div> </div> </div> <p>Το σεκοϊάδενδρο αναγεννάται κυρίως μέσω<span>&nbsp;</span>σπόρων. Δέντρα ηλικίας μέχρι περίπου 20 ετών είναι πιθανόν να αναβλαστήσουν από πρέμνα μετά από τραυματισμό αλλά, σε αντίθεση με την<span>&nbsp;</span>σεκόια, τα ενήλικα δέντρα δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Σεκοϊάδενδρα όλων των ηλικιών μπορούν να βλαστήσουν από τον κορμό τους όταν χάσουν κλαδιά λόγω πυρκαγιάς ή θραύσης.<sup id="cite_ref-usdafs_7-0" class="reference">[7]</sup></p> <p>Το σεκοϊάδενδρο είναι φυτό<span>&nbsp;</span>μόνοικο<span>&nbsp;</span>και δικλινές, αρσενικά δηλαδή και θηλυκά<span>&nbsp;</span>άνθη<span>&nbsp;</span>(κώνοι) είναι διακριτά αλλά βρίσκονται στο ίδιο άτομο. Οι αρσενικοί κώνοι βρίσκονται στις άκρες κοντών βλαστών· οι θηλυκοί (κουκουνάρια) βρίσκονται μεμονωμένοι, καμμιά φορά και σε ζεύγος, πάνω σε μακρύ μίσχο, και γονιμοποιούνται με τον<span>&nbsp;</span>άνεμο. Οι σπόροι ωριμάζουν σε δύο χρόνια, οι κώνοι όμως μπορεί να συνεχίσουν να αναπτύσσονται για αρκετά χρόνια (μέχρι και 20), παραμένοντας σε αυτό το διάστημα πράσινοι και κλειστοί.<sup id="cite_ref-silvics_2-2" class="reference">[2]</sup><span>&nbsp;</span>Έχουν αμβλύ ωοειδές σχήμα και μήκος 5-8 εκατοστά. Κάθε κώνος φέρει 30-50 σπειροειδώς διατεταγμένες φολίδες, με αρκετούς σπόρους σε κάθε φολίδα, φτάνοντας να περιέχει κατά μέσον όρο 230 σπόρους. Οι σπόροι έχουν σκούρο καφέ χρώμα, μήκος 4-5 χιλ. και πλάτος 1 χιλ., με ένα κιτρινο-καφέ πτερύγιο πλάτους 1 χιλ. σε κάθε πλευρά. Ορισμένοι από τους σπόρους πέφτουν όταν οι φολίδες του κώνου συρρικνώνονται λόγω της καλοκαιρινής ζέστης, οι περισσότεροι όμως απελευθερώνονται όταν ο κώνος στεγνώσει λόγω θερμότητας από πυρκαγιά ή καταστραφεί από<span>&nbsp;</span>τρωκτικά<span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span>έντομα.</p> <p>Τα νεαρά δέντρα αρχίζουν να παράγουν κώνους σε ηλικία 10-15 ετών. Σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, ένα μεγάλο ενήλικο δέντρο μπορεί να φέρει περίπου 11.000 κώνους. Η παραγωγή κώνων είναι μεγαλύτερη στο ανώτερο τμήμα του θόλου. Υπολογίζεται ότι ένα ώριμο σεκοϊάδενδρο διασκορπίζει περίπου 300.000-400.000 σπόρους τον χρόνο. Με την βοήθεια των πτερυγίων οι σπόροι μπορούν να φτάσουν μέχρι και 180 μ. μακριά από το γονικό δέντρο.<sup id="cite_ref-usdafs_7-1" class="reference">[7]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Βιολογία</span></h2> <p>Λόγω του μεγέθους του, το δέντρο έχει μελετηθεί για τον τρόπο με τον οποίο αντλεί νερό. Το νερό από τις ρίζες μπορεί να ωθηθεί προς τα πάνω μόλις λίγα μέτρα με την<span>&nbsp;</span>ωσμωτική πίεση<span>&nbsp;</span>αλλά μπορεί να φτάσει σε ακραία ύψη με την χρήση ενός συστήματος διακλαδούμενης τριχοειδούς ανύψωσης στο<span>&nbsp;</span>ξύλωμα<span>&nbsp;</span>του δέντρου (τα σωληνάρια νερού) και υποπίεσης από το εξατμιζόμενο στα φύλλα νερό.<sup id="cite_ref-8" class="reference">[8]</sup>. Τα δέντρα συμπληρώνουν το νερό του εδάφους με<span>&nbsp;</span>ομίχλη<span>&nbsp;</span>η οποία απορροφάται μέσω εναερίων ριζών σε ύψη στα οποία το νερό από τις ρίζες δεν μπορεί να φτάσει.<sup id="cite_ref-9" class="reference">[9]</sup></p> <div></div> <h2><span></span><span class="mw-headline">Εξάπλωση</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cf/Sequoiadendron_giganteum_levila.png/220px-Sequoiadendron_giganteum_levila.png" width="220" height="179" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Εξάπλωση στη<span>&nbsp;</span>Σιέρρα Νεβάδα (Η.Π.Α.)</div> </div> </div> <p>Το γένος<span>&nbsp;</span>Σεκοϊάδενδρον<span>&nbsp;</span>ενδημούσε και στην Ευρώπη προ των παγετωδών περιόδων του<span>&nbsp;</span>Τεταρτογενούς. Σήμερα η φυσική εξάπλωση του σεκοϊαδένδρου περιορίζεται σε μια μικρής έκτασης περιοχή της δυτικής<span>&nbsp;</span>Σιέρρα Νεβάδα<span>&nbsp;</span>της<span>&nbsp;</span>Καλιφόρνια. Τα δέντρα αναπτύσσονται σε απομονωμένες μεταξύ τους χαράδρες σε 68 συνολικά διάσπαρτα δασύλλια (<i>groves</i>), τα οποία συνθέτουν μια συνολική επιφάνεια μόλις 144,16 χλμ². Πουθενά δεν σχηματίζουν αμιγείς συστάδες, μολονότι σε ορισμένες μικρές περιοχές οι συστάδες πλησιάζουν την αμιγή κατάσταση. Τα δασύλλια ποικίλλουν σε έκταση από 12,4 χλμ², με 20.000 ενήλικα δέντρα, μέχρι 10.000 μ²<span>&nbsp;</span>με μόλις 6 ζωντανά δέντρα.</p> <p>Το σεκοϊάδενδρο κινδυνεύει με αφανισμό στην φυσική περιοχή εξάπλωσής του. Σήμερα διατηρούνται μόλις τα 2/3 του αρχικού πληθυσμού. Πολλά δέντρα προστατεύονται πλέον στα Εθνικά Πάρκα "Σεκόια" (<i>Sequoia</i>), "Κινγκς Κάνυον" (<i>Kings Canyon</i>), "Εθνικό Μνημείο Γιγαντιαίας Σεκόιας" (<i>Giant Sequoia National Monument</i>) και<span>&nbsp;</span>Γιοσέμιτι<span>&nbsp;</span>(<i>Yosemite</i>).<sup class="reference">[10]</sup></p> <p>Το σεκοϊάδενδρο απαντάται συνήθως σε υγρά κλίματα που χαρακτηρίζονται από ξηρά καλοκαίρια και χιονισμένους χειμώνες. Τα περισσότερα δασύλλια αναπτύσσονται πάνω σε<span>&nbsp;</span>γρανιτικής<span>&nbsp;</span>σύστασης υπολειμματικά και<span>&nbsp;</span>αλλουβιακά<span>&nbsp;</span>εδάφη. Το υψόμετρο ποικίλλει από 1.400–2.000 μ. στα βόρεια μέχρι 1.700-2.150 μ. στα νότια. Τα σεκοϊάδενδρα συνήθως αναπτύσσονται στις νοτίου προσανατολισμού πλευρές των βορείων βουνών και στις βόρειες όψεις των νοτιότερων πλαγιών. Σε πλήρη ανάπτυξη, τα δέντρα αυτά συνήθως χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού και επομένως συχνά συγκεντρώνονται κοντά σε ρυάκια.</p> <p>Δεν χρειάζονται υψηλά επίπεδα αναπαραγωγής για να διατηρηθούν οι πληθυσμοί στα σημερινά επίπεδα. Ωστόσο, λίγα δασύλλια έχουν αρκετά νεαρά δέντρα ώστε να διατηρηθεί η παρούσα πυκνότητα ενηλίκων δέντρων για το μέλλον. Η πλειοψηφία των δασυλλίων υφίσταται μια σταδιακή μείωση πυκνότητας από την εποχή του Ευρωπαϊκού αποικισμού.</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Βιο-οικολογία</span></h2> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Sequoiadendron_giganteum_trunk.jpg/220px-Sequoiadendron_giganteum_trunk.jpg" width="220" height="147" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Τα σημάδια από τις πυρκαγιές του παρελθόντος είναι ορατά στον φλοιό αυτού του σεκοϊαδένδρου.</div> </div> </div> <p>Τα σεκοϊάδενδρα δυσκολεύονται να αναπαραχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον (και πολύ σπάνια αναπαράγονται σε καλλιέργεια) λόγω του ότι οι σπόροι τους αναπτύσσονται με επιτυχία μόνο σε ηλιόλουστες θέσεις και εδάφη πλούσια σε μέταλλα, απαλλαγμένοι από ανταγωνιστική βλάστηση. Παρότι οι σπόροι μπορούν να βλαστήσουν στο υγρό επιφανειακό στρώμα οργανικής ύλης (χούμου) την άνοιξη, τα σπορόφυτα αυτά θα πεθάνουν καθώς τα φυτικά υπολείμματα στεγνώνουν το καλοκαίρι. Κατά συνέπεια έχουν ανάγκη περιοδικές δασικές πυρκαγιές, οι οποίες καταστρέφουν την ανταγωνιστική βλάστηση και καθαρίζουν το έδαφος από την οργανική ύλη, πριν καταστεί δυνατή η επιτυχής αναγέννησή τους. Χωρίς την φωτιά, τα σκιόφιλα είδη θα καταπνίξουν τα νεαρά σπορόφυτα σεκοϊάδενδρων και οι σπόροι δεν θα φυτρώσουν.</p> <p>Οι φωτιές φέρνουν επίσης στον θόλο του δέντρου μέσω<span>&nbsp;</span>συναγωγής<span>&nbsp;</span>θερμό αέρα, ο οποίος με την σειρά του ξηραίνει και ανοίγει τους κώνους. Η συνακόλουθη απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων σπόρων συμπίπτει με την ύπαρξη ιδανικών γι' αυτούς συνθηκών υποστρώματος. Επιπλέον, η χαλαρή στάχτη στο έδαφος μπορεί να λειτουργήσει σαν προστατευτικό κάλυμμα για τους σπόρους απέναντι στην<span>&nbsp;</span>υπεριώδη ακτινοβολία. Οι φυσικές πυρκαγιές μπορεί τέλος να είναι σημαντικές για τον έλεγχο των μυρμηγκιών του ξύλου (Camponotus spp.).</p> <p>Λόγω των προσπαθειών καταστολής των πυρκαγιών και της βόσκησης ζώων κατά τις αρχές και τα μέσα του 20^ου<span>&nbsp;</span>αιώνα, δεν ξεσπούσαν χαμηλής έντασης φωτιές με φυσικό τρόπο σε πολλά από τα δασύλλια, και ακόμα και σήμερα δεν ξεσπούν σε ορισμένα από αυτά. Η καταστολή των πυρκαγιών οδήγησε επίσης στην συσσώρευση "καυσίμου" στο έδαφος και στην πυκνή ανάπτυξη της, ευαίσθητης στις φωτιές, λευκής ελάτης (<i>Abies concolor</i>). Έτσι αυξήθηκε ο κίνδυνος έκρηξης πιο έντονων πυρκαγιών οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ελάτες σαν "σκάλες" για να απειλήσουν τον θόλο των σεκοϊάδενδρων.</p> <p>Το 1970 η Υπηρεσία Εθνικών Πάρκων των Η.Π.Α. (National Park Service) ξεκίνησε την πρόκληση ελεγχόμενων πυρκαγιών στα δασύλλια για να διορθώσει την κατάσταση. Η τρέχουσες πολιτικές επίσης επιτρέπουν στις φυσικές πυρκαγιές να καίνε βάσει προδιαγεγραμμένων συνθηκών.<sup id="cite_ref-11" class="reference">[11]</sup><span>&nbsp;</span>Μια απ' αυτές τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο δεύτερο μεγαλύτερο δέντρο του κόσμου, το "δέντρο του Ουάσινγκτον" (Washington tree), τον Σεπτέμβριο του 2003, 45 μέρες αφότου ξέσπασε. Η ζημιά κατέστησε το δέντρο ανίκανο να αντέξει την χιονοθύελλα του Ιανουαρίου του 2005, πράγμα που οδήγησε στην κατάρρευση του μισού και πλέον του κορμού του.<sup id="cite_ref-12" class="reference">[12]</sup></p> <p>Εκτός από τη φωτιά, δύο ζωικοί παράγοντες επίσης βοηθούν στην απελευθέρωση των σπόρων του σεκοϊαδένδρου. Ο σημαντικότερος από τους δυο είναι ένα σκαθάρι της οικογένειας Cerambycidae (το Phymatodes nitidus), το οποίο γεννά τα αυγά του πάνω στον κώνο, στον οποίο ανοίγουν κατόπιν τρύπες οι νύμφες του. Αυτό διακόπτει την παροχή νερού από τα αγγεία στις φολίδες των κώνων, επιτρέποντας στους κώνους να στεγνώσουν και να ανοίξουν και στους σπόρους να πέσουν. Κώνοι που υφίστανται ζημιά από τα σκαθάρια στη διάρκεια του καλοκαιριού, ανοίγουν σιγά-σιγά στην διάρκεια των επομένων μηνών. Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι πολλοί κώνοι, ειδικά στα ανώτερα τμήματα των θόλων, ίσως χρειάζεται να ξεραθούν μερικώς λόγω ζημιάς από τα σκαθάρια ώστε να μπορεί η θερμότητα της φωτιάς να τους ανοίξει τελείως. Ο άλλος ζωικός παράγοντας είναι ο σκίουρος του Ντάγκλας (Tamiasciurus douglasii), ο οποίος ροκανίζει τις σαρκώδεις πράσινες φολίδες των νεαρότερων κώνων. Οι σκίουροι παραμένουν δραστήριοι όλον τον χρόνο, και ορισμένοι από τους σπόρους αποσπώνται και πέφτουν καθώς οι σκίουροι τρώνε τον κώνο.<sup id="cite_ref-silvics_2-3" class="reference">[2]</sup><sup id="cite_ref-13" class="reference">[13]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Ανακάλυψη και ονομασία</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/97/The_Muir_Snag.jpg/220px-The_Muir_Snag.jpg" width="220" height="293" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Το Muir Snag, που θεωρείται ότι έχει ηλικία μεγαλύτερη των 3.200 ετών</div> </div> </div> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bd/Giant_sequoia_exhibitionism.jpg/220px-Giant_sequoia_exhibitionism.jpg" width="220" height="296" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Λίγο μετά την ανακάλυψή τους, τα σεκοϊάδενδρα αποτέλεσαν αντικείμενο πολλών εκθέσεων.</div> </div> </div> <p>Το σεκοϊάδενδρο ήταν γνωστό στις φυλές αυτοχθόνων Αμερικανών που ζούσαν στην περιοχή εξάπλωσής του. Οι αυτόχθονες το ονόμαζαν<span>&nbsp;</span><i>wawona</i>,<span>&nbsp;</span><i>toos-pung-ish</i><span>&nbsp;</span>and<span>&nbsp;</span><i>hea-mi-withic</i>.</p> <p>Η πρώτη αναφορά στο σεκοϊάδενδρο από Ευρωπαίους χρονολογείται στο 1833, στο ημερολόγιο του εξερευνητή Τζ. Κ. Λέοναρντ (<i>J. K. Leonard</i>)· η αναφορά δεν αναφέρει τοποθεσία, αλλά η διαδρομή του θα πρέπει να τον είχε φέρει στο δασύλλιο Calaveras.<sup id="cite_ref-farquhar_14-0" class="reference">[14]</sup><span>&nbsp;</span>Η ανακάλυψη δεν δημοσιοποιήθηκε. Ο επόμενος Ευρωπαίος που είδε το δέντρο ήταν ο Τζον Μ. Γούστερ (<i>John M. Wooster</i>), ο οποίος σκάλισε τα αρχικά του στον φλοιό του δέντρου "Ηρακλής" (Hercules) το 1850· ούτε αυτή η παρατήρηση δημοσιοποιήθηκε. Πολύ περισσότερη δημοσιότητα δόθηκε στην "ανακάλυψη" του δασυλλίου Calaveras από τον Ωγκάστους Τ. Ντάουντ (<i>Augustus T. Dowd</i>) το 1852, και αυτή συνήθως αναφέρεται και ως ανακάλυψη του είδους.<sup id="cite_ref-farquhar_14-1" class="reference">[14]</sup><span>&nbsp;</span>Το δέντρο που ανακάλυψε ο Ντάουντ, το οποίο βαφτίστηκε "Δέντρο της ανακάλυψης" (<i>"Discovery tree"</i>), κόπηκε το 1853.</p> <p>Η πρώτη επιστημονική ονομασία του είδους δόθηκε τον Δεκέμβριο του 1853 από τον<span>&nbsp;</span>Τζον Λίντλευ<span>&nbsp;</span>(<i>John Lindley</i>), ο οποίος το ονόμασε<span>&nbsp;</span><i>Wellingtonia gigantea</i>, χωρίς να συνειδητοποιήσει ότι το όνομα ήταν άκυρο σύμφωνα με τον κώδικα βοτανικής ονοματολογίας, καθώς το όνομα Wellingtonia είχε ήδη χρησιμοποιηθεί νωρίτερα για ένα άλλο, άσχετο φυτό (το<span>&nbsp;</span><i>Wellingtonia arnottiana</i><span>&nbsp;</span>της οικογένειας<span>&nbsp;</span><i>Sabiaceae</i>). Το όνομα Wellingtonia εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στην Αγγλία ως κοινό όνομα.<sup id="cite_ref-15" class="reference">[15]</sup><span>&nbsp;</span>Τον επόμενο χρόνο ο γάλλος βοτανολόγος<span>&nbsp;</span>Ζοζέφ Ντεκαίν<span>&nbsp;</span>(<i>Joseph Decaisne</i>) μετέφερε το είδος στο ίδιο γένος με την<span>&nbsp;</span>σεκόια, ονομάζοντάς το<span>&nbsp;</span><i>Sequoia gigantea</i>, αλλά και αυτό το όνομα ήταν άκυρο, καθώς είχε αποδοθεί νωρίτερα (1847) στην σεκόια από τον<span>&nbsp;</span>Έντλιχερ<span>&nbsp;</span>(<i>Endlicher</i>). Το όνομα<span>&nbsp;</span><i>Washingtonia californica</i><span>&nbsp;</span>δόθηκε επίσης από τον Ουίνσλοου (<i>Winslow</i>) το 1854· ωστόσο και αυτό είναι άκυρο, αφού ανήκει στο γένος φοινίκων Washingtonia.</p> <p>Το 1907 τοποθετήθηκε από τον<span>&nbsp;</span>Καρλ Ερνστ Όττο Κούντσε<span>&nbsp;</span>(<i>Karl Ernst Otto Kuntze</i>) στο γένος<span>&nbsp;</span><i>Steinhauera</i>, που κατά τα άλλα περιλαμβάνει απολιθώματα, αλλά αμφιβολίες σχετικά με την σχέση του σεκοϊαδένδρου με το απολίθωμα που είχε πρώτο ονομαστεί έτσι καθιστούν και αυτό το όνομα άκυρο.<sup id="cite_ref-16" class="reference">[16]</sup></p> <p>Οι ονοματολογικές αβλεψίες διορθώθηκαν τελικά το 1939 από τον<span>&nbsp;</span>Τζ. Μπούχολτς<span>&nbsp;</span>(<i>J. Buchholtz</i>),<sup id="cite_ref-17" class="reference">[17]</sup><span>&nbsp;</span>ο οποίος επεσήμανε επίσης ότι το σεκοϊάδενδρο διαφέρει από την σεκόια σε επίπεδο γένους και επινόησε γι' αυτό το όνομα<span>&nbsp;</span><i>Sequoiadendron giganteum</i>.</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Χρήσεις</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Sequoia_Log.jpg/220px-Sequoia_Log.jpg" width="220" height="165" class="thumbimage"> <div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Υλοτόμοι δίπλα σε κομμένο κορμό σεκοϊαδένδρου, γύρω στο 1890</div> </div> </div> <p>Το ξύλο των ώριμων σεκοϊάδενδρων είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στην φθορά αλλά επειδή είναι ινώδες και εύθρυπτο δεν είναι γενικά κατάλληλο για κατασκευές. Από την δεκαετία του 1880 μέχρι την δεκαετία του 1920 πολλά από τα δασύλλια υλοτομήθηκαν, παρά τις οριακές εμπορικές αποδόσεις. Λόγω του βάρους και του ευθρύπτου χαρακτήρα τους, τα δέντρα συχνά θρυμματίζονταν πέφτοντας στο έδαφος, με αποτέλεσμα την σπατάλη μεγάλου μέρους του ξύλου. Οι υλοτόμοι επιχειρούσαν να μετριάσουν την ορμή της πρόσκρουσης σκάβοντας χαντάκια και γεμίζοντάς τα με κλαδιά. Παρόλα αυτά, υπολογίζεται ότι μόλις το 50% της ξυλείας έφτανε άθικτο στα πριονιστήρια. Το ξύλο χρησιμοποιόταν στην κατασκευή κυρίως σανίδων και στύλων για φράκτες, αλλά ακόμα και σπίρτων.</p> <p>Οι εικόνες των άλλοτε μεγαλόπρεπων δέντρων σπασμένων και εγκαταλελειμμένων στα πρώην παρθένα δασύλλια και η σκέψη της ευτελούς χρήσης των γιγάντων προκάλεσαν την δημόσια κατακραυγή που οδήγησε στην διατήρηση των περισσότερων δασυλλίων ως προστατευόμενων περιοχών. Δείγμα της αποψιλωτικής υλοτομίας της δεκαετίας του 1880 αποτελεί το "Δασύλλιο των Μεγάλων Πρέμνων" (<i>Big Stump Grove</i>), κοντά στο "Δασύλλιο του Στρατηγού Γκραντ" (<i>General Grant Grove</i>), που είναι ανοιχτό στο κοινό. Ακόμα και κατά δεκαετία του 1980, ορισμένα ανώριμα δέντρα υλοτομήθηκαν στο "Εθνικό Δάσος Σεκόια" (<i>Sequoia National Forest</i>), γεγονός του οποίου η δημοσιοποίηση συνέτεινε στην δημιουργία του "Εθνικού Μνημείου Γιγαντιαίας Σεκόιας" (<i>Giant Sequoia National Monument</i>).</p> <p>Το ξύλο των ανώριμων δέντρων είναι λιγότερο εύθρυπτο, και πρόσφατες δοκιμές με νεαρά δέντρα, καλλιεργημένα σε φυτείες, έδειξαν ότι έχει ιδιότητες παρόμοιες με αυτό της<span>&nbsp;</span>σεκόιας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενδιαφέροντος για την καλλιέργεια του σεκοϊαδένδρου ως υψηλής απόδοσης δέντρου παραγωγής ξυλείας, τόσο στην Καλιφόρνια όσο και σε τμήματα της Δυτικής Ευρώπης, όπου μπορεί να αναπτυχθεί πολύ καλύτερα απ' ό,τι οι σεκόιες. Στις βορειοδυτικές<span>&nbsp;</span>Η.Π.Α., ορισμένοι επιχειρηματίες έχουν επίσης ξεκινήσει να καλλιεργούν σεκοϊάδενδρα ως<span>&nbsp;</span>χριστουγεννιάτικα δέντρα. Πέραν αυτών των προσπαθειών για καλλιέργεια, οι κύριες χρήσεις του σεκοϊαδένδρου στην οικονομία σήμερα είναι στον τουρισμό, ως αξιοθέατου, και στην φυτοκομία, ως καλλωπιστικού φυτού.</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Καλλιέργεια</span></h2> <p>Το σεκοϊάδενδρο είναι πολύ δημοφιλές<span>&nbsp;</span>καλλωπιστικό φυτό<span>&nbsp;</span>σε πολλές περιοχές. Καλλιεργείται με επιτυχία στο μεγαλύτερο μέρος της δυτικής και νότιας<span>&nbsp;</span>Ευρώπης, από το βόρειο τμήμα της ΒΔ<span>&nbsp;</span>Βόρειας Αμερικής<span>&nbsp;</span>μέχρι το νοτιοδυτικό τμήμα της<span>&nbsp;</span>Βρετανικής Κολομβίας, την νοτιοανατολική<span>&nbsp;</span>Αυστραλία, την<span>&nbsp;</span>Νέα Ζηλανδία<span>&nbsp;</span>και την κεντρική-νότια<span>&nbsp;</span>Χιλή. Καλλιεργείται επίσης, αν και με λιγότερη επιτυχία, σε τμήματα της ανατολικής Βόρειας Αμερικής. Στην<span>&nbsp;</span>Γερμανία<span>&nbsp;</span>το ζεύγος Ερνστ και Ίλλα Μάρτιν, μέλη της Γερμανικής Δενδρολογικής Εταιρείας, ξεκίνησαν το 1952, σε ιδιόκτητη έκταση (<i>Sequoiafarm Kaldenkirchen</i>), έρευνα σχετικά με την επανεισαγωγή του, άλλοτε ενδημικού, σεκοϊαδένδρου στην γερμανική δασοκομία.</p> <p>Τα δέντρα μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες −31°C ή και χαμηλότερες για μικρά χρονικά διαστήματα, με την προϋπόθεση το έδαφος γύρω από τις ρίζες να είναι μονωμένο είτε με παχύ στρώμα χιονιού είτε με οργανικό υλικό εδαφοκάλυψης. Εκτός της φυσικής περιοχής εξάπλωσής τους, το φύλλωμα τους είναι πιθανό να υποφέρει από επιζήμια "εγκαύματα" από τον άνεμο.</p> <p>Στην Ελλάδα δεν θα συναντήσουμε πολλά φυτά του είδους που πάντως αναπτύσσονται με μεγάλη επιτυχία τουλάχιστον στη Βόρεια Ελλάδα<sup id="cite_ref-18" class="reference">[18]</sup><span>&nbsp;</span>καθώς και σε περιοχές της Νότιας Ελλάδας με μεγάλο υψόμετρο.<sup id="cite_ref-19" class="reference">[19]</sup></p> <p>Από την εποχή της ανακάλυψής του, ένα ευρύ φάσμα καλλιεργούμενων ποικιλιών του έχει επιλεγεί, ειδικά στην Ευρώπη. Υπάρχουν, μεταξύ άλλων, κρεμοκλαδείς (<i>pendulum</i>), ποικιλόχρωμες (<i>variegatum</i>), γλαύκες (<i>glaucum</i>), χρυσοκίτρινες (<i>aureum</i>), και νάνες (<i>pygmaeum</i>) μορφές.</p> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">soak in water for 12-24&nbsp; hours</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">1-2 months in moist sowing mix at 2-5 ° C refrigerator</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">all year round&gt; Autumn / Winter preferred</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">lightly cover with substrate</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">15-20 ° C&nbsp;</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">until it germinates &nbsp;(2-5 weeks)</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span style="color: #008000;"><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

T 16

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Κολοκύθα Γίγαντας Lumina (Cucurbita Maxima)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Η μεγαλύτερη ποικιλία κολοκύθας, καλλιεργείται παγκοσμίως από το 1800 από επαγγελματίες καλλιεργητές που λαμβάνουν μέρος σε διαγωνισμούς. Η ποικιλία είναι επίσης γνωστή και ως Lumina.</p> <p>Η μεγαλύτερη κολοκύθα αυτού του είδους ζυγίστηκε το 1981 στα 226,80 κιλά. Το 1994 η μεγαλύτερη κολοκύθα έφτασε τα 453 κιλά ενω το ρεκόρ αυτη τη στιγμη κατέχει η Κρίστη Χαρπ όπου με μίξεις της συγκεκριμένης ποικιλίας με άλλες κατάφερε να καλλιεργήσει μια κολοκύθα μεγέθους 782 κιλών το 2009!</p>

VG 45 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Γιγαντιαίο κρεμμύδι Σπόροι - Globemaster (Allium giganteum)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong> Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Αυτά τα λουλούδια είναι τεράστια! Μετρούν ένα επιβλητικό πλάτος 20 εκατοστών! Αυτή η ποικιλία Allium κάνει ένα εξαιρετικό αποξηραμένο λουλούδι. Είναι επίσης ένα από τα αγαπημένα των μελισσών.</p> <div> <p>Wikipedia:</p> <p>Το Allium giganteum, γνωστό και ως Giant κρεμμύδι, είναι ένα πολυετές βολβώδες φυτό του γένους κρεμμυδιού, που χρησιμοποιείται ως ανθοφόρος φυτό κήπου και φτάνει τα 2 μέτρα. Είναι το ψηλότερο διακοσμητικό Allium στην κοινή καλλιέργεια. Από την αρχή μέχρι το καλοκαίρι εμφανίζονται μικρές σφαίρες έντονων πορφυρών κεφαλών λουλουδιών (ουδέλες), ακολουθούμενες από ελκυστικές κεφαλές σπόρων. Μια δημοφιλής ποικιλία, «Globemaster», είναι μικρότερη (80 εκατοστά), αλλά παράγει πολύ μεγαλύτερες, βαθιά βιολετί, λουλούδια (15-20 εκατοστά). Και οι δύο ποικιλίες έχουν λάβει το βραβείο κηπουρικής της Royal Horticultural Society.</p> <p>ΟΝΟΜΑ: Giant Allium 'Globemaster'</p> <p>ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ: Allium Giganteum</p> <p>ΧΡΩΜΑ: Μωβ 6 - 8 "στρογγυλές λουλούδι κεφαλές</p> <p>ΧΡΟΝΟΣ BLOOM: Τελευταία Άνοιξη - Μεσαίο καλοκαίρι</p> <p>ΖΩΝΗ ΥΨΗΛΗΣ: 4 - 9</p> <p>Διάδοση:</p> <p>Χρησιμοποιείτε πάντα αποστειρωμένο χώμα φύτευσης.</p> <p>Βυθίστε τα μέσα φύτευσης, τοποθετήστε τους λεπτούς σπόρους στο έδαφος και καλύψτε ελαφρά.</p> <p>Διαστρωματώστε τους σπόρους τοποθετώντας το δοχείο σε πλαστική σακούλα σε περίπου. 5 ° C.</p> <p>Μετά από 3-4 εβδομάδες τοποθετήστε το δοχείο στη θερμοκρασία βλάστησης, περίπου. 15 ° C.</p> <p>Εντός 1-; μήνες οι σπόροι θα βλαστήσουν, η βλάστηση μπορεί να είναι πολύ αργή.</p> </div>

MHS 31

5/ 5

<h2><strong>Γίγαντας φράουλας σπόρους</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 100 (0.06g) σπόροι.</strong></span></h2> <p>Οι γιγάντιες φράουλες, Fragaria ananassa L. Makimus, είναι αρκετά εύκολο να αναπτυχθούν! Είναι πολυετές, ανθεκτικό στο χειμώνα και ευδοκιμεί καλά στον ήλιο, όσο το έδαφος είναι εύφορο και καλά στραγγισμένο. Τα υγιή φυτά θα παράγουν πολλά φρούτα για χρόνια! Οι φράουλες είναι μεγάλες (150 γραμμάρια) όπως τα μήλα! Αυτός ο τυποποιημένος τύπος φράουλας "Giant" θα σας δώσει τη μεγαλύτερη καλλιέργεια!</p> <p>Οι φράουλες χρειάζονται φως για να βλαστήσουν και οι σπόροι τους δεν πρέπει να καλύπτονται από το υπόστρωμα. Αλλά η πρακτική έχει δείξει ότι οι ακάλυπτες σπόροι φράουλας στεγνώνουν πολύ γρήγορα κατά τη διάρκεια της βλάστησης. Επομένως, συνιστάται να καλύπτετε πολύ εύκολα τους σπόρους με ένα υπόστρωμα σποράς που έχει κοσκινιστεί. Μπορείτε να τοποθετήσετε έναν σπόρο ή διαφανές νάιλον στον σπόρο σποράς και έτσι να διατηρήσετε την υγρασία που απαιτείται για να γίνει η βλάστηση του σπόρου.</p> <p>Ο σπόρος χρειάζεται διαστρωμάτωση τουλάχιστον 60 ημερών.</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 1 GS (0,06G)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2 class=""><strong>Σπόροι Σμέουρο (ή νιάουρο) (Rubus idaeus)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 500 (1g) σπόρους.</strong></span></h2> <div>Το Σμέουρο (ή νιάουρο) γνωστό και ως Φραμπουάζ (γαλλ. Framboise, αγγλ. Red Raspberry) με επιστημονική ονομασία Rubus ideaus (βάτος η ιδιαία) είναι πολυετές άγριο φυτό που παράγει μικρού μεγέθους κόκκινους καρπούς. Έχει απλά πτεροειδή ή σύνθετα παλαμοειδή φύλλα και λευκά ή ρόδινα πενταμερή άνθη. Το γένος rubus παρουσιάζει ιδιαίτερο οικονομικό ενδιαφέρον λόγω των εδώδιμων εύγευστων καρπών του. Το όνομα τού είδους idaeus (Ιδιαίος - Ζεύς) αναφέρεται στην εμφάνισή του, στο όρος Ίδη κοντά στο Τροία στη βορειοδυτική Τουρκία, όπου οι Αχαιοί το πρωτοαντίκρυσαν κατά τον Τρωικό πόλεμο .</div> <p><strong>Διατροφική αξία</strong></p> <p>Σύμφωνα με στοιχεία που μας παρέχει το USDA το σμέουρο είναι πλούσιο σε Κάλιο186mg (οι τιμές ανά 100γρ.) ασβέστιο 30,7mg μαγνήσιο 27,10mg Βιταμίνη C 32,2mg Βιταμίνη A 40,6 I.U. και θεωρητική ενεργειακή απόδοση 64 Κal.</p> <h2 class="header Heading3"><span style="color: #008000;">SEED GERMINATION</span></h2> <ul> <li class="step"><span style="color: #008000;">1</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Fill a seed starter tray with sterile potting soil in the early fall. Press one to two raspberry seeds ¼ inch down into the soil of each cell. Pat the soil down gently over the seeds to remove air pockets.</span></p> </div> </li> <li class="step"><span style="color: #008000;">2</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Mist the soil lightly to dampen, using a spray bottle filled with water. Keep the soil moist throughout the germination process. Place the seed starter tray in a cool, dark area while the raspberry seeds germinate. The seeds will begin to sprout within three months.</span></p> </div> </li> </ul> <ul> <li class="step"> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Set the seed starter tray in an area that receives bright, indirect sunlight once the seeds begin to sprout. If this is not possible, set up a grow light and place the seed starter tray underneath.</span></p> </div> </li> <li class="step"><span style="color: #008000;">4</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Continue to keep the soil moist and provide the raspberry plants with adequate light as they continue to grow. Transplant the raspberry plants outdoors in the spring, as soon as the soil is workable.</span></p> <h2 class="header Heading3"><span style="color: #008000;">OUTDOOR TRANSPLANTING</span></h2> <ul> <li class="step"><span style="color: #008000;">5</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Select an area for transplanting your raspberries that contains full sun and well-drained soil with a pH between 5.5 and 6.5. Test the soil if you are unsure of your soil pH, using a soil testing kit purchased from a garden center.</span></p> </div> </li> <li class="step"><span style="color: #008000;">6</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Turn over the soil with a pitchfork after the final winter frost and add lime to the soil if the pH is below 5.5. Add peat moss if the soil pH is above 6.5. Add the required amendment according to label instructions.</span></p> </div> </li> <li class="step"><span style="color: #008000;">7</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Dig holes for the raspberry plants that are comparable in size to their root balls. Space each hole 2 feet apart. Space rows 8 to 12 feet apart. Remove the raspberry plants from the seed starter tray, placing one raspberry plant in the center of each hole. Backfill the holes.</span></p> </div> </li> <li class="step"><span style="color: #008000;">8</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Water the raspberry plants generously after planting. Use a soaker hose that will deliver deep watering. Water at a rate of 1 inch per week, keeping the soil moist at all times during the growing season.</span></p> </div> </li> <li class="step"><span style="color: #008000;">9</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Cut the raspberry plants down to the soil line, using a sharp pair of scissors or pruning shears, in the late fall. Cutting the plants back will encourage growth the following spring.</span></p> </div> </li> <li class="step"><span style="color: #008000;">10</span> <div class="stepMeat"> <p><span style="color: #008000;">Fertilize the raspberry plants the following spring when they begin to grow again. Apply a 10-10-10 fertilizer per label instructions. Continue to keep the soil moist. Harvest the raspberries when they ripen in the summer.</span></p> </div> </li> </ul> </div> </li> </ul> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 99 (1g)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Σπόροι Γίγαντας Βατόμουρο (αγγλ. Blackberry)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή</strong><strong> </strong><strong>για</strong><strong> </strong><strong>Πακέτο</strong><strong> </strong><strong>από</strong><strong> 10 ή 20 </strong><strong>σπόρους</strong><strong>.</strong></span></h2> <p><strong>Αυτή η ποικιλία παράγει εξαιρετικά μεγάλα φρούτα βάρους 10 γραμμαρίων ανά φρούτο.</strong></p> <p>Βατόμουρο (αγγλ. Blackberry) είναι το βρώσιμο φρούτο που παράγεται από οποιοδήποτε είδος των φυτών του γένους Βάτος (rubus)[1] της οικογενείας των Ροδοειδών. Σε εξειδικευμένα βιβλία η γνωστή βατομουριά αναφέρεται ως Βάτος ο θαμνώδης.[2] Περιλαμβάνει πολυάριθμα είδη και υβρίδια, χαμηλών, συνήθως αγκαθωτών θάμνων, με ευρεία εξάπλωση σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές. Καλλιεργείται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες για τον εύγευστο καρπό του που κονσερβοποιείται, αλλά και χρησιμοποιείται για την παρασκευή μαρμελάδας και αρωματικού λικέρ.</p> <p><strong>Περιγραφή</strong></p> <p>Τα είδη αυτά τα συναντούμε σε δασώδεις κυρίως περιοχές, φράκτες, θαμνότοπους, στις όχθες των ρυακιών ακόμα και στις άκρες των δρόμων. Βγάζουν άφθονες παραφυάδες οι οποίες σχηματίζουν μακρείς και ευλύγιστους τοξοειδείς βλαστούς με ισχυρά αγκάθια. Έχουν βαθυπράσινα σύνθετα φύλλα με 3-5 οδοντωτά φυλλάρια από τα οποία το επάκριο έχει μακρύτερο μίσχο. Τα άνθη έχουν υπόλευκα πέταλα και είναι διατεταγμένα κατά αραιές φόβες. Οι εδώδιμοι καρποί τους, τα γνωστά άγρια βατόμουρα, είναι χυμώδεις και εύγευστοι, στην αρχή πράσινοι, έπειτα κοκκινόξανθοι και τελικά μαύροι και γιαλιστεροί. Είναι ανθεκτικά φυτά και αντέχουν στις παγωνιές.</p> </body> </html>

V 126

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Γίγαντας Μπαμπού (Phyllostachys pubescens)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για Πακέτο από 10 ή 20 σπόρους. </strong></span></h2> <p>Το μπαμπού είναι από τα πιο γρήγορα στην ανάπτυξη φυτά στον κόσμο. Ανήκει στο γένος βαμβούσα και αρουνδινάρια. Τα μπαμπου ως φυτο το συναντάμε αρχικά στην Ασία, στην Αμερική και στην Αφρική.</p> <p>Η χρήση του αναλόγως με το είδος του μπαμπού ποικίλει από διακοσμητική έως την κατασκευή πλοίων. Απο την άλλη στην κίνα τα γιγάντια πάντα καθώς και πολλά άλλα ζώς το χρησιμοποιούν ως την κύρια τροφή τους!</p> <p>Το ψηλό μπαμπού θα φτάσει σε ύψος μέχρι και τα 40 μέτρα και πολλά είδη αντέχουν πάνω από ένα αιώνα!</p> <p>Το μπαμπού γενικά χρειάζεται για την καλλιέργεια του βαθύ έδαφος, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά χωρίς κρύους ανέμους. Θερμοκρασία βλάστησης 20 βαθμοί κελσίου.</p> <p>To phyllostachys edulis φτάνει μέχρι και τα 28 μέτρα σε ύψος. Το edulis της λατινικής ονομασίας προέρχεται από το γεγονός ότι το φυτό έχει βρώσιμα μέρη.</p> <p>Το μπαμπού είναι ίσως το φυτό με τη πιο γρήγορη ανάπτυξη στον κόσμο. Έχει παρατηρηθεί ανάπτυξη της τάξεως των 2,5 μέτρων σε 24 ώρες. Βέβαια η ανάπτυξή του επηρεάζεται από τις κλιματολογικές συνθήκες και το έδαφος.</p> <p>Λόγω της γρήγορης ανάπτυξής του το μπαμπού χρησιμοποιούταν για βασανιστήρια στην Ιαπωνία την εποχή του Β παγκοσμίου πολέμου.</p> <p>Σε μέτριες συνθήκες η ανάπτυξη του μπαμπου είναι περίπου στα 3-10 εκ. τη μέρα. Το μέγιστο ύψος τους φτάνει τα 30 μέτρα και 20 εκατοστά διάμετρο. Σε μια περίοδο 4 μηνών το μπαμπού φτάνει στο πλήρες ύψος του και εν συνεχεία αρχίζει να αναπτύσει το εξωτερικό του για τα επόμενα 5 χρόνια.</p> <p>Για καλύτερα αποτελέσματα, συνδυάστε το με ένα από τα λιπάσματά μας (Χρήση μία φορά το μήνα μετά τον πρώτο μήνα φύτευσης).</p> <p><iframe width="640" height="385" src="https://www.youtube.com/embed/6ngy_TDW03c?rel=0&amp;hd=1" frameborder="0" class="embed-responsive-item"> </iframe></p>

B 1 (10 S)

5/ 5

<h2>Σπόροι Πασιφλόρα – Ρολόι κόκκινο (Passiflora quadrangularis)</h2> <h2><span><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</span></strong></span></h2> <p>Μπορεί να φτάσει σε μήκος έως περίπου 15-20 μέτρα. Μπορεί να παράγει επιμήκη φρούτα εξαιρετικής ποιότητας και γεύσης, το καθένα έως 4 κιλά βάρους, πλάτους 15 cm και μήκους 30 cm.</p> <p>Άγνωστης προέλευσης, υπάρχει σε πολλά νησιά της Καραϊβικής και τις Βερμούδες και καλλιεργείται επίσης στις πεδιάδες της Ινδίας, της Κεϋλάνης και των Φιλιππίνων, σε τροπική Αφρική, Αυστραλία, Χαβάη ...</p> <p>Ευχάριστα αρωματικό, το κύριο χαρακτηριστικό του είναι το μέγεθος του φρούτου, με μέσο βάρος 4 κιλά. Ο συνεπής και πολύ νόστιμος πολτός χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή παγωτού, μους, πίτας και διαφόρων γλυκών</p> <p>Το ιδανικό κλίμα για την καλλιέργειά του είναι τροπικό, με υψηλή υγρασία. Αναπτύσσεται γρήγορα από σπόρους που βλασταίνουν μεταξύ 2 και 3 εβδομάδων.</p> <p>Όταν μεγαλώνει στο χωράφι μπορεί να φτάσει τα 45; 50 μέτρα μήκος, αλλά αν καλλιεργηθεί σε γλάστρες το μέγεθός του θα είναι πολύ μικρότερο.</p> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds / Cuttings</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 24-48 hours soak in warm water</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0.5 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>25 ° C +</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>2-4 Weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 18 PQ

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι μαϊντανού ιταλικά Giant Flat πολυετούς</strong></h2> <h2 class=""><strong><span style="color: #f80000;">Τιμή για το πακέτο των 300 (1g) σπόρους.</span></strong></h2> <div>Το φρέσκο βότανο είναι μια από τις πλουσιότερες πηγές βιταμίνης C. Η χρήση του σαν αποτελεσματικό διουρητικό βοηθά τον οργανισμό να αποβάλλει την περίσσεια νερού. Σαν εμμηναγωγό, διεγείρει την εμμηνορρυσιακή λειτουργία. Τέλος ανακουφίζει τον τυμπανισμό και τους κολικούς πόνους που μπορεί να τον συνοδεύουν.</div> <div>Μηνακάκη Κωνσταντίνα Κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος</div> <div>&nbsp;Η λατινική του ονομασία είναι Petroselinum crispum και το συναντούμε με τα ονόματα Μαϊντανός, Πετροσέλινο, Περσέμολο, Μακεδονίσι.&nbsp;</div> <div>Διακρίνεται σε τρία είδη. Τον κοινό, τον κατσαρό και τον σαρκόριζο (με ογκώδες ρίζωμα 12-15 εκ.) που προτιμάται από τη φαρμακευτική καθώς περιέχει απιόλη. Γνωστή η χρήση του βέβαια από χιλιετίες.&nbsp;</div> <div>Οι αρχαίοι Έλληνες δεν τον έτρωγαν, αλλά οι Ρωμαίοι όχι μόνο τον έτρωγαν, αλλά και στις μεγάλες τους γιορτές φορούσαν στο κεφάλι στεφάνια από Μαϊντανό, για να απορροφά τις αναθυμιάσεις του κρασιού και για να αποφεύγουν το μεθύσι. Επίσης ντοπαριζόντουσαν με αυτόν οι μονομάχοι στις ρωμαϊκές αρένες.&nbsp;</div> <div>Όπως αναφέρεται οι στρατιώτες του μεγάλου Αλεξάνδρου αν είχαν ψείρες, τρίβανε μαϊντανό στα σημεία όπου η φαγούρα ήταν ανυπόφορη.&nbsp;</div> <div>Ευδοκιμεί στις Μεσογειακές χώρες, αλλά μια σγουρή ποικιλία του καλλιεργείται σε όλες τις χώρες, γιατί αντέχει και στα πιο κρύα κλίματα. Ανθίζει το καλοκαίρι, αλλά οι ρίζες του μαζεύονται για φαρμακευτική χρήση το φθινόπωρο (από φυτά δύο χρόνων). Μπορεί πολύ εύκολα να καλλιεργηθεί σε μία γλάστρα στο μπαλκόνι μας σε μέρος δροσερό και φωτεινό. Γενικά προτιμά τις μέτριες θερμοκρασίες και όχι το πολύ ζεστό ή το πολύ ψυχρό περιβάλλον. Χρειάζεται το χώμα να είναι καλό, ελαφρύ και να μην συγκρατεί πολύ νερό. Ένα πλούσιο μίγμα από φυλλόχωμα, τύρφη και λίγη άμμο ποταμίσια (ή περλίτη) είναι ιδανικό. Η σπορά γίνεται συνήθως την άνοιξη ή και το φθινόπωρο και στην αρχή θέλει προσεκτικό πότισμα για να μην φύγουν οι σπόροι από τη θέση τους.&nbsp;</div> <div>Επειδή ο μαϊντανός φυτρώνει σε κάθε απίθανο σημείο με ευκολία, ο λαός μας έχει την φράση «ξεφύτρωσε σαν μαϊντανός» για αυτούς οι οποίοι ανακατεύονται παντού χωρίς να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις. Όπως στα τηλεοπτικά παράθυρα οι κάθε λογής γνώστες επί παντός επιστητού.&nbsp;</div> <div>Η συγκομιδή του μαϊντανού γίνεται ανάλογα με τις ανάγκες της κουζίνας σας, κόβοντας ολόκληρα κοτσάνια με φύλλα, αφού το φυτό μπορεί και ξαναβλασταίνει συνεχώς.&nbsp;</div> <div>Η γεύση του είναι γλυκιά και στυφή και η δράση του στον οργανισμό είναι δροσιστική. Είναι σημαντικό λοιπόν για όλες τις οικογένειες να υπάρχει συνεχώς στην κουζίνα ο μαϊντανός και να χρησιμοποιείται όσο γίνεται πιο συχνά και στις ωμές σαλάτες αλλά και στα διάφορα φαγητά.&nbsp;</div> <div>Η ρίζα του μαϊντανού περιέχει αιθέριο έλαιο, Απιϊνη, άμυλο, κολλώδη ουσία και ζάχαρο. Τα κλωναράκια και τα φύλλα περιέχουν Προβιταμίνη Α, βιταμίνη C, άλατα μετάλλων (κυρίως Κάλιο), Πινένιο. Οι σπόροι του Μαϊντανού περιέχουν αιθέριο έλαιο σε μεγαλύτερη ποσότητα από ότι στη ρίζα, τερπένια, Απιόλη, Απιίνη, Ρετσίνη και κολλώδη ουσία.&nbsp;</div> <div>&nbsp;</div> <div>Ο Μαϊντανός έχει τονωτικές, διεγερτικές, ορεκτικές, ανακουφιστικές και καθαρτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται κυρίως σαν διουρητικό.&nbsp;</div> <div>Έχει εξαιρετικές αντισηπτικές ιδιότητες, δυναμώνει γενικά το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη νεφρική λειτουργία με μία ήπια διουρητική δράση, "καθαρίζοντας" το αίμα. Ο νωπός χυμός του μαϊντανού κάνει καλό στον πυρετό, το βήχα, τη γρίπη καθώς και σε όλες τις πνευμονικές παθήσεις. Το αφέψημά του έχει αντίστοιχες ιδιότητες και παράλληλα βοηθάει την καλή κυκλοφορία του αίματος και ρυθμίζει την πίεση. Ηρεμεί επίσης το στομάχι και κάνει καλό στη ναυτία.&nbsp;</div> <div>Τα ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα χωρίς τα κοτσάνια, με τη στυφή πικάντικη γεύση, πασπαλίζονται πάνω από μαγειρευμένα και ωμά εδέσματα. Συνήθως δεν μαγειρεύονται μαζί με το φαγητό. Οι έντονα αρωματικές ρίζες του αποτελούν συχνά μυρωδικό για σούπες. Μαγειρεμένες έχουν γλυκερή γεύση.&nbsp;</div> <div>Αναλυτικότερα με ψιλοκομμένο μαϊντανό πασπαλίζουμε σούπες, ανοιχτόχρωμες σάλτσες, βραστές πατάτες, σαλάτες και φαγητά με χλωροτύρι. Ο πλατύφυλλος μαϊντανός είναι συστατικό του γαλλικού Bouquet garni όπως και άλλων πολλών φρέσκων και αποξηραμένων μπαχαρικών μιγμάτων για φαγητά με κρέας, ψάρι και αυγό, για σούπες, σαλάτες χλωροτύρι και αρωματικό βούτυρα.</div> <div> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>soak in water for 12-24&nbsp; hours</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>18-20 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>20 days</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> <div><span><em> </em></span></div> </td> </tr> </tbody> </table> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 118 (1g)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Σπόροι Ραπανοσέλινα - γίγαντας Πράγα - Μπαχαρικών και Ιατρικής</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο του 2000 (1 g), 20000 (10g) σπόρους.</strong></span></h2> <div>Σέλινο. Καλλιέργεια  Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι κηπουροί αρχίζουν να ενδιαφέρονται για σπάνια λαχανικά. Εδώ, για παράδειγμα, το σέλινο. Αυτό το πικάντικο καλλιέργεια λαχανικών με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες C, Β1, Β2, καροτίνη, τα ανόργανα άλατα (κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο) και ουσία. Πόσα χρόνια πήγε στο Exotic σέλινο και ήταν γνωστό ότι εκτός από πολύ περίεργος ερασιτέχνες καλλιεργητές. Τώρα, δεν είναι ασυνήθιστο στον κήπο και κηπουρός, ένας αρχάριος.</div> <div>Για να το πάρει νωρίς, θα πρέπει να καταφεύγουν στη μέθοδο των σποροφύτων. Δεδομένου ότι οι σπόροι βλασταίνουν σέλινο πολύ αργά, θα πρέπει να σπέρνονται το χειμώνα.  Στα τέλη Φεβρουαρίου, οι σπόροι των ραπανοσέλινα πρέπει να αναμιχθεί με το υγρό χώμα, συμπληρώστε το μείγμα σε ένα γυάλινο βάζο, το οποίο τοποθετείται στο περβάζι. Μετά από 3-4 εβδομάδες οι σπόροι αρχίζουν να βλασταίνουν. Παρατηρήσετε ότι δεν είναι δύσκολο, γιατί η τράπεζα είναι διαφανής.</div> <div>Βλαστάνοντες σπόρους με χώμα ομοιόμορφα διασποράς στα θερμοκήπια ταινία και καλύπτουν πάχος 1 cm από το έδαφος ποτίζεται από ένα ποτιστήρι με ένα σουρωτήρι.  Αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου στον κήπο εκεί, στη συνέχεια, καθιστούν δύσκολη για τα σπορόφυτα του σέλινου. Πάρτε τέσσερα πλάτη του σκάφους 15-20 cm και μήκος για να τους χτυπήσει έξω από το κουτί. Βάλτε το στο στη μέση για να οδηγήσει ένα μερίδιο σε αυτό για την ενίσχυση του μπολ ανάποδα. Τώρα, θα τραβήξει τα άκρα της ταινίας και πιάσε ξυλεία της συσκευασίας καρφώνεται στο κιβώτιο.</div> <div>Εδώ σπορόφυτα σέλινο θα αυξηθεί πριν από τη μεταφύτευση στο έδαφος. Δεκαπενθήμερο  αποκαλύπτουν σπορόφυτα στο νερό και στη συνέχεια να κάνει ό, τι ήταν.  Στο ανοιχτό σπορόφυτα έδαφος φυτεύονται στις αρχές Μαΐου. Για την καλύτερη ρίζες ριζοβολία βουτηγμένα σε μια κρεμώδη πουρέ από πηλό και φλόμος.</div> <div>Το σέλινο δεν κάνει όπως το έδαφος οξέος έτσι εύφορο τόπο παραλαβής. Η απόσταση μεταξύ των φυτών 20-25 εκ., και το ίδιο ποσό των επιθυμητό αριθμό γραμμών.  Τα φυτά ποτίζονται στις ρίζες, και καλά καλύπτονται με χώμα. Στις αφαιρεθεί τα χόρτα, prorezhivaya φύτευση μέσω των εγκαταστάσεων σε μια σειρά. Τέλος, οι ρίζες και τα φύλλα συγκομιδή τον Οκτώβριο.  Διανέμονται κυρίως ποικιλίες ρίζα - ρίζα Gribovsky 7, Apple, λιχουδιά.</div> <div>Οι ρίζες και στελέχη που χρησιμοποιούνται σε φρέσκα, μαγειρεμένα (σαλάτες, σούπες, κύρια πιάτα, πιάτα πλευρά) και κονσερβοποιημένη μορφή.  Σέλινο κατάστημα Root, ως καρότα, pereslaivaya άμμο.</div> <div>Sowing Instructions</div> <div>Site &amp; Soil</div> <div>Celeriac has been bred from wild celery which originates from Northern Europe. They grow best in a soil which has been fertilised the previous season and not the current season. Too much nitrogen in the soil from manure etc. will encourage leaf growth rather then growth of the bulbous root. </div> <div>The best soil is one which retains moisture but is also free-draining. Although those are the ideal conditions celeriac is very tolerant of soil conditions and will grow well on most sites. </div> <div>They prefer a site which is in full sun but will tolerate part-shade very well.</div> <div>When to Sow</div> <div>In cooler areas, sow indoors or in a greenhouse / cold frame. Sow two seeds to a small pot (7.5cm / 3in) in early March.</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>18 - 20°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>12°C: 32 Days</span><br /><span>20°C: 15 days</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </body> </html>

VE 16 (1g)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Atlantic Giant κολοκύθας (824.86 kg)</strong></h2> <h2><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</span><em><br /></em></strong></h2> <p>Ατλαντικός γίγαντας είναι ποικίλος κολοκύθα αυτός αναπαρήχθη κοντά Θ*Χοωαρδ Dill. Η ποικιλία παράγει συνήθως τις κολοκύθες που ζυγίζουν παραπάνω από 500 λίβρες. Αυτή η ποικιλία της κολοκύθας είναι αληθινά εξαιρετική δεδομένου ότι έχει αυξηθεί τα βαρύτερα και μεγαλύτερα φρούτα (όγκου) στον κόσμο. Πολλοί άνθρωποι αυξάνονται την ατλαντική ποικιλία γιγαντιαίας κολοκύθας για τον ανταγωνισμό weighoff"s και φεστιβάλ συγκομιδών"s σε όλο τον κόσμο. Κηπουροί που κερδίζουν επάνω αυτές τις τεθειμένες στόχος τεράστιες προσπάθεια και προσοχή για να προστατεύσουν τις εγκαταστάσεις τους και να έρθουν ενδεχομένως μακριά με το 1$ο στο weighoff, ένα παγκόσμιο αρχείο, α το προσωπικό καλύτερο, ή ένας σαφής παλαιός καλός χρόνος. Οι πολυάριθμες λέσχες και οι οργανώσεις υπάρχουν σε πολλές περιοχές για να προωθήσουν την ανάπτυξη γιγαντιαίας κολοκύθας.</p> <p>Πολλοί δάσκαλοι έχουν κλείσει με το μάνταλο επάνω στις γιγαντιαίες κολοκύθες για τα προγράμματα κατηγορίας για να διδαχθούν τα παιδιά περίπου ζωή, εγκαταστάσεις, και γεωργία, εκτός από πολλές ουσιαστικές δεξιότητες ζωής (Ι.ε. υπομονή).</p> <p>Η ατλαντική γιγαντιαία ποικιλία έχει παραγάγει την παγκόσμια μεγαλύτερη κολοκύθα, ζύγισμα 1.469 λιβρών (666 κλ). Αυτή η κολοκύθα αυξήθηκε από Larry Checkon το 2005.</p> <p>Πώς να αυξηθεί την ατλαντική γιγαντιαία κολοκύθα</p> <p>1. Επιλέξτε μια θέση με τους ιδανικότερους όρους πιθανούς στους οποίους μπορείτε να αυξηθείτε μια γιγαντιαία κολοκύθα. Μπορούν να αυξηθούν πάνω από 2000 τετραγωνικά πόδια και πέρα εάν το αριστερό. Πολλοί ανταγωνιστικοί καλλιεργητές κλαδεύουν τις εγκαταστάσεις τους στις πολύ μικρότερες περιοχές που φθάνουν στο χαμηλότερο όριο περίπου 400 τετραγωνικών ποδιών. Α εδαφολογική δοκιμή είναι χρήσιμος στο πρόστιμο συντονίζοντας το χώμα σας για τις ανάγκες της ατλαντικής γιγαντιαίας κολοκύθας.</p> <p>2. Λάβετε τους κατάλληλους σπόρους που είναι σε θέση μια γιγαντιαία κολοκύθα. (Ατλαντική γιγαντιαία ποικιλία) οι ατλαντικοί σπόροι γιγαντιαίας κολοκύθας μπορούν να αγοραστούν στις λιανικές εξόδους, διαταγή ταχυδρομείου, και on-line. Οι περισσότεροι καλλιεργητές είναι πρόθυμοι να δώσουν τους σπόρους μακριά ελεύθερα, αυτοί οι σπόροι έχουν αυξηθεί από τους ανταγωνιστικούς καλλιεργητές πέρα από πολλές γενεές είναι συχνά η κρέμα της συγκομιδής. Οι λέσχες και οι οργανώσεις κρατούν συχνά τις δημοπρασίες και τις πωλήσεις σπόρου για να παραγάγουν τα κεφάλαια για να υποστηρίξουν τις οργανώσεις τους, άλλη μια φορά μια άριστη θέση για να βρεί τους μεγάλους σπόρους και να υποστηρίξει τις λέσχες ενώ είστε σε την. Μπορείτε επίσης να αγοράσετε τους σπόρους από το δημιουργό της ποικιλίας Howard Dill στον ιστοχώρο του.</p> <p>3. Αυξηθείτε τη γιγαντιαία κολοκύθα σας.</p> <p> </p> <p>4. Συγκομίστε την κολοκύθα σας.</p> <p>Όπως με οποιαδήποτε προσπάθεια, "η έρευνα θα πληρώσει μακριά στο τέλοσ","η εκπαίδευση είναι η καλύτερη επένδυση", και πολλά άλλα ελκυστικά αποσπάσματα ισχύουν. Εκμάθηση για τη διαδικασία φωτοσύνθεση θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε βασική των εγκαταστάσεων γιγαντιαίας κολοκύθας σας. Η άλλη πηγή καυσίμων για τις εγκαταστάσεις προέρχεται από θρεπτικές ουσίες χώμα. Να δώσει κάποια προσοχή εδαφολογική ζωή επιτρέπει στη φύση μητέρων για να σας βοηθήσει στο στόχο προσιτό.</p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VG 43 (5 S)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Οι Kelsae Giant Σπόροι Κρεμμύδι</strong></h2> <h2><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 8 ή 15 σπόροι.</span> </strong></h2> <p>110 ημέρες. Allium cepa. Το φυτό παράγει τεράστιο γλυκό λευκό κρεμμύδι 4 κιλών. Το Kelsae Sweet Giant κρεμμύδι κρατά το παγκόσμιο ρεκόρ Guinness για το μεγαλύτερο κρεμμύδι στον κόσμο με βάρος περίπου 5 κιλά και 83 εκατοστά σε διάμετρο! Έχει μια μοναδική ήπια γλυκιά γεύση. Εντυπωσιάστε τους γείτονές σας και δοκιμάστε να καλλιεργήσετε ένα κρεμμύδι μεγέθους παγκόσμιας αρχείου. Μεγάλη ποικιλία ημέρας κατάλληλη για βόρειες περιοχές.</p> </body> </html>

MHS 147 (15 S)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Σπόροι γίγαντας Κρεμμύδι Robinsons Mammoth</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 8 ή 15 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρουμε αυτό το σπόρο που συσκευάζεται από τον Robinsons. Οι σπόροι αυτοί είναι υψηλής ποιότητας και είναι ιδανικοί για εκθέσεις και εκθέσεις. Αυτό το κρεμμύδι έχει υψηλά πρότυπα σφριγηλότητας και ομοιομορφίας και μπορεί να αναπτυχθεί σε βάρος πάνω από 2 κιλά και περιφέρεια 22 ίντσες. Οι Robinsons μεγαλώνουν για γεύση και αυτό το κρεμμύδι έχει πολύ γλυκιά γεύση.</p> </body> </html>

MHS 147 (15 S)