5/ 5

<h2 class=""><strong>Σπόροι Μαύρη μουστάρδα (Brassica nigra)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 180 (1 g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Μαύρη μουστάρδα – Brassica nigra. Ύψος: 1-3 μέτρα. Χρήσιμα μέρη: σπόροι και φύλλα.</p> <p>Συστατικά: ένα γλυκοζίδιο (σινιγρίνη) κι ένα ένζυμο (μυροσίνη). Όταν έρχεται σε επαφή με νερό, η μυροσίνη επιδρά στην σινιγρίνη, απελευθερώνοντας αλλυλ-ισοθιοκυανάτη (έλαιο μουστάρδας), που δίνει τη χαρακτηριστική στυφή μυρωδιά. Επίσης σταθερά έλαια μέχρι 37%, πρωτεΐνες και φυτική κόλλα.</p> <p>Κυρίες χρήσεις: Μαγειρική. Με το κρέας, σε σάλτσες, σούπες.</p> <p>Ιατρική: Βήχας, κρυολογήματα και δυσπεψία. Το έλαιο της μουστάρδας είναι ισχυρό αντιβακτηριακό και αντιμυκητικό, αλλά μπορεί να προκαλέσει φλύκταινες στο δέρμα. Η μουστάρδα θερμαίνει και διεγείρει το πεπτικό σύστημα. Απατους σπόρους φτιάχνεται ένα εξαιρετικό κατάπλασμα ( σε συνδυασμό με μια καταπραϋντική ουσία όπως η σκόνη φτελιάς) για τους επίμονους βήχες και τους πόνους από αρθριτικά. Τα ποδόλουτρα με μουστάρδα είναι καλά για την ανεπάρκεια του κυκλοφορικού, τις χιονίστρες και τον κατάρρου του ανώτερου αναπνευστικού.</p> <p>ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ: Δείτε Κοχλιάρια.</p> <p><strong><em>Wikipedia:</em></strong></p> <p>H Μουστάρδα είναι καρύκευμα είτε σε μορφή σκόνης είτε σε μορφή πάστας. Παρασκευάζεται από σπόρους (σπέρματα) συγκεκριμένων φυτών της οικογένειας των Σταυρανθών ή των Βρασσικιδών (Crucifae ή Brassicaceae)). Τα κυριότερα είδη είναι: Το είδος Sinapis alba (Σινάπι το λευκό) του γένους Σινάπι (γνωστό επίσης και ως σινάπι ή βρούβα ή λάψανο) με κίτρινα σπέρματα, το είδος Brassica juncea (Κράμβη η βουρλοειδής) του γένους Βράσσικα με σκουρόχρωμα σπέρματα και το B. Nigra (Κράμβη η μαύρη) με επίσης σκουρόχρωμα σπέρματα.</p> <p><strong>Ιστορία</strong></p> <p>Η χρήση της μουστάρδας ως μπαχαρικού, τουλάχιστον με τη μορφή σκόνης, αναφέρεται σε ινδικά και σουμεριακά κείμενα ήδη από το 3.000 π.Χ. Αργότερα έχουμε συχνότερες αναφορές σε ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα και στη Βίβλο. Στην Καινή Διαθήκη το σπέρμα της μουστάρδας αναδεικνύεται ως σύμβολο πίστης. Τέλος τα σπέρματα της μουστάρδας χρησιμοποιούντο ως φάρμακο από τον Ιπποκράτη ενώ έμπλαστρα μουστάρδας εθεωρούντο από την παλαιότερη ιατρική, χρήσιμα για τις επιπαστικές τους ιδιότητες και τη θεραπεία του κρυολογήματος . Από τον 20ο αιώνα έως και σήμερα η μουστάρδα είναι από τα πλέον ευπώλητα καρυκεύματα στον δυτικό κόσμο.</p> <p><strong><em>Καλλιέργεια &amp; Παρασκευή </em></strong></p> <p>Τα φυτά με τα οποία παράγεται η μουστάρδα καλλιεργούνται ως ετήσια φυτά και τα σπέρματα συγκομίζονται νωρίς το φθινόπωρο. Τα σπέρματα με τα οποία παράγεται η μουστάρδα, έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα, με διάμετρο 2,5 χιλιοστόμετρα και είναι διάστικτα με μικροσκοπικούς πόρους. Δεν έχουν οσμή αλλά έχουν δριμεία γεύση. Ανάλογα το είδος περιέχουν 30 ώς 40% φυτικό έλαιο, ένα μικρότερο ποσοστό πρωτεΐνης και το ισχυρό ένζυμο μυροσίνη. Τα σπέρματα όταν κονιοποιηθούν σε αλεύρι παραμένουν άοσμα, όταν όμως αναμειχθούν με νερό , το νερό εκκινεί μια χημική αντίδραση ενός ενζύμου και ενός γλυκοζίτη με αποτέλεσμα να παραχθεί ένα πτητικό έλαιο που δεν προϋπήρχε στο φυτό. Όταν τα σπέρματα μας είναι από S. juncea η προαναφερθείσα αντίδραση παράγει ένα πτητικό έλαιο με καυτερή και ερεθιστική οσμή και έντονα στυφή γεύση. Όταν τα σπέρματα μας είναι από S. Alba το παραγόμενο πτητικό έλαιο έχει αμυδρό άρωμα αλλά δημιουργεί μια αίσθηση ζέστης στη γλώσσα.</p> <p><strong><em>Σύνθεση και Είδη</em></strong></p> <p>Η σύνθεση μιας κλασικής μουστάρδας του εμπορίου αναλύεται σε: νερό, ξύδι, σιναπόσπορο, ζάχαρη, αλάτι, χρωστικές ουσίες όπως η κουρκουμίνη, συμπυκνωμένο μείγμα λεμονιού και κνήκου και μπαχαρικά. Η μουστάρδα κατ' αρχάς διαφοροποιείται βάσει του είδους των σπόρων. Από το Σινάπι παράγεται η λευκή και κίτρινη μουστάρδα, από το Brassica juncea η καφέ μουστάρδα και από το B.Nigra η μαύρη. Ως προϊόν διαφοροποιείται και ως εξής:</p> <p>Από τη μορφή της:</p> <p>Σε σπέρματα</p> <p>Σε σκόνη ώστε να αναμιχθεί με νερό, ακριβώς πριν σερβιριστεί, με σκοπό την μέγιστη ανάδειξη των αρωματικών και γευστικών της ιδιοτήτων.</p> <p>Σε μορφή πάστας , η πλέον καθιερωμένη μορφή στο εμπόριο, όπου το αλεύρι των σπόρων αναμειγνύεται με αλλά μπαχαρικά, με ξύδι , με άμυλο, με αλεύρι σε συνδυασμούς τους ή το καθένα ξεχωριστά ώστε να παραχθούν διαφορετικές γεύσεις.</p> <p>Από το καυτερό της γεύσης.</p> <p>Σε απαλή γεύση</p> <p>Σε μέτρια γεύση</p> <p>Σε καυτερή γεύση</p> <p>Από τη συσκευασία της:</p> <p>Σε πλαστική συσκευασία συνήθως 250 και 500 γραμμαρίων</p> <p>Σε γυάλινο ποτήρι σε διάφορα μεγέθη.</p> <p>Οι γαλλικές μουστάρδες είναι από τις πλέον δημοφιλείς και χωρίζονται σε δύο είδη:</p> <p>Στην ωχροκίτρινη Ντιζόν που παράγεται στην ομώνυμη πόλη από μαύρα ή καφέ σπέρματα από τα οποία έχει αφαιρεθεί το περίβλημα.</p> <p>Στη σκούρα κίτρινη Μπορντώ επίσης από την ομώνυμη πόλη με σπέρματα με το πλήρες περίβλημα τους.</p> <p>Τέλος η άσπρη μουστάρδα (ξηρή μορφή) χρησιμοποιείται κυρίως στις αμερικανικού και γερμανικού τύπου μουστάρδες με ήπια και ελαφριά γεύση.</p> <p>Η μουστάρδα χρησιμοποιείται και ως υλικό (είτε ως σπόρος είτε στην ξηρή μορφή της είτε ως πάστα) σε συνδυασμό με άλλα υλικά, για την παρασκευή άλλων προϊόντων όπως:</p> <p>Μαγιονέζες και σάλτσες.</p> <p>Κάρυ (ξηρή μορφή)</p> <p>Πίκλες</p> <p>Έλαιο στη μαγειρική στη Βόρεια Ινδία , στο Πακιστάν και στην Κίνα</p> <p>Ως παραπροϊόν του ελαίου για ζωοτροφή.</p> <p><strong>Χρήση στην κουζίνα</strong></p> <p>Η μουστάρδα χρησιμοποιείται ευρέως ως συμπλήρωμα και ενισχυτικό της γεύσης στο κρέας, ειδικότερα στα λουκάνικα και σε σαλάτες. Επίσης στο σουβλάκι, σε σάντουϊτς, τοστ και χοτ-ντογκ. Τέλος χρησιμοποιείται στην παρασκευή του μίγματος των μπιφτεκιών, κατά τη διάρκεια ψησίματος πατατών στο φούρνο και ως μαρινάδα κρεάτος όλων των ειδών.</p> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0,5 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">18-20 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">1-4 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span style="color: #008000;"><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 132 (1g)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι λάππα TAKINOGAWA (Arctium lappa)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για Πακέτο από 10 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Το Arctium lappa είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βότανα, με πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες.</p> <p>Το συναντούμε σε όλη την Ευρώπη και σε πολλές περιοχές της Ασίας, συνήθως σε γόνιμο, χουμώδες έδαφος, πλούσιο σε άζωτο.</p> <p>Είναι ποώδες, διετές φυτό, που μπορεί να φτάσει και τα τρία μέτρα ύψος.</p> <p>Τα φύλλα του είναι ωοειδή, καρδιόσχημα στην βάση τους, με κυματώσεις στην περίμετρο τους, και εκφύονται κατά εναλλαγή. Τα κατώτερα φύλλα του είναι πολύ μεγάλα σε μέγεθος.</p> <p>Τα άνθη του είναι μωβ χρώματος, με αγκαθωτό κάλυκα, και σχηματίζουν ταξιανθία κεφάλιο.</p> <p> </p> <p> Το Arctium lappa (λάππα) περιέχει μεταξύ άλλων:</p> <p>τανίνες, πτητικά οξέα, αρτκιϊνη, χλωρογενικό οξύ, αρκτιόλη, φουκινόνη, παλμιτικό οξύ, μυριστικό οξύ, πολυακετυλίνες, βιταμίνες E, C, K, νιασίνη ριβοφλαβίνη, παντοθενικό οξύ, σίδηρο και μαγνήσιο.</p> <p>Χρήσιμα μέρη του φυτού είναι οι σπόροι, τα άνθη, τα φύλλα και η ρίζα του.</p> <p>Έχει αντιμικροβιακές, αντιμυκητιακές, αποτοξινωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.</p> <p>Οι σπόροι του χρησιμοποιούνται για κάθε είδους δερματικές παθήσεις, όπως ο έρπης, εκζέματα, εξανθήματα, ψωρίαση, αλλά και εγκαύματα.</p> <p>Οι ρίζες και τα φύλλα του έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ποδάγρας και των ρευματισμών, λόγω του ότι περιορίζουν το ουρικό οξύ μέσω των νεφρών.</p> <p>Λέγεται ότι οι σπόροι ελαττώνουν το ζάχαρο του αίματος και έχουν καθαρτικές, αποτοξινωτικές και αντιφλογιστικές ιδιότητες.</p> <p>Γίνονται έρευνες για την χρήση του φυτού σε πολλές μορφές καρκίνου και για την καταπολέμηση του AIDS.</p> <p>Τα φύλλα και οι σπόροι της είναι χρήσιμα σαν κατάπλασμα σε μώλωπες.</p> <p>Η λάππα έχει χρησιμοποιηθεί και ως καθαρτικό του αίματος, για την αντιμετώπιση των χολολιθίασεων της γρίπης και προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος, πονοκεφάλους, για την θεραπεία της τριχόπτωσης, και σαν δυναμωτικό των μαλλιών.</p> <p>Σε πολλές περιοχές του κόσμου η ρίζα της και τα φύλλα χρησιμοποιούνται στη μαγειρική.</p> <p>Είναι μελισσοκομικό φυτό.</p> <p> </p> <p>Συνώνυμα: Fox's Clote. Thorny Burr. Beggar's Buttons. Cockle Buttons. Love Leaves. Philanthropium. Personata. Happy Major. Clot-Bur, Arctium edule Beger, Arctium vulgare (Hill) Evans αρκουδοβότανο, κολλιτσίδα, πλατομαντηλίδα, λάππα, grande Bardane, Große Klette,Bardana maggiore.</p>

MHS 47 (10 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Καφέ μουστάρδα (Brassica juncea)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 180 (1g), 900 (5g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Συστατικά: ένα γλυκοζίδιο (σινιγρίνη) κι ένα ένζυμο (μυροσίνη). Όταν έρχεται σε επαφή με νερό, η μυροσίνη επιδρά στην σινιγρίνη, απελευθερώνοντας αλλυλ-ισοθιοκυανάτη (έλαιο μουστάρδας), που δίνει τη χαρακτηριστική στυφή μυρωδιά. Επίσης σταθερά έλαια μέχρι 37%, πρωτεΐνες και φυτική κόλλα.</p> <p>Κυρίες χρήσεις: Μαγειρική. Με το κρέας, σε σάλτσες, σούπες.</p> <p>Ιατρική: Βήχας, κρυολογήματα και δυσπεψία. Το έλαιο της μουστάρδας είναι ισχυρό αντιβακτηριακό και αντιμυκητικό, αλλά μπορεί να προκαλέσει φλύκταινες στο δέρμα. Η μουστάρδα θερμαίνει και διεγείρει το πεπτικό σύστημα. Απατους σπόρους φτιάχνεται ένα εξαιρετικό κατάπλασμα ( σε συνδυασμό με μια καταπραϋντική ουσία όπως η σκόνη φτελιάς) για τους επίμονους βήχες και τους πόνους από αρθριτικά. Τα ποδόλουτρα με μουστάρδα είναι καλά για την ανεπάρκεια του κυκλοφορικού, τις χιονίστρες και τον κατάρρου του ανώτερου αναπνευστικού.</p> <div>ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ: Δείτε Κοχλιάρια.</div> <div>Wikipedia:</div> <div>H Μουστάρδα είναι καρύκευμα είτε σε μορφή σκόνης είτε σε μορφή πάστας. Παρασκευάζεται από σπόρους (σπέρματα) συγκεκριμένων φυτών της οικογένειας των Σταυρανθών ή των Βρασσικιδών (Crucifae ή Brassicaceae)). Τα κυριότερα είδη είναι: Το είδος Sinapis alba (Σινάπι το λευκό) του γένους Σινάπι (γνωστό επίσης και ως σινάπι ή βρούβα ή λάψανο) με κίτρινα σπέρματα, το είδος Brassica juncea (Κράμβη η βουρλοειδής) του γένους Βράσσικα με σκουρόχρωμα σπέρματα και το B. Nigra (Κράμβη η μαύρη) με επίσης σκουρόχρωμα σπέρματα.</div> <div>Ιστορία</div> <div>Η χρήση της μουστάρδας ως μπαχαρικού, τουλάχιστον με τη μορφή σκόνης, αναφέρεται σε ινδικά και σουμεριακά κείμενα ήδη από το 3.000 π.Χ. Αργότερα έχουμε συχνότερες αναφορές σε ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα και στη Βίβλο. Στην Καινή Διαθήκη το σπέρμα της μουστάρδας αναδεικνύεται ως σύμβολο πίστης. Τέλος τα σπέρματα της μουστάρδας χρησιμοποιούντο ως φάρμακο από τον Ιπποκράτη ενώ έμπλαστρα μουστάρδας εθεωρούντο από την παλαιότερη ιατρική, χρήσιμα για τις επιπαστικές τους ιδιότητες και τη θεραπεία του κρυολογήματος . Από τον 20ο αιώνα έως και σήμερα η μουστάρδα είναι από τα πλέον ευπώλητα καρυκεύματα στον δυτικό κόσμο.</div> <div>Καλλιέργεια &amp; Παρασκευή&nbsp;</div> <div>Τα φυτά με τα οποία παράγεται η μουστάρδα καλλιεργούνται ως ετήσια φυτά και τα σπέρματα συγκομίζονται νωρίς το φθινόπωρο. Τα σπέρματα με τα οποία παράγεται η μουστάρδα, έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα, με διάμετρο 2,5 χιλιοστόμετρα και είναι διάστικτα με μικροσκοπικούς πόρους. Δεν έχουν οσμή αλλά έχουν δριμεία γεύση. Ανάλογα το είδος περιέχουν 30 ώς 40% φυτικό έλαιο, ένα μικρότερο ποσοστό πρωτεΐνης και το ισχυρό ένζυμο μυροσίνη. Τα σπέρματα όταν κονιοποιηθούν σε αλεύρι παραμένουν άοσμα, όταν όμως αναμειχθούν με νερό , το νερό εκκινεί μια χημική αντίδραση ενός ενζύμου και ενός γλυκοζίτη με αποτέλεσμα να παραχθεί ένα πτητικό έλαιο που δεν προϋπήρχε στο φυτό. Όταν τα σπέρματα μας είναι από S. juncea η προαναφερθείσα αντίδραση παράγει ένα πτητικό έλαιο με καυτερή και ερεθιστική οσμή και έντονα στυφή γεύση. Όταν τα σπέρματα μας είναι από S. Alba το παραγόμενο πτητικό έλαιο έχει αμυδρό άρωμα αλλά δημιουργεί μια αίσθηση ζέστης στη γλώσσα.</div> <div>Σύνθεση και Είδη</div> <div>Η σύνθεση μιας κλασικής μουστάρδας του εμπορίου αναλύεται σε: νερό, ξύδι, σιναπόσπορο, ζάχαρη, αλάτι, χρωστικές ουσίες όπως η κουρκουμίνη, συμπυκνωμένο μείγμα λεμονιού και κνήκου και μπαχαρικά. Η μουστάρδα κατ' αρχάς διαφοροποιείται βάσει του είδους των σπόρων. Από το Σινάπι παράγεται η λευκή και κίτρινη μουστάρδα, από το Brassica juncea η καφέ μουστάρδα και από το B.Nigra η μαύρη. Ως προϊόν διαφοροποιείται και ως εξής:</div> <div>Από τη μορφή της:</div> <div>Σε σπέρματα</div> <div>Σε σκόνη ώστε να αναμιχθεί με νερό, ακριβώς πριν σερβιριστεί, με σκοπό την μέγιστη ανάδειξη των αρωματικών και γευστικών της ιδιοτήτων.</div> <div>Σε μορφή πάστας , η πλέον καθιερωμένη μορφή στο εμπόριο, όπου το αλεύρι των σπόρων αναμειγνύεται με αλλά μπαχαρικά, με ξύδι , με άμυλο, με αλεύρι σε συνδυασμούς τους ή το καθένα ξεχωριστά ώστε να παραχθούν διαφορετικές γεύσεις.</div> <div>Από το καυτερό της γεύσης.</div> <div>Σε απαλή γεύση</div> <div>Σε μέτρια γεύση</div> <div>Σε καυτερή γεύση</div> <div>Από τη συσκευασία της:</div> <div>Σε πλαστική συσκευασία συνήθως 250 και 500 γραμμαρίων</div> <div>Σε γυάλινο ποτήρι σε διάφορα μεγέθη.</div> <div>Οι γαλλικές μουστάρδες είναι από τις πλέον δημοφιλείς και χωρίζονται σε δύο είδη:</div> <div>Στην ωχροκίτρινη Ντιζόν που παράγεται στην ομώνυμη πόλη από μαύρα ή καφέ σπέρματα από τα οποία έχει αφαιρεθεί το περίβλημα.</div> <div>Στη σκούρα κίτρινη Μπορντώ επίσης από την ομώνυμη πόλη με σπέρματα με το πλήρες περίβλημα τους.</div> <div>Τέλος η άσπρη μουστάρδα (ξηρή μορφή) χρησιμοποιείται κυρίως στις αμερικανικού και γερμανικού τύπου μουστάρδες με ήπια και ελαφριά γεύση.</div> <div>Η μουστάρδα χρησιμοποιείται και ως υλικό (είτε ως σπόρος είτε στην ξηρή μορφή της είτε ως πάστα) σε συνδυασμό με άλλα υλικά, για την παρασκευή άλλων προϊόντων όπως:</div> <div>Μαγιονέζες και σάλτσες.</div> <div>Κάρυ (ξηρή μορφή)</div> <div>Πίκλες</div> <div>Έλαιο στη μαγειρική στη Βόρεια Ινδία , στο Πακιστάν και στην Κίνα</div> <div>Ως παραπροϊόν του ελαίου για ζωοτροφή.</div> <div>Χρήση στην κουζίνα</div> <p>Η μουστάρδα χρησιμοποιείται ευρέως ως συμπλήρωμα και ενισχυτικό της γεύσης στο κρέας, ειδικότερα στα λουκάνικα και σε σαλάτες. Επίσης στο σουβλάκι, σε σάντουϊτς, τοστ και χοτ-ντογκ. Τέλος χρησιμοποιείται στην παρασκευή του μίγματος των μπιφτεκιών, κατά τη διάρκεια ψησίματος πατατών στο φούρνο και ως μαρινάδα κρεάτος όλων των ειδών.</p> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">1 - 1,5 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">18-20 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">1-4 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color: #008000;"><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span style="color: #008000;"><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 131 (1g)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Ο μάραθος (μάραθο, φοινόκιο)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 250 (1g) σπόροι.</strong></span></h2> <p>Το μάραθο FLORENCE, γνωστό ως επιλογή υψηλής ποιότητας για τους πολύ μεγάλους οβάλ λαμπτήρες του φυτού, με μέσο βάρος περίπου 600 γραμμάρια, με παχιά γεύση.</p> <p>Ο μάραθος (ή μάραθο, το ή φοινόκιο) είναι ποώδες και αρωματικό φυτό. Είναι δικοτυλήδονο και ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδοφόρων. Η επιστημονική του ονομασία είναι Μάραθον το κοινόν. Περιέχει αιθέρια έλαια κατά 7% και ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα, στην Κίνα, στην Αίγυπτο και την Ινδία. Ειδικότερα, ο Πλίνιος αναφέρει 22 φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού.</p> <p>Οι κύριες χρήσεις του φυτού είναι στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική, την αρωματοποιία και την οινοπνευματοποιία. Από το μάραθο επίσης παρασκευάζονται φάρμακα όπως σιρόπια, ενώ χρησιμοποιείται και ως μέσο για να διευκολύνεται η έκκριση γάλατος. Από τους σπόρους του μάραθου, που έχουν καυστική γεύση, όπως αυτή του άνηθου, φτιάχνεται αιθέριο έλαιο (μαραθέλαιο). Η ποικιλία αζορικό είναι εδώδιμη και οι σαρκώδεις κολεοί των φύλλων του χρησιμοποιούνται ως λαχανικό (φοινόκιο).</p> <p><span><strong>Σπείρει το σπόρο μάραθου απευθείας στο έδαφος την άνοιξη, όταν το έδαφος είναι ζεστό, λεπτό και φυτά για 12-18 ίντσες. Τα φυτά μπορούν επίσης να πολλαπλασιάζονται με διαίρεση, την άνοιξη. Μάραθο προτιμά υγρά αλλά καλά στραγγιζόμενα εδάφη με pH μεταξύ 4.8 και 8.2.</strong></span></p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 231 (1g)

5/ 5

<h2><strong>Γιγαντιαίο κρεμμύδι Σπόροι - Globemaster (Allium giganteum)</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong> Τιμή για το πακέτο των 5 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Αυτά τα λουλούδια είναι τεράστια! Μετρούν ένα επιβλητικό πλάτος 20 εκατοστών! Αυτή η ποικιλία Allium κάνει ένα εξαιρετικό αποξηραμένο λουλούδι. Είναι επίσης ένα από τα αγαπημένα των μελισσών.</p> <div> <p>Wikipedia:</p> <p>Το Allium giganteum, γνωστό και ως Giant κρεμμύδι, είναι ένα πολυετές βολβώδες φυτό του γένους κρεμμυδιού, που χρησιμοποιείται ως ανθοφόρος φυτό κήπου και φτάνει τα 2 μέτρα. Είναι το ψηλότερο διακοσμητικό Allium στην κοινή καλλιέργεια. Από την αρχή μέχρι το καλοκαίρι εμφανίζονται μικρές σφαίρες έντονων πορφυρών κεφαλών λουλουδιών (ουδέλες), ακολουθούμενες από ελκυστικές κεφαλές σπόρων. Μια δημοφιλής ποικιλία, «Globemaster», είναι μικρότερη (80 εκατοστά), αλλά παράγει πολύ μεγαλύτερες, βαθιά βιολετί, λουλούδια (15-20 εκατοστά). Και οι δύο ποικιλίες έχουν λάβει το βραβείο κηπουρικής της Royal Horticultural Society.</p> <p>ΟΝΟΜΑ: Giant Allium 'Globemaster'</p> <p>ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ: Allium Giganteum</p> <p>ΧΡΩΜΑ: Μωβ 6 - 8 "στρογγυλές λουλούδι κεφαλές</p> <p>ΧΡΟΝΟΣ BLOOM: Τελευταία Άνοιξη - Μεσαίο καλοκαίρι</p> <p>ΖΩΝΗ ΥΨΗΛΗΣ: 4 - 9</p> <p>Διάδοση:</p> <p>Χρησιμοποιείτε πάντα αποστειρωμένο χώμα φύτευσης.</p> <p>Βυθίστε τα μέσα φύτευσης, τοποθετήστε τους λεπτούς σπόρους στο έδαφος και καλύψτε ελαφρά.</p> <p>Διαστρωματώστε τους σπόρους τοποθετώντας το δοχείο σε πλαστική σακούλα σε περίπου. 5 ° C.</p> <p>Μετά από 3-4 εβδομάδες τοποθετήστε το δοχείο στη θερμοκρασία βλάστησης, περίπου. 15 ° C.</p> <p>Εντός 1-; μήνες οι σπόροι θα βλαστήσουν, η βλάστηση μπορεί να είναι πολύ αργή.</p> </div>

MHS 31

5/ 5

<h2><span style="text-decoration: underline;"><strong><em>ΣΠΌΡΟΙ JIAOGULAN ΒΌΤΑΝΟ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΊΑΣ</em></strong></span></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h3> <p>Το Jiaogulan έχει ένα τόσο μακρύ κατάλογο από αναζωογονητικές ιδιότητες που στην Κίνα το αποκαλούν το βότανο της «αθανασίας» . Ανήκει σε μια σπάνια κατηγορία των βοτάνων που ονομάζεται «adaptogens» που βοηθούν το σώμα σας χωρίς να προκαλούν καμία βλάβη ή ανισορροπία. Το Jiaogulan είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την οικοδόμηση φυσικής αντίστασης του σώματός μας στο στρες. Το εκπληκτικό αυτό βότανο έχει άμεση επίδραση στην καρδιο- αγγειακή υγεία και έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο του σαν το απόλυτο «φυτικό καρδιοαμυντικό».</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>Ρυθμίζει το λίπος στο αίμα, μειώνει το επίπεδο της χοληστερίνης, βοηθά στην οικοδόμηση ανοσίας, καθυστερεί τη διαδικασία γήρανσης, εμποδίζει τα κύτταρα να μετατραπούν σε καρκινικά και προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση. Επιστημονικές μελέτες στην Κίνα έχουν δείξει ότι το Jiaogulan (Jiao Gu Lan) μειώνει τη χοληστερίνη βελτιώνοντας την ικανότητα του ήπατος να στέλνει τη γλυκόζη και τους υδατάνθρακες στους μυς για τη μετατροπή τους σε ενέργεια αντί να μετατρέπει τη γλυκόζη σε τριγλυκερίδια τα οποία το σώμα αποθηκεύει σαν λίπος.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Επίσης, μειώνει την LDL (κακή χοληστερόλη), ενώ πετυχαίνει αύξηση της HDL (καλή χοληστερόλη). Βελτιώνει το μεταβολισμό του λίπους, μειώνει τα επίπεδα λιπιδίων στο αίμα και το λίπος των ιζημάτων στα αιμοφόρα αγγεία. Ενώ είναι μεγάλη η επίδρασή του στην υψηλή χοληστερίνη και τη παχυσαρκία, μπορεί την ίδια στιγμή να βελτιώσει και να ενισχύσει την πέψη, επιτρέποντας σε ένα λιπόσαρκο άτομο να αυξήσει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και να αυξήσει το σωματικό του βάρος με άπαχη μυϊκή μάζα. Αυτή η ρυθμιστική του επίδραση στις οργανικές λειτουργίες είναι το σήμα κατατεθέν του σαν προσαρμογόνο.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Το Jiaogulan αναστέλλει την ανάπτυξη των όγκων που έχουν ήδη σχηματιστεί με διέγερση ειδικών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Ασθενείς με καρκίνο που λαμβάνουν Jiaogulan δείχνουν σημαντική βελτίωση των λευκών αιμοσφαιρίων και στα επίπεδα αντισωμάτων, και αυξημένα επίπεδα Τ και Β λεμφοκυττάρων. Είναι ένα από τα καλύτερα ευρέος φάσματος βότανα που περιέχουν πολυσακχαρίτες, αμινοξέα, βιταμίνες, μέταλλα, φλαβόνες, σαπωνίνες και πολλά απαραίτητα ιχνοστοιχεία. Πολύ ασφαλές για μακροχρόνια χρήση. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη μείωση των παρενεργειών της χημειοθεραπείας και της ακτινοβολίας με ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Οι αθλητές χρησιμοποιούν το Jiaogulan για να βελτιώσουν την απόδοσή τους, επειδή αυξάνει την αντλητική λειτουργία της καρδιάς και βελτιώνει τη δύναμη συστολής του καρδιακού μυός. Τα άμεσα οφέλη είναι αυξημένη αντοχή κατά τη διάρκεια μιας έντονης σωματικής δραστηριότητας και ταχύτερη αποκατάσταση μετά.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>Το Jiaogulan περιέχει 84 ευεργετικές σαπωνίνες - τρεις φορές περισσότερες από το ginseng, και δεν έχει καθόλου τοξικότητα. Λόγω της μεγάλης του περιεκτικότητας σε ευεργετικές σαπωνίνες έχει μελετηθεί ευρέως, και χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο σε παιδιά και ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων και των ασθενών που αναρρώνουν από έκθεση σε ακτινοβολίες.</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>Πάνω από 300 επιστημονικά συγγράμματα αναδεικνύουν το Jiaogulan (επίσης γνωστό ως Gynostemma pentaphyllum) σαν ένα θαυμάσιο ανοσο-ενισχυτικό και αντιοξειδωτικό για όλες τις ηλικίες.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Έχει αποδειχθεί ότι το Jiaogulan είναι δραστικό σε καρκίνους του οισοφάγου, του πνεύμονα, του μαστού, της μήτρας, του προστάτη, του εγκεφάλου, των νεφρών, του θύμου και του δέρματος.</p> <p>Μειώστε τον κίνδυνο εγκεφαλικών επεισοδίων και καρδιακών προσβολών με Jiaogulan, μειώνει δραστικά τις πιθανότητες ενός εγκεφαλικού επεισοδίου με αναστολή των αιμοπεταλίων από το να "κολλήσουν μεταξύ τους" πράγμα το οποίον εμποδίζει ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που προκαλείται από το σχηματισμό αιμοπηγμάτων. Η ίδια δράση αποτρέπει την απόφραξη των αρτηριών, μειώνοντας τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Στην Κίνα, οι γιατροί συνιστούν καθημερινές δόσεις Jiaogulan σε ασθενείς που αναρρώνουν από χειρουργική επέμβαση στην καρδιά και στον εγκέφαλο, επειδή το βότανο ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθώντας στην ταχύτερη και πιο αποτελεσματική ανάρωση. Ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπείες του καρκίνου, όπως ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία λαμβάνουν Jiaogulan, καθώς η έρευνα έχει δείξει ότι το Jiaogulan αυξάνει τα λευκά αιμοσφαίρια, βελτιώνοντας έτσι την ικανότητα των ασθενών να ανακάμψουν.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Μείνετε νέοι για μεγαλύτερο διάστημα μ’ αυτό. Ο Βιοχημικός Subbuti Dharmenanda λέει ότι τα σημάδια της γήρανσης θα αποφευχθούν εάν μπορείτε να δαμάσετε τις ελεύθερες ρίζες που τα προκαλούν. "Αν οι ελεύθερες ρίζες δεν μειωθούν, προκαλούν τα πάντα, από καταρράκτη μέχρι καρκίνο." Οι μελέτες δείχνουν ότι η λήψη μόνο 40 mg Penta τριπλασιάζει την ημερήσια παραγωγή υπεροξειδικής δισμουτάσης, μιας χημικής ουσίας που εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες κατά 21%.</p> <p>Για Βρογχίτιδα. Το Penta (Jiaogulan) τσάι έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά ως θεραπεία για τη βρογχίτιδα. Σε μια μελέτη, το ποσοστό της αποτελεσματικότητας της χρήσης Penta σε τσάι για τη θεραπεία της χρόνιας βρογχίτιδας ήταν 93%.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Για Μείωση του στρες. Το Penta έχει μια δίπλευρη δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ηρεμεί τα νεύρα όταν ερεθίζονται ενώ τα διεγείρει όταν είναι υποτονικά. Αυτός είναι ο λόγος που το Penta είναι γνωστό ως το απόλυτο προσαρμογόνο. Η μεγάλη εξισορρόπηση που δίνει στα νεύρα επηρεάζει άλλα συστήματα του οργανισμού, εξομαλύνοντας την ισορροπία μεταξύ των λειτουργιών άλλων οργάνων, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην ενίσχυση της σταθερότητας του σώματος στο σύνολό του. Αυτό οδηγεί σε καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου και αυξημένη αντοχή σε ασθένειες και τραυματισμούς.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Οι Αντιοξειδωτικές ιδιότητες του Penta. Τα Αντιοξειδωτικά είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη θεραπεία του καρκίνου, σε ηπατική νόσο, διαβήτη, αρτηριοσκλήρωση, φλεγμονή και αρθρίτιδα και ακόμη και στη διαδικασία της γήρανσης. Το Penta (Jiaogulan) έχει αποδειχθεί σε πολλές μελέτες ότι έχει μια πολύ ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, προστατεύοντας τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Η μείωση της αρτηριακής πίεσης, η πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων και των καρδιακών προσβολών είναι μόνο μερικά από τα θαυματουργά του προσόντα. Επίσης, οι μελέτες δείχνουν ότι αν λαμβάνεται καθημερινά μια μικρή δόση Penta, μέσα σε λίγο διάστημα όσο δύο εβδομάδες μπορεί να μειώσει την υψηλή πίεση του αίματος σε ένα φυσιολογικό εύρος. Με την αύξηση της παραγωγής νιτρικού οξειδίου - μια χημική ουσία που χαλαρώνει τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων - το βότανο μειώνει αποτελεσματικά την αρτηριακή πίεση.</p> <p>&nbsp;</p> <p>Ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπείες καρκίνου, όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία, πρέπει να λαμβάνουν συνεχώς Penta καθώς η έρευνα έχει δείξει ότι το Penta μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία ενισχύουν την άμυνα, βελτιώνοντας έτσι την ικανότητα των ασθενών να ανακάμψουν.</p> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <h3><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></h3> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Soak in water for about 12 - 24 hrs</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Just lightly cover with substrate (0,5cm)</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>min. 20 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>until it germinates&nbsp;</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>&nbsp;</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br><span><strong><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena.&nbsp;</em><em>All Rights Reserved.</em></strong></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 40 (5 S)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2><span style="font-size: 14pt;" class=""><strong>Σπόροι Ρόκα (φυτό) (Eruca sativa)</strong></span></h2> <h3><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong></strong><strong>Τιμή για το πακέτο των 600 σπόροι (1g).</strong></span></h3> <p>Μονοετές, ποώδες φυτό, η ρόκα ανήκει στο γένος Έρουκα (Eruca) της οικογένειας των Κραμβοειδών (συν. Σταυρανθών).</p> <p>Βρίσκεται στις περιοχές της Μεσογείου αυτοφυής (άγρια ρόκα) ή καλλιεργείται, ενώ έχει εγκλιματιστεί και στη βόρεια Αμερική. Η καταγωγή της είναι από τη νοτιοανατολική Ασία. Επίσης ευδοκιμεί σε υγρό έδαφος</p> <p> </p> <p>Η ρόκα είναι χειμωνιάτικο φυτό ενώ ανθίζει από το Μάρτιο έως τον Ιούνιο. Το ύψος του φυτού φτάνει τα 80 χιλιοστά με βλαστούς που διακλαδίζονται. Τα άνθη της, που έχουν διάμετρο 2-4 εκατοστά, είναι λευκά με πορφυρές φλέβες ή κιτρινωπά διατεταγμένα και σχηματίζουν ταξιανθίες. Τα φύλλα της είναι πτερωτά και ο καρπός είναι μικρός και κωνικός, ραμφοειδής και φέρει σπόρια ωοειδή,κίτρινου χρώματος.</p> <p> </p> <p>Ο βλαστός και τα φύλλα της ρόκας τρώγονται σε διάφορες σαλάτες, ενώ σε ορισμένες περιοχές μαγειρεύεται μαζί με κρέας (παραδοσιακό Σλοβένικο πιάτο). Η γεύση της είναι πιπεράτη, αρωματική και ελαφρώς πικρή.</p> <p> </p> <p>Ένα είδος σαλάτας με ρόκα, παρμεζάνα, λιαστές ντομάτες και ξύδι μπαλσάμικο είναι πολύ δημοφιλές στην Ιταλία, Αλβανία, Ισπανία και τελευταία και στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια η ζήτηση έχει αυξηθεί και υπάρχουν καλλιέργειες σε πολλές περιοχές. Η άγρια ρόκα έχει πιο πιπεράτη γεύση και πιο έντονο άρωμα από τη καλλιεργούμενη.</p> <p> </p> <p>Από τα σπόρια του φυτού λαμβάνεται ένα ελαφρώς καυστικό έλαιο που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική.</p> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 120 (1g)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Σπόροι Νεροκάρδαμο - φαρμακευτικων φυτων<br /></strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 100 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Nasturtium officinale (Ναστούρτιο το φαρμακευτικό) και ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών.</p> <p>Υπάρχουν 20 περίπου είδη από το γένος αυτό αλλά στη χώρα μας συναντούμε (σε Πελοπόννησο και νησιά) το Nasturium officinale με τις ονομασίες Νεροκάρδαμο, Κάρδαμος (Κέρκυρα), Κάρδαμον (Κεφαλονιά και Ήπειρο), Αγριορρόκα (Σίφνο), Ρόκα του ποταμού (Κέρκυρα).</p> <p>Είναι το γνωστό Κρεσόν, το οποίο γίνεται σαλάτα, αλλά χρησιμοποιείται και στη φαρμακευτική.</p> <p>Φύεται σε όλη την Ευρώπη και το συναντούμε σε τρεχούμενα νερά στις άκρες των ρυακιών, στις πηγές, ακόμη και στα έλη, ενώ καλλιεργείται και στα περιβόλια (ως σαλατικό).</p> <p>Είναι υδρόβιο, πολυετές φυτό το οποίο φτάνει σε ύψος τα 60 περίπου εκατοστά, με στέλεχος έρπον, χυμώδες και λείο. Ο βλαστός είναι γωνιώδης και τα φύλλα του είναι πράσινα, λεία , έμμισχα, αντίθετα, πτερωτά με ωοειδή φυλλάρια. Τα άνθη του είναι λευκά, μικρά σε τσαμπί. Ο καρπός είναι κεράτιο, κυλινδρικός και καμπυλωτός. Οι σπόροι είναι σταχτιοί και στρογγυλοί.</p> <p><strong>Συστατικά-χαρακτήρας:</strong></p> <p>Το βότανο περιέχει έλαιο θειο-αζωτούχο, προσόμοιο κατά τους χαρακτήρες με το θειώδες αιθέριο έλαιο του σκόρδου και θειο-αζωτούχα αιθέρια έλαια άλλων Σταυρανθών.</p> <p>Περιέχει ακόμη πικρό εκχύλισμα, ιώδιο (η ποσότητα του οποίου ποικίλει ανάλογα με τα νερά κοντά στα οποία φύεται), φωσφόρο, σίδηρο, βιταμίνες A, C, E, νικοτιναμίδιο, γλυκοζίδιο, γλυκοναστουρτίνη, κάλιο, θειάφι, μαγγάνιο, χαλκό, ασβέστιο, μερικά άλατα και ασκορβικό οξύ.</p> <p>Στις αλατούχες ουσίες του φυτού πλεονάζουν οι φωσφορούχες.</p> <p>Είναι πλούσιο σε χυμό (70%) και με απλή έκθλιψη δίνει θειο-αζωτούχο έλαιο, ιώδιο και πικρό εκχύλισμα.</p> <p>Το 30% του χυμού απαρτίζεται από σίδηρο και φωσφορικά άλατα.</p> <p>Ο Noel Cueneau de Mussy, παραλλήλιζε το νεροκάρδαμο με το μουρουνέλαιο λόγω της χημικής του σύνθεσης.</p> <p>Σε άγρια κατάσταση είναι πλουσιότερο σε συστατικά από το καλλιεργημένο. Σε υψόμετρο η γεύση του βοτάνου αλλάζει και γίνεται πικρή.</p> <p><strong>Ιστορικά στοιχεία:</strong></p> <p>Το βότανο ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης το ονόμαζε Σισύμβριον το έτερον και ο Ιπποκράτης το είχε περιγράψει ως διεγερτικό και αποχρεμπτικό. Εδώ και χιλιάδες χρόνια έχει χρησιμοποιηθεί από τη λαϊκή ιατρική για τη θεραπεία του βήχα και της βρογχίτιδας. Επίσης έχει αναφερθεί ότι όταν τρώγεται ωμό μπορεί να προλάβει ή να επιδράσει θεραπευτικά στον καρκίνο.</p> <p><strong>Άνθιση – συλλογή – χρησιμοποιούμενα μέρη:</strong></p> <p>Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιείται ολόκληρο το φυτό. Συλλέγεται την εποχή της ανθοφορίας του (από τα μέσα της Άνοιξης μέχρι τον Σεπτέμβριο) και χρησιμοποιείται πάντα σε πρόσφατη κατάσταση. Η αποξήρανση όπως αναφέρει ο Chatin το κάνει να χάνει μερικά ή ολοκληρωτικά τις ιδιότητές του.</p> <p>Τον Μάιο και τον Ιούνιο το φυτό έχει τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε δραστικές ουσίες.</p> <p><strong>Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:</strong></p> <p>Για θεραπευτικούς σκοπούς καλύτερο είναι να χρησιμοποιούμε το νεροκάρδαμο των σίδηρο-ιωδιούχων πηγών γιατί είναι περιεκτικότερο σε κύρια συστατικά.</p> <p>Το βότανο δρα ως ορεκτικό, εύπεπτικό, θερμαντικό, διουρητικό, καθαρτικό του αίματος, διεγερτικό, σιαλογόνο, αφροδισιακό, αντισκοβρουτικό και αποχρεμπτικό. Θεωρείται ευεργετικό στη σπλήνα, στα μάτια, δρα κατά του λουμπάγκο, των ρευματισμών, της ποδάγρας και του εκζέματος.</p> <p>Βοηθά σε περιπτώσεις σκοβρούτου, στις χοιράδες, στην αναιμία και τη ραχίτιδα. Ως διουρητικό βοηθά σε περιπτώσεις υδρωπικίας, στις παθήσεις του ουρογεννητικού συστήματος και της χολολιθίασης.</p> <p>Ως αποχρεμπτικό βοηθά στις περιπτώσεις χρόνιου κατάρρου των πνευμόνων.</p> <p>Ο πουρές του φυτού είναι κατάλληλο για τους διαβητικούς γιατί περιέχει λίγο σάκχαρο και αμυλώδεις ουσίες.</p> <p>Εξωτερικά χρησιμοποιείται σε διαλυτικά και καθαριστικά καταπλάσματα, πολτοποιημένο μόνο του ή με αλάτι. Τοποθετούμενο ως κατάπλασμα επί ατόνων ελκών διευκολύνει την επούλωση τους.</p> <p>Το μάσημα των φύλλων βοηθά σε προβλήματα φλεγμονών του στόματος. Ο χυμός του όταν τον πίνουμε το πρωί νηστικοί, κάνει καλό στην επιδερμίδα (όταν έχει τάση για ερεθισμό), αναζωογονεί τα μαλλιά και δυναμώνει τα νύχια.</p> <p><strong>Παρασκευή και δοσολογία :</strong></p> <p>‘Όπως προαναφέραμε το βότανο χρησιμοποιείται σε πρόσφατη μορφή και όχι αποξηραμένο.</p> <p>Σε μορφή πουρέ το χρησιμοποιούν οι διαβητικοί.</p> <p>Εξωτερικά το χρησιμοποιούμε σε διαλυτικά ή καθαριστικά καταπλάσματα μόνο του ή με αλάτι (10 γραμμάρια αλάτι για 150 γραμμάρια φυτού).</p> <p>Μείγμα από 60 γραμμάρια χυμού του φυτού και 30 γραμμάρια μέλι αφαιρεί πανάδες και φακίδες του προσώπου, αν απλωθεί σε ένα πανί και τριφτεί με αυτό το πρόσωπο. Όταν το λαμβάνουμε εσωτερικά ρίχνουμε σε 1-2 κουταλιές θρυμματισμένου φυτού μισό ποτήρι βραστό νερό και το σκεπάζουμε για 30 λεπτά, ταρακουνώντας το στο διάστημα αυτό μερικές φορές. Σουρώνουμε και πίνουμε έως 3 φορές την ημέρα.</p> <p><strong>Προφυλάξεις:</strong></p> <p>Το άγριο νεροκάρδαμο την εποχή της άνθισης τρώγεται ωμό σε σαλάτα. Καλύτερα όμως είναι να το βράζουμε γιατί πάνω στο φυτό υπάρχει πιθανότητα να υπάρχουν οι παράνυμφες του παρασιτικού σκώληκα του ήπατος (Δίστομο το ηπατικό) που μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και τον θάνατο.</p> <p>Αν θέλουμε να το καταναλώσουμε ωμό, καλό είναι να χρησιμοποιούμε μόνο φυτά εμπορίου από ελεγχόμενες καλλιέργειες. Αν μαζέψουμε το φυτό από τη Φύση καλό είναι να γνωρίζουμε αν το νερό δίπλα από το οποίο φύονται είναι καθαρό. Αν έχει μολυνθεί από ζώα ή έχει διαρρεύσει από αποχετευτικό δίκτυο θα κινδυνεύσουμε σοβαρά.</p> </body> </html>

MHS 54 (100 S)

5/ 5

<h2><strong><em><span style="text-decoration:underline;">Σπόροι Bala Φαρμακευτικό φυτό (sida Cordifolia)</span></em></strong></h2> <h3><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για Πακέτο από 10 σπόρους.</strong></span></h3> <p><strong>Wikipedia</strong>: Sida cordifolia (bala, country mallow, heart-leaf sida or flannel weed) is a perennial subshrub of the mallow family Malvaceae native to India. It has naturalized throughout the world, and is considered an invasive weed in Africa, Australia, the southern United States, Hawaiian Islands, New Guinea, and French Polynesia. The specific name, cordifolia, refers to the heart-shaped leaf.</p> <p> </p> <p>S. cordifolia is an erect perennial that reaches 50 to 200 cm (20 to 79 in) tall, with the entire plant covered with soft white felt-like hair that is responsible for one of its common names, "flannel weed". The stems are yellow-green, hairy, long, and slender. The yellow-green leaves are oblong-ovate, covered with hairs, and 3.5 to 7.5 cm (1.4 to 3.0 in) long by 2.5 to 6 cm (0.98 to 2.36 in) wide. The flowers are dark yellow, sometimes with a darker orange center, with a hairy 5-lobed calyx and 5-lobed corolla.</p> <p> </p> <p>As a weed, it invades cultivated and overgrazed fields, competing with more desired species and contaminating hay.</p> <p> </p> <p><strong>Medicinal use</strong></p> <p>S. cordifolia is used in Ayurvedic medicine (Sanskrit:-BALA).</p> <p>Known as "malva branca", it is a plant used in Brazilian folk medicine for the treatment of inflammation of the oral mucosa, blenorrhea, asthmatic bronchitis and nasal congestion, stomatitis, of asthma and nasal congestion[8] and in many parts of Africa for various ailments, particularly for respiratory problems. It has been investigated as an anti-inflammatory, for preventing cell proliferation, and for encouraging liver re-growth. Due to its ephedrine content, it possesses psychostimulant properties, affecting the central nervous system and also the heart.</p> <p> </p> <p><strong>Phytochemistry</strong></p> <p>The following alkaloids were reported from S. cordifolia growing in India:[18] β-phenethylamine, ephedrine, pseudo-ephedrine, S-(+)-Nb-methyltryptophan methyl ester, hypaphorine, vasicinone, vasicinol, choline, and betaine.</p> <p> </p> <div> <p>No tannin or glycosides have been identified from the plant. The roots and stems contain the alkaloid ephedrine, normally observed in the different varieties of the gymnosperm genus Ephedra. Recent analyses have revealed that ephedrine and pseudoephedrine constitute the major alkaloids from the aerial parts of the plant, which also show traces of sitosterol and palmitic, stearic and hexacosanoic acids. The flavones: 5,7-dihydroxy-3-isoprenyl flavone (1) and 5-hydroxy-3-isoprenyl flavone (2), β-sitosterol and stigmasterol have been isolated from the plant.[19] The analgesic alkaloid (5′-Hydroxymethyl-1′-(1,2,3,9-tetrahydro-pyrrolo [2,1-b] quinazolin-1-yl)-heptan-1-one) has also been found.[20] Sterculic, malvalic and coronaric acids have been isolated from the seed oil, along with other fatty acids (Chem. Ind. 1985. 483).</p> </div> <hr /><p>Woody subshrub, perennial in the drylands of India, grown in temperate climates as an annual or overwintered indoors in pots.  Native to  the main tropics on earth.   This yellow-flowered, pubescent, and many-branched plant contains ephedrine.  Use with caution. Seeds employed in Ayurvedic practice as a cardiac stimulant.  Plant prefers full sun, a warm exposure, and fast draining soil.  Scarify seed vigorously by rubbing on medium grit sandpaper and sow in fast-draining soil in warm conditions and water moderately.  Germination in 10 to 30 days, a spotty germinator that demonstrates ongoing germination for weeks.  Space plants 2 feet apart, or individuate into larger pots.  Excellent in potted culture, where it makes a spreading bush with glossy stems, soft leaves and bright yellow flowers giving way to the seed laden pods.  Grows to 2 feet tall. </p> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td colspan="2" valign="top" width="100%"> <h3><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></h3> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Seeds</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Soak in water for about 24 hrs</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">all year round</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Just lightly cover with substrate</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">min. 23 ° C</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">until it germinates </span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span style="color:#008000;"><strong><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em></em></strong></span></p> <p><span style="color:#008000;"><strong><em>All Rights Reserved.</em></strong></span></p> </td> </tr></tbody></table>

MHS 48

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι βασιλικού MIX 4 διαφορετικές ποικιλίες</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 100 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Αφρικανική Μπλε Βασίλειος, Ελληνική Μπους Βασίλειος, Ιταλικά Βασίλειος, Το μεγάλο φύλλο Βασίλειος.</p> <p><strong>1.African Blue Basil:</strong> (Ocimum kilimandscharicum × basilicum 'Dark Opal'): African blue basil (Ocimum kilimandscharicum × basilicum 'Dark Opal') is native to Kenya, Tanzania, Uganda, Sudan, and Ethiopia.</p> <p>It is one of a few types of basil that is perennial. It is a sterile hybrid of two other breeds of basil, unable to produce seeds of its own, and is propagated by cuttings.</p> <p>Ocimum kilimandscharicum has a strong camphor scent, inherited from Ocimum kilimandscharicum (camphor basil), its East African parent. The concentration of camphor is 22% (compared with 61% for O. kilimandscharicum). The concentration of the other major aroma compounds, linalool (55%), and 1,8-cineole (15%) is comparable to many basil cultivars.</p> <p>It has similarities to both Thai and sweet basil, yet has a flavor all its own. Its long, pink flowers also make a striking garnish. Although not yet widely known as a useful culinary herb, it shows potential for wider popularity. When added to a dish, it can taste like more than one herb has been used.</p> <p>The leaves of African blue basil start out purple when young, only growing green as the given leaf grows to its full size, and even then retaining purple veins. Based on other purple basils, the color is from anthocyanins, especially cyanidin-3-(di-p-coumarylglucoside)-5-glucoside, but also other cyanidin-based and peonidin-based compounds.</p> <p>It blooms profusely like an annual, but being sterile can never go to seed. It is also taller than many basil cultivars. These blooms are very good at attracting bees and other pollinators.</p> <p><strong>2.</strong></p> <p><strong>Greek Bush Basil</strong>: Greek Basil is an improved variety of 'Bush'. It has a tight compact growing habit and forms a perfectly spherical bush appearing as though having been pruned.</p> <p>The plant is composed of a countless number of tiny, brilliant green, piquant leaves, each less than 1cm (¼ in) in length.</p> <p>Greek basil is subtler, sweeter than its Italian counterpart. Aromatic, lightly fresh and pleasantly spicy, the taste is somewhat like anise or cloves.</p> <p>It is wonderful not only for Italian dishes but also great in other recipes. Both the leaves and their essential oils are used as flavouring agents.</p> <p>This shape and scent make the plant suitable for growing in virtually any horticultural department:- kitchen or herb garden, beds, borders and path edging not forgetting window boxes and patios!</p> <p><strong>3.</strong></p> <p><strong>Italian Basil</strong>: Basils are loaded with volatile oils, responsible for the heady aroma and strong flavor so essential to cooking. The composition of oils varies greatly in different basil types, thus accounting for the wide range of scents available. Large Leaf basil is regarded as the essential variety for true Neapolitan cuisine, especially pesto.</p> <p>Pick the extra large leaves and use fresh or dried in tomato dishes, pasta sauces, vegetables and soups. You can also use basil in the garden as a companion plant to repel aphids, mites, and tomato hornworms.</p> <p>This Genovese-type basil grows 18 to 24 inches high and 12 to 15 inches wide. The dark green, shiny leaves grow up to 3 inches long on a tall, erect plant that is slow to bolt. Small terminal racemes of pink flowers are borne in summer.</p> <p> </p> <table border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td> <p>Genus</p> </td> <td> <p>Ocimum</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Species</p> </td> <td> <p>basilicum</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Variety</p> </td> <td> <p>Italian</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Bloom Start to End</p> </td> <td> <p>Early Summer - Late Summer</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Habit</p> </td> <td> <p>Upright</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>PlantHeight</p> </td> <td> <p>18 in - 24 in</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>PlantWidth</p> </td> <td> <p>12 in - 15 in</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Additional Characteristics</p> </td> <td> <p>Edible, Flower, Herbs, Indoor Growing</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Bloom Color</p> </td> <td> <p>White</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Foliage Color</p> </td> <td> <p>Medium Green</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Light Requirements</p> </td> <td> <p>Full Sun</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Moisture Requirements</p> </td> <td> <p>Moist,  well-drained</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Soil Tolerance</p> </td> <td> <p>Normal,  loamy</p> </td> </tr> <tr> <td> <p>Uses</p> </td> <td> <p>Cuisine, Ornamental, Outdoor</p> </td> </tr> </tbody> </table> <p></p> <p><strong>4.</strong></p> <p><strong>The big leaf Basil:</strong> Large plant with medium-dark green leaves up to 4" long. Compared to Genovese, the scent and taste are sweeter.</p> <p><strong>Growing Basil:</strong></p> <p>All basils are tender herbs that prefer daytime temperatures of around 25 to 30°C (77 to 86°F), they cannot withstand frost and will only thrive with night temperatures above 12°C (54°F). This tender perennial is usually grown as an annual but can be successfully grown indoors throughout the year.</p> <p>Basil can be grown indoors on a sunny windowsill or outdoors in containers or soil. It should be grown in a position that receives sunlight for around 6 to 8 hours a day. The dark varieties need a significant amount of full sun to achieve their deep and distinctive coloration. Position the plants in a sheltered spot that avoids cold winds. You can bring basil inside as a window herb if you plant the seeds during the warm weather in pots and bring inside to grow in a bright and sunny window.</p> <p><strong>Prepare the site:</strong></p> <p>If growing outdoors, Basil likes a fertile soil that has been well dug to allow good soil air circulation. Introducing well rotted organic compost or manure into the soil a month or so before sowing will help this. Before sowing ensure that the compost or soil is weed free and moist.</p> <p>If growing in pots then a general purpose compost is a suitable soil solution. Ensure that adequate drainage is allowed from the base of the pot.</p> <p><strong>Sowing:</strong></p> <p>It is vital that Basil is not exposed to the last spring frosts so if sowing outside be patient and sow in late March. Sow at any time if the plant is to be kept indoors. If sowing inside and planting outside, you can sow in late February.</p> <p>Sow the seed thinly and if growing in pots sow enough for a few plants in each pot. Cover with 6mm of compost and firm gently. Basil seeds usually germinates in 7 to 14 days at temperatures around 22°C (70°F). Once the seedlings have developed two pairs of true leaves, thin out the weakest seedlings, leaving each pots strongest.</p> <p><strong>Cultivation:</strong></p> <p>Once established, basil needs very little care. If growing indoors in pots then weeds shouldn't be a problem. If growing outdoors then you can add an organic mulch around the plants to help aid soil moisture retention and prevent weed establishment. Add a small amount of fertiliser every month or so to any pot plants. Water at the base of the plant avoiding showering the leaves and stems.</p> <p>Basil once it flowers tends to produce a more bitter taste in the leaves. Pinching off the flowers is recommended unless you are specifically looking to harvest the seeds.</p> <p>Basil takes about 80 days to flower. In summer remove about 2/3rds of the plant leaving just enough for regeneration, this gives an abundance of basil leaves and elongates the growing period. Dry or freeze any excess leaves for later use. It is also a good time to sow another batch of seeds, this will see you through the season.</p> <p>Basil will grow all year round indoors but outdoor plants should be dug up and brought indoors before the first fall frosts if you want to extend the plants growing season.</p> <p><strong>Harvesting:</strong></p> <p>Light harvesting of leaves may begin after plants have become established. It is best done in the early morning when the temperature is cooler, and the leaves are less likely to wilt.</p> <p>Basil is a cut and come again crop. Harvest the top most leaves first, taking a few leaves from a number of plants. Use scissors to snip off the leaves, the leaves are easily bruised so handle with care.</p> <p>Basil should be harvested periodically to encourage regrowth, A full harvest should be done just before plants start to flower. Cut the entire plant 10 to 15cm (4 to 6in) above the ground to promote a second growth. It is especially important to do a final harvest before the temperature drops, as the plant is not hardy.</p> <p><strong>Storing:</strong></p> <p>After harvesting, many gardeners prefer to freeze the herb, rather than dry it, because the flavour and colour are better preserved. One can simply strip, clean and freeze the leaves on baking sheets before transferring them to bags.</p> <p>Alternatively, chop the leaves with olive oil and freeze in bags. You can also process the leaves with olive oil or a little water and freeze initially in ice cube trays, then transfer them to bags.</p> <p>To dry, cut the stems at soil level and bind stems of several plants together, hang the bunches up to air dry in a warm room for about a week, then remove them from the stems. Store them in a dry airtight container for up to 12 months.</p> <p><strong>Medicinal Uses:</strong></p> <p>Basil has anti-inflammatory properties that may provide relief for conditions like rheumatoid arthritis or inflammatory bowel syndrome. It is a very good source of vitamin A since it is high in beta-carotene. An excellent source of vitamin K, basil also provides significant amounts of magnesium, calcium, iron, potassium and vitamin C.</p> <p><strong>Culinary Uses:</strong></p> <p>Fresh Mediterranean basil leaf is a principal component of pesto alla Genovese (green pesto) and also appears in pesto rosso (red pesto), which includes tomatoes as well. The leaf is also used as a seasoning in tomato sauce, pizza, Insalata Caprese, salad dressing, and cooked vegetable dishes. Dried leaf is found in the mixed spice called "Italian seasoning," and sometimes is a component of bouquet garni. Thai basils, which differ from Mediterranean varieties, are used in Thai green curry and as a garnish.</p> <p>Basil is also used in desserts, including ice cream and sorbet, custard and zabaglione. The seeds are used to thicken the consistency of certain Thai foods. The essential oil is used in perfumes.</p> <p>Since the oils in basil are highly volatile, it is best to add the herb near the end of the cooking process, so it will retain its maximum essence and flavour.</p> <p><strong>Companion Planting:</strong></p> <p>When interplanted, basil is said to improve the taste of tomatoes and peppers, as well as repelling tomato hornworms and aphids. Basil is also the one herb reputed to repel mosquitoes around its growing place.</p> <p><strong>Origin:</strong></p> <p>Basil is native to India, Asia and Africa but now grows in many regions throughout the world. It is prominently featured in varied cuisines throughout the world including Italian, Thai, Vietnamese and Laotian.</p> <p>There are now more than 60 distinct varieties of basil, each with a distinctive flavour, aroma, colour, shape and its own essential oil composition. While the taste of sweet basil is bright and pungent, other varieties also offer unique tastes: lemon basil, anise basil and cinnamon basil all have flavours that subtly reflect their name.</p> <p><strong>Nomenclature:</strong></p> <p>The genus name ‘basil’ is derived from the old Greek word basilikohn, which means 'royal,' reflecting that ancient culture's attitudes towards an herb that they held to be very noble and sacred. The tradition of reverence of basil has continued in other cultures. Many traditions about the herb's powers have to do with love and the afterlife.</p> <p>In India, basil was cherished as an icon of hospitality, while in Italy, it was a symbol of love.</p>

MHS 44 (100 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόρος Σολανό το γλυκόπικρο (Κοκκορέλι)<br /></strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι <strong>SOLANUM dulcamara</strong> (<strong>Σολανόν το γλυκόπικρο</strong>). Ανήκει στην οικογένεια των Σολανιδών.</p> <p>Βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη, διαδεδομένο σε υγρά εδάφη, δάση, σε άκρες ρυακιών. Στη χώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες Κοκκορέλι,  ή Ντουλκαμάρα.</p> <p>Είναι ποώδες πολύχρονο φυτό, πολύ συγγενικό (αν και αρκετά μεγαλύτερο σε μέγεθος) του στύφνου. Είναι ένας μικρός θάμνος που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 2 μέτρα. Είναι λείο ή χνουδωτό με φλούδα πικρή αλλά ξύλο γλυκό. Έχει ρίζα νηματώδη και στέλεχος ξυλώδες κοντά στο έδαφος, άλλοτε αναρριχώμενος και άλλοτε ξαπλωμένο στο χώμα, με διακλαδώσεις που στηρίζονται στα γειτονικά φυτά. Τα φύλλα είναι έμμισχα, ωοειδή, καρδιοειδή, οξύληκτα, με σκουροπράσινο χρώμα, ακέραια ή και με τα ανώτερα να διαιρούνται συχνά σε 3 τμήματα ή και δίλοβα στη βάση τους. Τα άνθη του με διάταξη κυματώδη, έχουν στεφάνη ζωηρού ιώδους χρώματος, ενώ οι ανθήρες είναι κίτρινοι και σχηματίζουν πολύ εμφανή κεντρική στήλη. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα. Περιέχουν δηλαδή αρσενικά και θηλυκά όργανα και γονιμοποιούνται από έντομα.</p> <p>Ο καρπός είναι ωοειδής ράγα, που όταν ωριμάσει είναι κόκκινη και κρεμαστή.</p> <p> </p> <p><strong>Ιστορικά στοιχεία:</strong></p> <p>Είναι ένα δηλητηριώδες φυτό που χρησιμοποιήθηκε για εκατονταετίες για την θεραπεία δερματικών παθήσεων, κονδυλώματα και όγκους. Η χρήση του άρχισε από τους βοτανοθεραπευτές τον 16^ο αιώνα.</p> <p>Οι καρποί του φυτού μαριναρισμένοι με ξύδι εφαρμόζονταν πάνω σε καρκινικά έλκη και άλλα οιδήματα.</p> <p>Το αφέψημα της ρίζας το χρησιμοποιούσαν για την θεραπεία του καρκίνου και τα πρηξίματα.  Τα στελέχη του φυτού ηλικίας 2 έως 3 ετών τα χρησιμοποιούσαν υπό μορφή αφεψήματος εναντίον των εκζεμάτων, της χρόνιας βρογχίτιδας και του άσθματος.</p> <p> </p> <p><strong>Συστατικά-χαρακτήρας:</strong></p> <p>Το φυτό περιέχει τοξικά αλκαλοειδή (σολασείνη, σολανείνη). Ακόμη το φυτό περιέχει ντουλκαμαρίνη, γλυκοπικρίνη, γόμα, γλοίνη, κερί, ρητίνη (που περιέχει βενζοικό οξύ), καθώς και διάφορα άλατα. Τα στελέχη είναι πλούσια σε σαπωνίνες. Οι καρποί περιέχουν σολανίνη αλλά σε πολύ μικρή ποσότητα για αυτό οι δόσεις είναι μεγάλες για να αποδώσουν οι ιδιότητές τους.</p> <p> </p> <p><strong>Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη - συλλογή:</strong></p> <p>Το φυτό ανθίζει από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο. Οι σπόροι ωριμάζουν από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα φύλλα και οι βλαστοί. Σπανιότερα η ρίζα του φυτού.</p> <p>Η συλλογή των μίσχων του φυτού γίνεται το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, όταν πέσουν τα φύλλα)  από φυτά 2 έως 3 ετών. Η ρίζα συλλέγεται το φθινόπωρο. Τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι.</p> <p> </p> <p><strong>Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:</strong></p> <p>Το Κοκκορέλι δρα ως διουρητικό, εξομαλυντικό, αντιρρευματικό, αποχρεμπτικό, ήπιο ηρεμιστικό. </p> <p>Το βότανο λαμβάνεται εσωτερικά για την θεραπεία μιας σειρά ασθενειών του δέρματος, για θεραπεία αρθρίτιδας, ρευματισμών, βρογχικού άσθματος, συμφόρηση, καρδιακές παθήσεις, ελκώδη κολίτιδα και ίκτερο.</p> <p>Η κύρια χρήση των βλαστών του φυτού είναι στη θεραπεία των δερματικών και ρευματικών προβλημάτων. Οι ρευματικές και αρθριτικές φλεγμονές καταπραΰνονται και σταδιακά βελτιώνονται.</p> <p>Μπορεί να ωφελήσει σε διάρροια, δυσεντερία και ηπατικές παθήσεις.</p> <p>Η εξωτερική χρήση του φυτού υπό μορφή καταπλάσματος βοηθά σε θεραπεία δερματικών εξανθημάτων, έλκη, ρευματισμούς, κυτταρίτιδα.</p> <p>Δρα θετικά σε ακμή, έκζεμα, ψωρίαση, πιτυρίαση, κρεατοελιές, δοθιήνες.</p> <p>Με τους βλαστούς του φυτού και ιδιαίτερα από τα φύλλα μπορεί να παρασκευαστεί αλοιφή που χρησιμοποιείται για το έκζεμα, την ψωρίαση και τα έλκη.</p> <p>Στην ομοιοπαθητική το βότανο χρησιμοποιείται σε προβλήματα  βήχα, διάρροιας, φλεγμονές των ματιών, πόνους στην πλάτη και τις αρθρώσεις.</p> <p> </p> <p><strong>Παρασκευή και δοσολογία:</strong></p> <p>Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού βότανο και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε δύο φορές την ημέρα.</p> <p>Υπό μορφή βάμματος η δοσολογία είναι 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.</p> <p> </p> <p><strong>Προφυλάξεις:</strong></p> <p>Οι καρποί του φυτού είναι δηλητηριώδεις. Το στέλεχος του φυτού είναι λιγότερο τοξικό γιατί περιλαμβάνει λιγότερα αλκαλοειδή.</p> <p>Θα πρέπει το βότανο να χρησιμοποιείται με προσοχή και μόνο υπό την επίβλεψη ενός καταρτισμένου επαγγελματία.</p> <p>Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να παρουσιαστούν είναι ναυτία, έμετος, διάρροια και διασταλμένες κόρες. Η υπερδοσολογία μπορεί να προκαλέσει παράλυση του κεντρικού νευρικού συστήματος, βραδυκαρδία,  δύσπνοια, υποθερμία, ίλιγγο, παραλήρημα, σπασμούς και θάνατο.</p> <table border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"><tbody><tr><td colspan="2" valign="top" width="100%"> <h3><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></h3> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Seeds</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">all year round</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Just lightly cover with substrate</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">min. 20 ° C</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">until it germinates </span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span style="color:#008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span style="color:#008000;"><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span style="color:#008000;"><strong><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></strong></span></p> </td> </tr></tbody></table>

MHS 51 (5 S)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong><em><span style="text-decoration: underline;" class="">Κάρδαμο μαύρος σποροι (Elettaria cardamomum)</span></em></strong></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h3> <p>Το κάρδαμο είναι ένα βότανο καρδιοτονωτικό, διουρητικό και αποχρεμπτικό, είναι γνωστό μπαχαρικό από την ανατολή και χρησιμοποιέιται ευρέως στην Ινδική κουζίνα. Το κάρδαμο εκτός από μπαχαρικό και αρωματικό που προσθέτει μία ιδιαίτερη γεύση στο φαγητό είναι και φυσικό φάρμακο και βοηθάει σε στομαχικά προβλήματα που μπορεί να προκληθούν από το κρεμμύδι και το σκόρδο. Θεωρείται από τα πιο πολύτιμα μπαχαρικά στον κόσμο εξαιτίας του ιδιαίτερου αρώματός του και λόγω των θεραπευτικών ιδιοτήτων του.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;&nbsp; Οι σπόροι του καρδάμου περιέχουν πού σημαντικά μέταλλα όπως ασβέστιο, φώσφορο και θείο. Επίσης περιέχουν ένα αιθέριο έλαιο από οξικά και μυρμηκικά οξέα. Αυτό το αιθέριο έλαιο αποτελεί το 5% του όγκου των σπόρων, έχει αρωματικές και θεραπευτικές ιδιότητες και είναι αυτό που κάνει το κάρδαμο τόσο πολύτιμο.Το έλαιο του καρδάμου σύμφωνα με μελέτες λειτουργεί σαν αναλγητικό και αντισπασμωδικό και παράγει ανακούφιση και μειώνει τις συσπάσεις του εντερικού και κατά την πέψη. Αρχαίες ιατρικές ελάμβαναν αυτήν την ιδιότητα υποψιν και το χρησιμοποιούσαν για αιώνες στην θεραπευτική τους. Επίσης το κάρδαμο εξαφανίζει την δυσοσμία του στόματος μασώντας έναν ή μερικούς σπόρους του μπαχαρικού αυτού, το κάρδαμο καταπολεμάει την τερηδόνα και την ουλίτιδα ενώ καταπραύνει τον λαιμό.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;&nbsp; Το κάρδαμο είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, αποτοξινωτικό, ανθελμινθικό, και διουρικό βότανο, καταπραϋνει τους ρευματικούς πόνους, ενώ βοηθά στην αντιμετώπιση της καταρροής. Χρησιμοποιείται ακόμη για την θεραπεία του διαβήτη ως καθαριστικό του αίματος και τονώνει το συκώτι. Μπορεί να χρησιμοποιοηθεί για τη φυσώδη δυσπεψία και την ανακούφιση των κολικών πόνων. Διεγείρει την όρεξη και αυξάνει την ροή σιέλου. Συχνά χρησιμοποιείται σαν άφυσο όταν χορηγούνται καθαρτικά. Έχει θερμαντική δράση και ηρεμεί, βοηθάει την πέψη των γαλακτωμικών προϊόντων και μειώνει την παραγωγή βλέννας μετα από την κατανάλωση τους.</p> <p>&nbsp;&nbsp; Επίσης μειώνει την απότομη επίδραση που έχει ο καφές στο νευρικό σύστημα, είναι άριστο ορεκτικό και βοηθά στην μείωση των φακίδων και των πανάδων του δέρματος. Χρησιμοποιείται πολύ στην ινδική κουζίνα και ανήκει στην οικογένεια της πιπερόριζας (τζίνζερ). Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του κάρδαμου είναι η ρίζα, τα ριζώματα, οι μίσχοι και τα φύλλα. Χρησιμοποιείται στη μαγειρική συχνά φρέσκο αλλά και αποξηραμένο. Μπορεί να καταναλωθεί ως αφέψημα και προστίθεται αρκετά συχνά σε τσάι.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;&nbsp; Το κάρδαμο είναι αποτοξινωτικό, ανθελμινθικό και διουρητικό βότανο, καταπραΰνει τους ρευματικούς πόνους, ενώ η ρίζα βοηθά στην αντιμετώπιση της καταρροής. Χρησιμοποιείται ακόμη για τη θεραπεία του διαβή­τη και ως καθαριστικό του αίματος. Τα χρήσιμα μέρη του κάρδαμου είναι η ρίζα, τα ρι­ζώματα, οι μίσχοι και τα φύλλα. Τονώνει τον οργανισμό και έχει αφροδισιακές του ιδιότητες, ιδιότη­τα γνωστή από την αρχαιότητα, γιατί περιέχει διάφορα άλατα, όπως σίδηρο, ασβέστιο και ιώ­διο. Κάνει πολύ καλό στο κου­ρασμένο συκώτι, καθαρίζει το αίμα και είναι άριστο ορεκτικό. Ο χυμός του, ανακατεμένος με μέλι, δίνει αλοιφή που εξαλεί­φει τις πανάδες του δέρματος.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;&nbsp; Το πτητικό αιθέριο έλαιο στο κάρδαμο καταπραύνει το στομάχι επίσης και τα έντερα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αυτήν την χρήση ώς σκέτοι σπόροι, ως ζεστό ρόφημα ή στο φαγητό. Επίσης λόγω του υπέροχου αρώματός του μπορεί να προστεθεί σε μπάνια και να καταπολεμήσει την κατάθλιψη ενώ ελλατώνει το άγχος αν το πιείτε σαν ζεστό ρόφημα. Το κάρδαμο περιέχει χημικές ουσίες που βοηθούν στην αντιμετώπιση ορμονικών καρκίνων όπως ο καρκίνος του μαστού και ο καρκίνος του προστάτη αλλά και αφθονία σε αντιοξειδωτικά που προστατεύουν το σώμα από την γήρανση και το άγχος και καταπολεμούν συνήθεις αρρώστιες και ενδυναμώνουν την ανοσία του σώματος.</p> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 57 B

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2><strong>Σπόροι Αγριόχορτο Ευφορβία-Γαλατσίδες (Euphorbia peplus)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong> Τιμή για το πακέτο των 10 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Με την ονομασία Ευφόρβια υπάρχουν σήμερα σε όλο τον κόσμο 1000 περίπου φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των Ευφορβιοειδών. Από αυτά 40 είδη συναντούμε και στη χώρα μας τα οποία αποκαλούμε συνήθως Γαλατσίδες (λόγω του γαλακτώδους χυμού που βγαίνει από τον κορμό του φυτού όταν κοπεί).</p> <p>Τα περισσότερα είδη των Ευφορβιοειδών είναι δηλητηριώδη για τον άνθρωπο.</p> <p>Υπάρχουν όμως κάποια είδη που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, η χρήση τους όμως πρέπει να γίνεται μόνο κάτω από οδηγίες έμπειρων βοτανοθεραπευτών.</p> <p>Η Euphorbia pilulifera (Ευφόρβια η σφαιριδιόκαρπη) – ονομαζόμενη και Euphorbia hirta-τη συναντούμε με την ονομασία Ευφόρβια είναι ένα από τα είδη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια για θεραπευτικούς σκοπούς, κάτω από τις οδηγίες έμπειρου βοτανοθεραπευτή.</p> <p>Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ευφορβιών αποτελεί η ταξιανθία τους που έχει το σχήμα κυπέλλου και για τον λόγο αυτό ονομάζεται κυάθιο (από την ελληνική λέξη για το κύπελλο).</p> <p>Τα είδη Ευφόρβιας που έχουν εξακριβωμένα θεραπευτικές ιδιότητες είναι ακόμη:</p> <p>1. Ευφόρβιον η λαθυρίς ή το καθαρτικόν (Euphorbia lathyris) που συναντούμε με τις ονομασίες Τσιρλαπίδι, Γαλατσίδα κ.α. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται η ρίζα, οι σπόροι και τα φύλλα. Τα σπέρματα συλλέγονται όταν είναι τελείως ώριμα και η ρίζα την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Τα συμπτώματα δηλητηριάσεως που προκαλεί είναι κάψιμο και πόνοι στο στομάχι, έμετοι, πόνοι υπογαστρίου, αιματηρές κενώσεις, σπασμωδικές κινήσεις του επιγαστρίου με σφαδασμούς της λεκάνης, μικροσφυγμία και αργοσφυγμία, άγχος, κατάπτωση δυνάμεων και θάνατος μέσα σε γενική εξάντληση. Αν τοποθετηθεί ο χυμός του φυτού επί του δέρματος προκαλεί φλύκταινες και ενίοτε σοβαρές φλεγμονές. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούσαν από αρχαιοτάτων ετών τον χυμό σαν τοπικό φάρμακο για την άχωρα (κασίδα) και για την καταστροφή των ακροχορδόνων (κρεατοελιών).</p> <p>2. Ευφόρβιον ο κυπαρισσίας (Euphorbium cyparissias). Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται ρίζες, φύλλα και καρποί. Πρόκειται για το «Τιθυμάλο»του Διοσκουρίδη και έχει ανάλογες ιδιότητες με το προηγούμενο. Στις αγροτικές περιοχές της Ευρώπης το ονόμαζαν «ρεβέντι των χωρικών».</p> <p>3. Ευφόρβιον το ηλιοσκοπικόν (Euphorbia helioscopia). Το συναντούμε με τις ονομασίες Γαλόχορτο, Γαλατσίδα, Γαλακτόχορτο, Φλώμος. Οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν λιγότερο δραστικό και χρησιμοποιούσαν μόνο τα σπέρματα του σε δόση ελαφρά, μέχρι 32 κόκκων μέσα σε ένα 24ωρο. </p> <p>4. Ευφόρβιον των τελμάτων, κοινώς Φλώμος (Euphorbia palustris) με ιδιότητες όπως η Λαθύρις.</p> <p>5. Ευφόρβιον το δασικόν, κοινώς Γαλατσίδι (Euphorbia sylvatica). Έχει ιδιότητες ανάλογες με της Ιπεκακουάνας. Σε μικρές δόσεις είναι εμετικό και καθαρτικό.</p> <p>6. Ευφόρβιον η άπιος (Euphorbia apios) κοινώς Φλωμάκι, Τσαλαπίδι, Τσιρλαπίδι. Αχλαδάκι (Κυνουρία). Ο Διοσκουρίδης το ονόμαζε Άπιος και αναφέρει για αυτό ότι η ρίζα του φυτού προκαλεί εμέτους χολώδεις και βλεννώδεις. Τα κάτω μέρος της ρίζας είναι καθαρτικό. Η χρήση του ως καθαρτικό μπορεί να προκαλέσει αιμορραγίες.</p> <p>7. Ευφόρβιον ο χαρακίας (Euphorbia characias). Το συναντούμε με τις ονομασίες Τιθυμαλώ, Γαλακτόχορτο, Φλώμος, Γαλατσίδα. Ίσως πρόκειται για το «φαρμακευτικό ευφόρβιο» των αρχαίων.</p> <p>8. Ευφόρβιον ο πέπλος (Euphorbia peplus), κοινώς Γαλατίδα, Γαλατσίδα, Χαμογαλατσιδάκι. Υποτίθεται πως είναι ο «νομισματοειδής»- που έχει φύλλα σε σχήμα νομίσματος- ή ο «μικρός τιθύμαλος» που φύεται στα αμπέλια και μοιάζει με τον χαρακία.</p> <p>9. Ευφόρβιον το δενδρώδες (Euphorbia dendroides).κοινώς Φλώμος, Σπλώνος, Καρναρέλα. Με αυτό ναρκώνουν οι ψαράδες τα ψάρια. Στην Κρήτη φύεται το είδος Euphorbia veneta και το συναντούμε με τις ονομασίες Ατσουμαλλιά ή Αχελόφλομος. Κατά τα τέλη του Μάρτη γεμίζει με ωραία κίτρινα άνθη που ομορφαίνουν τις κεφάλες και τις χαλέπες. Το στέλεχος δίνει γαλακτώδη οπό που χρησιμοποιούσαν παραδοσιακά κατά της τριχόπτωσης. Έπαιρναν το γάλα του φυτού, με ένα βαμβάκι και έτριβαν με αυτό τα μαλλιά μέρα παρά μέρα. Καθημερινή χρήση προκαλούσε εγκαύματα. Το φλομόγαλο, όπως αποκαλούσαν την οπό του φυτού, το χρησιμοποιούσαν ακόμη για να εκριζώνουν τις μυρμηγκιές. Με τον Φλόμο αυτό στη Δυτική Κρήτη απονάρκωναν τα χέλια, εξ ου και η ονομασία Αχελοφλομος. Όπως έλεγαν οι βοσκοί της Κρήτης, γάλα φλόμου έριχναν μέσα στο γάλα που πρόσφεραν σε ανεπιθύμητους μουσαφίρηδες. Όπως ήταν φυσικό η διάρροια που τους προκαλούσε τους έκανε να φύγουν το συντομότερο!!</p> <p>Ιστορικά στοιχεία</p> <p>Κατά τον Πλίνιο (ο οποίος γράφει για την Euphorbia helioscopia) η ονομασία Ευφόρβια, οφείλεται στον Εύφορβον, γιατρό του Βασιλιά της Μαυριτανίας Τζούμπα τον 2ο (30π.Χ – 24μ.Χ.).</p> <p>Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το φυτό. Ο Γάλιος Αουρελιάνους το συνιστούσε για την υδρωπικία, ο Αλέξανδρος Τραλλιανός (γιατρός του 6ου αιώνα) για την πτώση των μαλλιών και ο Στριμπόνιους Λάργκους για τον πονοκέφαλο.</p> <p>Στη λαϊκή ιατρική συνιστούσαν την εσωτερική λήψη του βοτάνου ως δραστικό καθαρτικό και για οιδήματα. Σταμάτησαν όμως προ πολλού λόγω της υψηλής τοξικότητας των ουσιών που περιέχονται στο βότανο. Σε εξωτερική χρήση έχει χρησιμοποιηθεί και στη θεραπεία δερματοφύτωσης (πόδι αθλητή» και σύφιλης.</p> <p>Ο Ιπποκράτης αναφέρει στο 5ο βιβλίο των επιδημιών δύο περιπτώσεις δηλητηρίασης με το Euphorbio lethyris. Πλίνιος και Διοσκουρίδης το αναφέρουν ως καθαρτικό και πολύ επικίνδυνο. Αναφέρουν ότι σε μεγάλες δόσεις είναι δριμύ δηλητήριο και προκαλεί ερεθισμό τους πεπτικού σωλήνα, σοβαρές νευροφυτικές διαταραχές και θάνατο.</p> <p>Συστατικά-χαρακτήρας</p> <p>Το Euphorbia pilulifera περιέχει γλυκοσίδια, αλκαλοειδή, τριτερπενοειδή, στερόλες, φορβικό οξύ και τανίνες. Ο γαλακτώδης χυμός του φυτού περιέχει μια δριμεία ουσία, την ευφορβόνη, ρητίνη, κόμμι και ευφορβίνη.</p> <p>Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη - συλλογή</p> <p>Για θεραπευτικούς σκοπούς συλλέγονται τα αέρια μέρη του φυτού κατά την περίοδο της ανθοφορίας.</p> <p>Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις</p> <p>Το Euphorbia pilulifera δρα ως αντιασθματικό, αποχρεμπτικό και αντισπασμωδικό.</p> <p>Η Ευφόρβια έχει χαλαρωτική επίδραση τους λείους μύες των πνευμόνων και είναι πολύ ευεργετική για παθήσεις όπως το άσθμα και η βρογχίτιδα. Επίσης ανακουφίζει από τους σπασμούς του λάρυγγα, βοηθώντας έτσι σε περιπτώσεις νευρικού βήχα. Είναι χρήσιμο για την ανακούφιση της καταρροής του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Αυτό το βότανο έχει την ειδική δράση να εξουδετερώνει τους οργανισμούς που προκαλούν αμοιβαδικές λοιμώξεις στα έντερα.</p> <p>Παρασκευή και δοσολογία</p> <p>Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε μισή έως μία κουταλιά του τσαγιού ξηρά φύλλα και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10-15 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε τρεις φορές την ημέρα. Σε βάμμα λαμβάνουμε 1-2ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα. </p> <p>Για την αγωγή ασθματικών περιπτώσεων το βότανο συνδυάζεται καλά με την Γρινδέλια και τη Λομπέλια. Μην το χρησιμοποιήσετε οιονδήποτε τρόπο χωρίς να σας παρακολουθεί ειδικός.</p> <p>Προφυλάξεις</p> <p>Αν και η Ευφόρβια είναι από τα ελάχιστα είδη της οικογένειας των Ευφορβιοειδών που δεν είναι δηλητηριώδη για τον άνθρωπο, οι υπερβολικές δόσεις μπορούν να προκαλέσουν ναυτία και έμετο. Να μην λαμβάνεται μαζί με γλυκόριζα.</p> <p>Σε όλα σχεδόν τα είδη, όταν το φυτό πάθει ζημιά, ελευθερώνεται ένας λευκός γαλακτώδης χυμός που περιέχει δηλητηριώδεις ουσίες. Αν έρθει σε επαφή με το δέρμα ή τα μάτια πρέπει να ξεπλυθεί αμέσως με άφθονο νερό. Αν πάει ο χυμός στο μάτι είναι πολύ επικίνδυνος καθώς μπορεί να προκαλέσει τύφλωση. Όλα τα μέρη του φυτού είναι τοξικά. </p> <p>Ελπίδα θεραπείας του καρκίνου του δέρματος</p> <p>Το εκχύλισμα ενός συνηθισμένου αγριόχορτου, που από τα παλιά χρόνια χρησιμοποιείται ως θεραπευτικό βότανο, φαίνεται να προσφέρει τη δυνατότητα μιας σύγχρονης ήπιας θεραπείας κατά των καρκίνων του δέρματος, με εξαίρεση το μελάνωμα, την πιο θανατηφόρα μορφή.</p> <p>Όμως, οι βρετανοί επιστήμονες, που ανακάλυψαν την θεραπεία, συνιστούν στους ασθενείς να μην αρχίσουν μόνοι τους να πειραματίζονται, καθώς μπορεί να προκληθεί ερεθισμός του δέρματος και των ματιών, αλλά να κάνουν υπομονή, καθώς η φαρμακευτική θεραπεία είναι ακόμα σε στάδιο δοκιμής.</p> <p>Οι ερευνητές, που παρουσίασαν τη σχετική μελέτη στο βρετανικό περιοδικό δερματολογίας “British Journal of Dermatology”, σύμφωνα με το BBC, έκαναν πειράματα με 36 ασθενείς που υπέφεραν από καρκίνο του δέρματος (όχι μελάνωμα). Οι περισσότερες από αυτές τις ελαφρύτερες μορφές καρκίνου του δέρματος μπορούν εύκολα να θεραπευτούν συνήθως με χειρουργική αφαίρεση ή με άλλες μορφές θεραπείας, αλλά σε μερικές περιπτώσεις οι θεραπείες δεν επιτυγχάνουν ή κρίνονται ακατάλληλες.</p> <p>Οι βρετανοί γιατροί έδωσαν στους ασθενείς εκχύλισμα από ζιζάνιο του γένους ευφορβία (Euphorbia peplus), ένα είδος μικρής γαλατσίδας, το οποίο οι πάσχοντες άπλωναν στις καρκινικές αλλοιώσεις του δέρματός τους μια φορά τη μέρα. Αυτό το φυτικό εκχύλισμα έχει χρησιμοποιηθεί ως παραδοσιακό θεραπευτικό βότανο εδώ και αιώνες και οι επιστήμονες το υπέβαλαν πλέον σε μια σύγχρονη κλινική δοκιμή.</p>

MHS 30 (10 S)

5/ 5

<h2><span style="text-decoration: underline;"><em><strong>Σποροι Σαλβια (Salvia sclarea)</strong></em></span></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong> Πακέτο 10 σπόροι.</strong></span></h3> <div>Είναι μικρός αειθαλής θάμνος. Έχει βλαστό όρθιο, τετραγωνικό, ισχυρό, χνουδωτό, ύψους 30-60 εκατ., φύλλα προμήκη ή λογχοειδή, χνουδωτά, σταχτιά με δύο λοβούς στη βάση και άνθη ιώδη, σε βότρεις 2-6 ανά σπόνδυλο.</div> <div>Οικολογία : Αυτοφύεται σε χέρσα ή θαμνώδη μέρη σε διάφορες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας, της Κρήτης, της Κεφαλληνίας και άλλων νησιών. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές δροσερές περιοχές και σε χωράφια ξηρικά φτωχά-μέτριας γονιμότητας. </div> <div>Πολλαπλασιασμός : Με σπόρο που σπέρνεται σε σπορείο ή απ΄ ευθείας στο χωράφι και με παραφυάδες. Η σπορά και η μεταφύτευση γίνεται το φθινόπωρο ή την άνοιξη σε αποστάσεις 50-60 επί 70-80 εκατ.</div> <div>Άνθηση : Μάιος - Ιούλιος.</div> <div>Συλλογή : Το υπέργειο τμήμα, Μάιο-Σεπτέμβριο.</div> <div>Ιδιότητες : Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό. Το υπέργειο τμήμα περιέχει αιθέριο έλαιο κατάλληλο για τη μαγειρική, τη σαπωνοποιία και τη φαρμακοποιία. Θεωρείται επίσης ευστόμαχο, αντιπυρετικό, τονωτικό και διουρητικό.</div> <div>Όνομα : Salvia triloba L., ελελίσφακος ο τρίλοβος, αλισφακιά, αλιφακιά, φασκιά, φασκομηλιά, φάσκος.</div> <div>Οικογένεια : Lamiaceae (Labiatae), χειλανθή.</div> <p>Ιστορικό : Είναι φυτό γνωστό από την αρχαιότητα. Πρόκειται για το σφάκο του Θεόφραστου που όπως αναφέρει έχει «λειότερο το φύλλο και έλλατον».</p> <table style="width: 500px;" border="1" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Cover lightly with substrate</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">15-20°C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">21 - 45 days</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p align="center"><span style="color: #008000;"><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p align="center"><span style="color: #008000;">Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"><span style="color: #008000;"> </span></td> <td valign="top"> <p align="center"><br /><span style="color: #008000;"> <em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table>

MHS 24 (10 S)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong>Σπόρος λινάρι επιστ. Λίνον (Linum usitatissimum)</strong></h2> <h2 class=""><span style="color: #f80000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 120 (1g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Αγγειόσπερμο, ποώδες, δικότυλο φυτό το λινάρι επιστ. Λίνον (Linum) ανήκει στην τάξη Λινώδη και στην οικογένεια Λινίδες με 230 περίπου είδη των εύκρατων περιοχών και των περιοχών της Μεσογείου.</p> <p>Το λινάρι καλλιεργείται για τις κλωστικές ίνες του από τις οποίες κατασκευάζονται λινά νήματα και υφάσματα.</p> <p><strong>Καταγωγή &amp; εξάπλωση</strong></p> <p>Η καταγωγή του είναι από την Ασία και είναι ένα από τα αρχαιότερα κλωστικά φυτά. Δείγματα λινών υφασμάτων βρέθηκαν σε ανασκαφές σε άριστη κατάσταση και χρονολογούνται από τη νεολιθική εποχή. Στην Αίγυπτο το 3400 π.Χ. κατασκεύαζαν υφάσματα και ρούχα από λινάρι. Στις πυραμίδες μερικές από τις μούμιες ήταν τυλιγμένες με λεπτές λωρίδες από λινό ύφασμα. Από την Αίγυπτο το λινάρι διαδόθηκε στις άλλες χώρες της Μεσογείου και στη συνέχεια στην υπόλοιπη Ευρώπη.</p> <p><strong>Χαρακτηριστικά</strong></p> <p>Το λινάρι είναι ετήσιο φυτό και οι κυριότερες ποικιλίες του είναι δύο. Αυτές που καλλιεργούνται για τις ίνες τους και λέγονται κλωστικές και αυτές που καλλιεργούνται για τους σπόρους τους από τα οποία βγαίνει ένα είδος λαδιού, το λινέλαιο. Οι τελευταίες λέγονται ελαιοδοτικές ποικιλίες. Το ύψος του φυτού στις κλωστικές ποικιλίες φτάνει το 1,5 μέτρο, ενώ στις ελαιοδοτικές το ένα.</p> <p>Τα άνθη του έχουν πέντε πέταλα και είναι χρώματος γαλάζιου ή μπλε, σπανιότερα λευκού ή απαλού ροζ. Τα φύλλα του είναι χωρίς μίσχο, λογχοειδή και πέφτουν όταν το φυτό ωριμάζει. Ο καρπός είναι κάψα και περιέχει 10 περίπου γυαλιστερά, ωοειδή σπόρια. Στο φλοιό του βλαστού υπάρχουν πολλές ίνες που τον σταθεροποιούν. Αυτές οι κλωστικές ίνες χρησιμοποιούνται στην κατασκευή νημάτων και υφασμάτων. Σε κάθε βλαστό υπάρχουν γύρω στις 40 δέσμες ινών και κάθε δέσμη έχει μήκος 25 έως 70 εκατοστά. Οι ίνες αποτελούνται από μεμονωμένα κυλινδρικά κύτταρα που συγκρατούνται μεταξύ τους από διάφορες κολλώδεις ουσίες.</p> <p>Το λινάρι ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα χωρίς μεγάλες και έντονες βροχοπτώσεις. Στις περισσότερες περιοχές το λινάρι φυτεύεται κάθε 5 χρόνια στο ίδιο χωράφι γιατί είναι ιδιαίτερα απαιτητικό στην άντληση θρεπτικών ουσιών από το έδαφος με συνέπεια την εξάντληση του εδάφους. Η συγκομιδή γίνεται όταν πέσουν τα φύλλα ένα περίπου μήνα μετά την εμφάνιση των πρώτων ανθών. Γίνεται με μηχανικό ξερίζωμα και τα ξεριζωμένα φυτά τοποθετούνται σε ειδικούς χώρους μέχρι να ξεραθούν. Στη συνέχεια αποχωρίζονται τα περιττά σώματα και οι καρποί που περιέχουν τα ελαιώδη σπόρια και οι αποξηραμένοι βλαστοί γίνονται δεμάτια και προωθούνται για περαιτέρω επεξεργασία.</p> <p>Στα ψυχρότερα κλίματα η κλωστή του λιναριού γίνεται λεπτή. Στα ζεστά κλίματα κάνει χοντρή κλωστή. Το πυκνοσπαρμένο λινάρι κάνει καλή (ψιλή) κλωστή, το μέτριο κλωστή και σπόρο και το αραιό σπόρο.</p> <p><strong>Χρήσεις</strong></p> <p>Για την εξαγωγή ινών το λινάρι πρέπει, αφού ξηρανθεί, να μπει για 8-10 ημέρες στο νερό να σαπίσει. Το σάπισμα ή μούσκεμα του λιναριού μπορεί να γίνει και μέσα σε βαλτόνερο, για να γίνει όμως καλύτερη η ποιότητα του πρέπει να μπει σε καθαρό νερό. Μπορεί ακόμα να μπει και σε χαντάκι που να τρέχει σιγανά νερό, γιατί αν τρέχει δυνατά η κλωστή του σκληραίνεται και χάνει το φίνο χρώμα της. Το νερό πρέπει να σκεπάζει το λινάρι. Το μούσκεμα του λιναριού γίνεται και σε αλμυρό νερό, αλλά οι ίνες δεν είναι τόσο καλής ποιότητας. Η κλωστή του λιναριού που μουσκεύεται σε στεκούμενο γλυκό νερό γίνεται πιο σταχτιά και πιο μαλακή, δηλαδή καλύτερη σε ποιότητα από τη κλωστή του λιναριού που σάπισε σε τρεχούμενο. Το ασβεστούχο ή σιδηρούχο νερό είναι ακατάλληλο. Στη συνέχεια απλώνεται 10-15 ημέρες στον ήλιο και όταν ξηρανθεί εντελώς διαχωρίζονται οι κλωστικές ίνες από τον φλοιό των φυτών. Οι κλωστικές ίνες του έχουν μεγάλη χρονική αντοχή, καλή στιλπνότητα και εύκολη επεξεργασία. Είναι ανθεκτικές στις διάφορες προσβολές από μύκητες και μικροοργανισμούς και ανθεκτικότερες από αυτές του βαμβακιού. Μπορούν ακόμα να αποχρωματιστούν αλλά η βαφή τους είναι δύσκολη γιατί δεν διαπερνώνται εύκολα.</p> <p>Τα υφάσματα που παράγονται από το λινάρι είναι τα γνωστά λινά υφάσματα, εξαιρετικής ποιότητας. Οι ίνες του λιναριού έχουν μικρή ελαστικότητα και σκληρή υφή και είναι η αιτία που τα λινά υφάσματα τσαλακώνονται εύκολα και το σιδέρωμα τους είναι πολύ δύσκολο. Με ειδικές επεξεργασίες το πρόβλημα αυτό ελαττώνεται. Τα λινά ρούχα είναι εξαιρετικά δροσερά επειδή το λινάρι έχει τη δυνατότητα να απορροφά και να απελευθερώνει υγρασία. Τα υφάσματα από λινάρι εκτός από την παραγωγή ρούχων χρησιμοποιούνται για την επένδυση των επίπλων. Κατώτερης ποιότητας λινάρια χρησιμοποιούνται στην κατασκευή σάκων και διάφορων μουσαμάδων. Τα υπολείμματα τους χρησιμοποιούνται στη χαρτοποιία στην κατασκευή χαρτιών πολυτελείας, επιστολογραφίας κ.λ.π.</p> <p>Το δεύτερο σημαντικό προϊόν του είναι ο λιναρόσπορος, με σημαντικές διατροφικές και θεραπευτικές ιδιότητες γνωστές από την αρχαιότητα σε αναφορές από τον Ιπποκράτη, το Γαληνό κ.α. Ο λιναρόσπορος περιέχει 25-40% λινέλαιο . Το χρώμα του είναι κίτρινο, η θερμοκρασία πήξεώς του είναι οι -20 βαθμοί Κελσίου. Τα κατάλοιπα μετά την εξαγωγή του λινελαίου χρησιμοποιούνται ως προσμίξεις σε ζωοτροφές.</p> <p>Το λινέλαιο με την προσθήκη διαφόρων αλεύρων χρησιμοποιείται ως κτηνοτροφή αφού είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία. Επίσης στη φαρμακευτική σε διάφορες παθήσεις του αναπνευστικού και του στομάχου καθώς και στην παρασκευή διαφόρων αλοιφών.</p> <p><strong>Παραγωγή</strong></p> <p>Η Ρωσία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή λιναριού στον κόσμο με 250.000 τόνους ετησίως και πάνω από το ¼ της παγκόσμιας παραγωγής. Ακολουθούν η Γαλλία, η Λευκορωσία, η Ινδία και η Λιθουανία. Στην Ελλάδα η καλλιέργεια του είναι σε μικρή έκταση και περιορίζεται στη Μεσσηνία. Το κλίμα δεν ευνοεί τη παραγωγή ίνας καλής ποιότητας και η καλλιέργεια γίνεται κυρίως για την παραγωγή λιναρόσπορου. Εκτός από το Λίνον το χρησιμώτατον ή Λίνον το ωφελιμότατον[1] (Linum usitatissimum) στην Ελλάδα υπάρχουν γύρω στα 15 είδη που είναι αυτοφυή και είναι κοινώς γνωστά ως αγριολινάρια.</p> <p><strong>Ο λιναρόσπορος στη λαϊκή ιατρική</strong></p> <p>Αν και σήμερα στην πράξη πολύ λίγο χρησιμοποιείται ο λιναρόσπορος για θεραπευτικούς σκοπούς, κατά το παρελθόν η χρήση του ήταν αρκετά διαδεδομένη. Η λαϊκή ιατρική, η οποία ανέδειξε πρώτη ως ένα βαθμό τις φαρμακευτικές ιδιότητες του λιναρόσπορου, σήμερα ενισχύεται από τη σύγχρονη ιατρική, καθώς και από τη διατροφική έρευνα και αναδεικνύεται ο λιναρόσπορος και τα προϊόντα του ως πολύτιμα διατροφικά-φαρμακευτικά προϊόντα που δικαιώνουν την αρχή του Ιπποκράτη: Η τροφή σου το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου. Η χρήση του λιναρόσπορου σε πυώδη σπυριά υπό μορφή καταπλάσματος ήταν από τις πιο συνηθισμένες. Σαν υπακτικό, οι σπόροι έχουν και θεραπευτική επίδραση διότι ρυθμίζουν και τακτοποιούν τις κενώσεις. Το αφέψημα κάνει καλό στα βρογχικά, στην πνευμονία, στις πέτρες της χολής, στους ρευματικούς πόνους, καθώς και σε κάθε είδος φλεγμονές.</p> <p><strong>Ο λιναρόσπορος πηγή ω-3 λιπαρών οξέων</strong></p> <p>Το λινέλαιο είναι εύκολο στη χρήση του και η περιεκτικότητά του σε ω-3 είναι πολύ υψηλή. Το καθαρό λινέλαιο μπορεί να προστεθεί σε φαγητά. Είναι όμως προϊόν το οποίο οξειδώνεται και ταγγίζει πολύ γρήγορα κα πρέπει να φυλάσσεται επιμελώς. Αν κατά την εξαγωγή του η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή, μπορεί ορισμένα συστατικά του να υποστούν υποβάθμιση. Επί πλέον στο λινέλαιο δεν μεταφέρονται οι διαιτητικές ίνες καθώς και τα αντιοξειδωτικά του λιναρόσπορου. Ο λιναρόσπορος περιέχει πολλές βιταμίνες, ιδίως του συμπλέγματος Β.</p> <p><strong>Επιπτώσεις</strong></p> <p>Η μακροχρόνια χρήση και η χρήση σε μεγάλες δόσεις του λιναρόσπορου μπορούν να προκαλέσουν γενετικές ανωμαλίες, λοιμώξεις, τραύματα στους όρχεις, ορμονική ανισορροπία. Επίσης: υπογονιμότητα, προβλήματα με την κινητικότητα σπέρματος ή τη μορφολογία.</p> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 215 (1g)