5/ 5

<h2 class=""><strong>βασίλισσα μαρούλι σπόρων</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>τιμή για το πακέτο 1000 (1g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Τρώγεται &nbsp;το φύλλωμά τους &nbsp;και η καρδιά , όπως λέμε τον κοντό κύριο άξονα με χρώμα άσπρο - πράσινο ως βαθύ πράσινο από όπου φυτρώνουν τα φύλλα . Τα φύλλα είναι λεία , κατσαρά ή στρογγυλά και καλύπτονται με κηρώδη ουσία. Είναι καλή πηγή βιταμινών Α, C και ασβεστίου.</p> <p>Ιδιαίτερη σύσταση σε όσους υποφέρουν από στομαχικές διαταραχές να προτιμούν τα κόκκινα μαρούλια ή μελανά όπως συνηθίζεται να τα λέμε, γιατί είναι πολύ τρυφερά.</p> <p>Επίσης συστήνονται στη διατροφή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη να αυξήσουν την πηκτικότητα του αίματος τους. &nbsp;Μέσα σε δυο μέρες αν φάγουν μαρούλι αυξάνεται η πηκτικότητα στα φυσιολογικά επίπεδα.</p> <p>Σποροπαραγωγή: Τα άνθη αυτογονιμοποιούνται σε μεγάλο ποσοστό. Ανοίγουν το πρωί &nbsp;για λίγες ώρες. Τα σπέρματα είναι αχένια και ωριμάζουν 10 – 15 μέρες μετά την άνθηση που γίνεται σταδιακά.</p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PL 4 (1g)

5/ 5

<h2><strong>Βιολογικός Σπόρος Μαρούλι BATAVIA DI PARIGI</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 1000 (1g) σπόροι.</strong></span></h2> <p>Ιταλικά Heirloom Batavia Bionda Di Parigi είναι μια μεσαίου πρώιμη ποικιλία που παράγει ένα μεγάλο και βαρύ κεφάλι, το οποίο είναι τραγανός και χρυσός. Ένα μεγάλο σφιχτά τυλιγμένο γύρω από το κεφάλι με το φως πράσινα φύλλα προσφορά και προφέρεται τραγανά πλευρά.</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PL 5 (1g)

5/ 5

<h2><strong><em><span style="text-decoration: underline;">Μαρούλι Σπόροι BRAZILIANA</span></em></strong></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 100 σπόρους.</strong></span></h3> <p>Βραζιλιάνα: παρόμοιας φύσης με ένα μαρούλι Iceberg. Μεγάλες, σφιχτά τυλιγμένο το κεφάλι με τραγανά φύλλα.</p> <p> </p> <p>Το μαρούλι (Lactuca sativa, Λακτούκη η ήμερος) είναι ετήσιο, ποώδες φυτό γρήγορης ανάπτυξης της οικογένειας των σύνθετων. Καλλιεργείται από τους Ρωμαϊκούς χρόνους και η προέλευση του είναι η Ασία. Αναφέρεται από τον Ηρόδοτο του Θεοφράστου και τον Διοσκορίδη με το όνομα "θριδακίνη" και "θρίδαξ".</p> <p> </p> <p><strong>Χαρακτηριστικά</strong></p> <p>Η ρίζα του είναι πασσαλώδης με μήκος έως μισό μέτρο. Τα φύλλα του βγαίνουν από το βλαστό που είναι κοντός χρώματος ανοικτοπράσινου ή βαθυπράσινου. Τα μαρούλια είναι λεία, στρογγυλά ή κατσαρά.</p> <p> </p> <p>Η άνθηση του μαρουλιού γίνεται σταδιακά και οι καρποί του βγαίνουν 10-15 μέρες μετά την άνθηση. Τα μαρούλια πολλαπλασιάζονται με σπόρο. Η σπορά γίνεται σε φυτώρια και σε 15 περίπου μέρες τα φυτάρια είναι έτοιμα για μεταφύτευση. Ευδοκιμεί σε δροσερές θερμοκρασίες και δεν αντέχει στη ζέστη. Στην Ελλάδα καλλιεργείται από το φθινόπωρο μέχρι την Άνοιξη, και το καλοκαίρι σε ψυχρότερα κλίματα. Για την επιτυχία στην καλλιέργεια πρέπει να υπάρχει αρκετή εδαφική υγρασία, καλός φωτισμός και δροσερές νύχτες.</p> <p> </p> <p><strong>Κατανάλωση</strong></p> <p>Το μαρούλι τρώγεται ωμό, σκέτο ή σε σαλάτες αλλά και μαγειρεμένο με κρέας (φρικασέ).</p> <p>Οι Η.Π.Α έχουν τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο, ακολουθούν η Κίνα, η Ισπανία και ο Καναδάς. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται 19.000 στρέμματα περίπου και η ετήσια παραγωγή φτάνει τους 25.000 τόνους.</p>

PL 6 (100 S)

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Σπόρος Μαρούλι Great Lakes 118 (type Iceberg)</strong></span></h2> <div id="idTab1" class="rte"> <h3><span style="color:#ff0000;font-size:14pt;"><strong></strong><strong></strong><strong>Τιμή για το πακέτο των 2000 σπόροι (2g).</strong></span></h3> <p>Σαλάτα με φύλλο κατσαρό, μεγάλη και συνεκτική κεφαλή, κατάλληλη για φθινοπωρινή και χειμερινή καλλιέργεια.</p> <p>Great Lakes lettuce produces large crisp heads of lettuce that have been a farming standard for over 60 years.</p> <p>Fantastic flavor and created for salads and sandwiches.</p> <p>The standard for commercial growers for decades.  Now forgotten, but not by the backyard gardeners and farmers' market growers!</p> <p>Excellent early spring and late fall lettuce.</p> </div> <div> </div> <div> </div> <div> </div>

PL 2 (2 g)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <div id="idTab1" class="rte"> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>Μαρούλι ΈΛΞΗΣ – ATTRACTION Σπόρος</strong></span></h2> <h3><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 500 σπόρους.</strong></span></h3> <p>Μια πρώιμη ποικιλία butterhead. Η Butterhead Μαρούλι αξιοθέατου: Ποικιλία με μεγάλα, εταιρεία κεφάλια, στρογγυλά ελαφρώς πεπλατυσμένο της ομαλής φύλλα μιας πράσινης έντονο χρώμα. Ένα μεγάλο κλασικό στις κουζίνες και τους κήπους μας.</p> </div> </body> </html>

PL 7 (500 S)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><span style="text-decoration: underline;"><em><strong><em><strong>Σπόροι ΚΑΡΔΑΜΟ ΠΡΑΣΙΝΟ (Lepidium sativum)</strong></em></strong></em></span></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong><strong>Πακέτο 100 σπόροι.</strong></strong></span></h3> <div> <div>Το γνήσιο κάρδαμο, που είναι γνωστό και ως κακουλές, προέρχεται από το φυτό Elettaria (Ελεταρία), της οικογενείας των Ζιγγιβεριδών. Φύεται σε περιοχές της Ινδίας, Μάλαμπαρ, στη Γουατεμάλα, το Μεξικό. <span>Το κάρδαμο θεωρείται ένα από τα πιο ακριβά μπαχαρικά γι αυτό πολλές φορές υποκαθιστάται από άλλων περιοχών παρόμοιους καρπούς. </span></div> <div>Ο καρπός του κάρδαμου είναι 5-20 mm, και έχει πράσινο χρώμα. Επίσης υπάρχει το λευκό κάρδαμο, το οποίο είναι λευκασμένο. Στην αποξηραμένη του μορφή, ο καρπός έχει οβάλ σχήμα και η επιφάνειά του μοιάζει με σκληρό χαρτί στην αφή. Ο καρπός περιέχει καφέ αρωματικούς σπόρους σε τρεις σειρές.</div> <div>Το κάρδαμο είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μασούσαν τους σπόρους, ενώ οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν ως άρωμα.</div> <div>Το κάρδαμο κυκλοφορεί ως ολόκληρος καρπός πράσινος ή λευκός. Διατίθενται ξεχωριστά όμως και οι σπόροι του, ολόκληροι ή τριμμένοι σε μορφή σκόνης, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι και για το ξεχωριστό  άρωμα, περιζήτητο στην ζαχαροπλαστική, μαγειρική και όχι μόνο.</div> </div> </body> </html>

PL 11 (1g)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι μαρούλι Βαλεριάνα Valerianella locusta</strong></h2> <h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 330 (1 g) σπόρους.</strong></span></h2> <div> <div>Βαλεριάνα - Valerianella locusta (It. Valerianella, En. Valerian for salad)</div> <div>Σπορά: στο ύπαιθρο από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο και από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτωβρίου και όλο το χρόνο σε θερμοκήπιο. Αποστάσεις: μεταξύ των σειρών 15-20 εκ. και στη γραμμή 2-3 εκ. </div> </div>

PL 8 (300 S)

5/ 5

<h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σπόροι Μαρούλι Πράσινο Mignonette</strong></span></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong><span style="font-size: 14pt;" class="">Τιμή για το πακέτο των 100 (0,09g) σπόρους.</span><br></strong></span></h3> <div>Green Mignonette' is a butterhead lettuce type. It is an excellent home garden variety as it is easy to grow with exceptional eating qualities and is slow to bolt. It has soft, deep green, ruffled leaves, a loose heart and is very tender and sweet. It is suitable for planting for most of the year. Days to harvest: 25 days salad mix; 46 days full size.</div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PL 1 (100 S)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Σπόροι Μαρούλι Lollo Rossa Concorde</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 100 (0,09 g) ή 3000 (2,7 g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Προτεινόμενη ποσότητα σπόρου 60-100 gr ανά στρέμμα για απ'ευθείας σπορά και 15-30 gr ανά στρέμμα για μεταφύτευση. Υπάρχει δυνατότητα πελετοποίησης τού σπόρου. Ποσότητα σπόρου ανά gr βάρους, 850-900 τεμάχια. Απόδοση από 2-3 τόννους ανά στρέμμα. Η συγκομιδή ξεκινά 60-90 ημέρες από τη σπορά.</p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 38 LRC (0,09g)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong>Σπόροι ΜΑΥΡΟ ΛΑΓΟΧΟΡΤΟ Scorzonera hispanica</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για Πακέτο από 15 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Ρίζα μακρύ, λεπτή και χρώματος μαύρο που χρησιμοποιείται για την παρασκευή πικάντικων σαλτσών. Σπορά την άνοιξη για συγκομιδή από τον Οκτώβριο, ή τον Ιούλιο – Αύγουστο για συγκομιδή στο τέλος του χειμώνα.</p> <p>Αποστάσεις: μεταξύ των σειρών 40 εκ. και 7-10 εκ. στη σειρά. Δόσεις σπόρου: 1,5-2 κιλά / στρέμμα Σπόροι ανά γραμμάριο: 90 περίπου.</p> </div>

VE 129 (15 S)

5/ 5

<h2><span style="font-size: 14pt;" class=""><strong>Σπόροι γερμανικό χαμομήλι (Matricaria Chamomilla)</strong></span></h2> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong><span style="color: #ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 8.000 σπόρους (0,5g).</span></strong></span></h2> <p>Η επιστημονική του ονομασία είναι Matricaria chamomilla (Μαρτικαρία το χαμόμηλο). Ανήκει στην οικογένεια των Συνθέτων. Εκτός του συγκεκριμένου, υπάρχουν και άλλα είδη χαμομηλιού που χρησιμοποιούνται για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Είναι η Ανθεμίς (ANTHEMIS nobilis – Χαμαίμηλον το Ρωμαϊκόν), το Χαμαίμηλον το κοινόν ή Γερμανικό (Matricaria chamomile), το Χαμαίμηλον των ορέων (Χαμομήλι του βουνού – ANTHEMIS arvensis) και το Χαμαίμηλον το πύρεθρον (ANTHEMIS pyrethrum). </p> <p>Το χαμομήλι είναι φυτό μονοετές, ύψους μέχρι 35 εκατοστά. Έχει βλαστό λείο, πολύκλαδο, όρθιο. Τα φύλλα δις ή τρις φτεροσχιδή. Τα άνθη είναι σε ακραία κεφάλια, ασπροκίτρινα. Αυτοφύεται σε χέρσα και καλλιεργημένα μέρη σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Το συναντούμε με τις ονομασίες Χαμομήλι, Χαμόμηλο, Χαμομηλιά, του Αγ. Γεωργίου το λουλουδάκι. </p> <p>Ιστορικά στοιχεία:</p> <p>Κατά τον Γαληνό οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ως αντιπυρετικό και κυρίως κατά των διαλειπόντων πυρετών. Το είχαν δε αφιερώσει στον θεό Ήλιο, τον οποίο θεωρούσαν γιατρό των μολυσματικών νόσων. Ο Αέτιος αναφέρει ότι ο Αιγύπτιος Νηχέψων το μεταχειριζότανε στις θεραπείες των διαλειπόντων πυρετών, σε καθολικές επαλείψεις του σώματος με το λάδι του. Οι αρχαίοι Έλληνες το ονόμασαν «μήλο χαμαί» λόγω της μυρωδιάς του. Ο Αρίστων – ιατρός προγενέστερος του Ιπποκράτη – όπως αναφέρει ο Γαληνός, παρασκεύαζε με το χαμομήλι φάρμακο που ονόμαζε «κωλικήν» και το συνιστούσε κατά «παντός άλγους». Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε ως εμμηναγωγό, κατά της υστερίας, κατά της λευκόρροιας και στις γυναίκες που ήταν κακόχυμες και έπασχαν από μαρασμό. Ο Διοσκουρίδης και αργότερα ο Παύλος Αιγινίτης το συνιστούσαν ως αντιπυρετικό, διαλυτικό, παυσίπονο και εμμηναγωγό. Όπως αναφέρει ο Κέλσος (2ο αιώνα μ.Χ.) ένα φάρμακο που χρησιμοποιούσε για ποδάγρα περιείχε εκτός των άλλων –ίσως ναρκωτικών – βασικά χαμομήλι. Η Ασπασία  (δεν γνωρίζουμε αν ήταν η γυναίκα του Περικλή ή όχι) – όπως αναφέρει ο Αέτιος - χρησιμοποιούσε το έγχυμα του χαμομηλιού στις ετοιμόγεννες γυναίκες γιατί ελάττωνε τους πόνους του τοκετού και μετά από αυτόν. Στη λαϊκή ιατρική αυτό ισχύει ακόμη και το χρησιμοποιούν  για τον ίδιο σκοπό. Επίσης την ρίζα του Πυρέθρου την χρησιμοποιούσαν για να παρασκευάζουν οδοντικά ελιξίρια, λόγω της ισχυρής δράσης της ως σιελαγωγικό. </p> <p>Στην Κρήτη το βότανο αποκαλείται καμηλάκια. Συλλέγεται «απ’ τα’ Άη Γιωργιού και πόδε» πάντα δε μέσα στο «Χριστός Ανέστη». Οι κρητικοί το μάζευαν και το στέγνωναν πάνω σε εφημερίδα μέσα σε κάμαρα. Όταν ξεραινόταν το έραβαν μέσα σε πάνινα σακουλάκια. Γνώριζαν τις ιδιότητες του αιθέριου ελαίου του βοτάνου. «Το ζεσταίνομε καλά με λάδι και ποτρίβγομε τα μωρά, οντέν είναι σουλουχουνιασμένα (κρυωμένα) ». Επίσης έβαζαν πάνω στο στηθάκι του μωρού ζεστά τα καμηλάκια  «και δεν βραχνίζει το μωρό» όπως έλεγαν. Και βέβαια οι κοπέλες το χρησιμοποιούσαν για ομορφιά! «Τώρα που εξεπονηρέψαν οι κοπελιές, λούγουνται με καμηλάκια και ξανθαίνουν τα μαλλιά ντονε». </p> <p>Συστατικά-χαρακτήρας:</p> <p>Το αποξηραμένο άνθος περιέχει πτητικό έλαιο, φλαβονοειδή, βαλεριανικό οξύ, κουμαρίνες, τανίνες, σαλικυλικά, κυανογόνα γλυκοσίδια. Επίσης περιέχει ασβέστιο, κάλιο, καθώς κι ένα σπάνιο ιχνοστοιχείο το κάδμιο. Η αξία των ανθέων του χαμομηλιού εξαρτάται από το βαθμό περιεκτικότητάς του σε αιθέριο έλαιο. Το Ρωμαϊκό χαμομήλι, το οποίο είναι εντυπωσιακό σε εμφάνιση περιέχει 1,10-3% αιθέριο έλαιο, ενώ το ταπεινό ελληνικό χαμομηλάκι περιέχει 9,36% !</p> <p>Το αιθέριο έλαιο του χαμομηλιού έχει ενέργεια ναρκωτική και καταπραϋντική, προκαλεί δε υπνηλία και μούδιασμα. Το γνήσιο έλαιο χαμομηλιού είναι πολύ ακριβό και είναι υγρό, ελαφρό, έχει χρώμα βαθύ κυανό που γίνεται γκρι στο φως, οσμή ισχυρή και χαρακτηριστική και γεύση πικρή. </p> <p>Το βαθύ μπλε χρώμα οφείλεται στο χαμαζουλένιο που περιέχει. Στο αιθέριο έλαιο του κυριαρχεί η χαμαιζουλίνη στην οποία οφείλεται η αντιφλεγμονώδης και αντιφλογιστική δράση του. Περιέχει επίσης αζουλίνη, φαρνεζίνη, καμφορά κ.α.</p> <p>Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη - συλλογή:</p> <p>Η άνθηση αρχίζει τον Απρίλιο και διαρκεί μέχρι και τον Ιούνιο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιείται όλο το φυτό αλλά κυρίως οι ανθισμένες του κορυφές ή μόνο τα άνθη. Τα άνθη συλλέγονται όταν ανοίξουν καλά.</p> <p>Στη θεραπευτική χρησιμοποιείται επίσης η ρίζα του Πύρεθρου, η οποία έχει οσμή αρωματική αλλά δυσάρεστη και ερεθιστική, γεύση δηκτική και αν μασηθεί προκαλεί σιελόρροια.</p> <p>Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:</p> <p>Δρα ως αντιφλεγμονώδες, σπασμολυτικό, πικρό, ηρεμιστικό. Η χρήση του είναι εσωτερική και εξωτερική.</p> <p> Έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση καταστάσεων, όπως το άσθμα, το έκζεμα, η διάρροια, η ναυτία και ο εμετός, ο πυρετός και όλες σχεδόν οι νευρικές καταστάσεις και το στρες.</p> <p>Είναι άριστο για τη σπαστική κολίτιδα και την επούλωση των ελκών του στομάχου και της στοματικής κοιλότητας. Δρα κατά της δυσκοιλιότητας και κατά της επιπεφυκίτιδας. Το πρώτο ρόφημα των νεογέννητων βρεφών για καθάρισμα και απολύμανση του πεπτικού τους συστήματος είναι το χαμομήλι. Συμμετέχει σε πολλά καλλυντικά που αφορούν το δέρμα και τα μαλλιά.</p> <p>Έρευνες δείχνουν ότι το χαμομήλι έχει επιπλέον και μυοχαλαρωτική δράση. Ερευνητές του Imperial College του Λονδίνου διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση πέντε φλιτζανιών χαμομηλιού ημερησίως, επί δεκαπέντε ημέρες, αρκούν για να προκαλέσουν αύξηση των συγκεντρώσεων κάποιων χημικών σε επίπεδα που επιτρέπουν την καταπολέμηση των μυϊκών σπασμών και των φλεγμονών. </p> <p>Το αιθέριο έλαιο του χαμομηλιού αποστάζεται από την εποχή του μεσαίωνα και χρησιμοποιείται σε ευρύ φάσμα παθήσεων όπως το έκζεμα και το άσθμα. Η αζουλίνη που έχει το λάδι του ασκεί τοπική αναισθητική δράση και αναπλάθει το δέρμα. Είναι ηρεμιστικό για τα μάτια. Είναι αντισηπτικό και κατευναστικό σε ερεθισμούς του δέρματος, ακμή, φαγούρα, αλλεργίες.</p> <p>Από τα άνθη κάνουμε έγχυμα που το πίνουμε για το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, την ανορεξία και τη δυσπεψία. Αν πιούμε μία κούπα το βράδυ μας βοηθά για την αϋπνία, το άγχος και το στρες. Βοηθά στον ύπνο των μωρών αν προσθέσουμε 200-400 ml στραγγισμένο έγχυμα στο νερό που πλένουμε το μωρό το βράδυ.</p> <div>Το βάμμα το χρησιμοποιούμε για το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, την αϋπνία και την ένταση.</div> <div>Σε αλοιφή το χρησιμοποιούμε για δαγκώματα εντόμων, πληγές, έκζεμα με κνησμό και τον ερεθισμό ευαίσθητων περιοχών. </div> <div>Ως έγχυμα τέλος, είναι ωφέλιμο για πλύσεις σε στοματικές φλεγμονές.</div> <div>Για πλύσεις ματιών διαλύουμε 5-10 σταγόνες βάμματος σε ζεστό νερό και το χρησιμοποιούμε σε επιπεφυκίτιδα ή κουρασμένα μάτια. </div> <div>Αν προσθέσουμε 2 κουταλιές άνθη σε μία λεκάνη με βραστό νερό μπορούμε να κάνουμε εισπνοές που μας βοηθούν σε περιπτώσεις καταρροής, αλλεργικού πυρετού, άσθμα ή βρογχίτιδα.</div> <div> </div> <div>Το αιθέριο έλαιο το χρησιμοποιούμε σε λοσιόν για το έκζεμα. Βάζουμε 5 σταγόνες έλαιο χαμομηλιού σε 50 ml αποσταγμένη Αμαμηλίδα και καθαρίζουμε την πάσχουσα περιοχή.</div> <div> </div> <div>Επίσης σε βαριά ρινική καταρροή, άσθμα ή κοκκύτη, βάζουμε 2-3 σταγόνες από το αιθέριο έλαιο σε ένα πιατάκι με ζεστό νερό και το αφήνουμε στο δωμάτιο το βράδυ. </div> <div> </div> <div>Τέλος στο μπάνιο, βάζουμε 100γρ. χαμομήλι, ή διάφορα αρωματικά βότανα (δυόσμο, δενδρολίβανο, φασκόμηλο κ.λπ.), σε μία κατσαρόλα με καυτό νερό και το αφήνουμε για 15 λεπτά. Σουρώνουμε και ρίχνουμε το έγχυμα στο νερό του μπάνιου. Ξεκουράζει και ηρεμεί από το στρες.</div> <div>Παρασκευή και δοσολογία:</div> <div>Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό δύο κουταλάκια του τσαγιού ξηρά άνθη και το αφήνουμε σκεπασμένο 5-10 λεπτά. Για πεπτικά προβλήματα το ρόφημα το πίνουμε μετά τα γεύματα. Ένα ισχυρότερο έγχυμα μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για πλύσεις στόματος σε προβλήματα ουλίτιδας. Το ίδιο έγχυμα αν χρησιμοποιηθεί για λούσιμο ξανθαίνει τα μαλλιά. </div> <div>Προφυλάξεις: </div> <div>Μεγάλες δόσεις προκαλούν βάρος προκάρδιο, καρδιακούς παλμούς, ζάλη, κεφαλαλγία, ναυτίαση και δυσκοιλιότητα. Η κατάχρησή του βλάπτει τα πεπτικά όργανα. Επιπλέον προδιαθέτει τους ενήλικες σε ρευματαλγίες και τα παιδιά σε εγκεφαλικές υπεραιμίες. Επίσης βλάπτει τους πληθωρικούς, στις δε γυναίκες και μάλιστα τις ευαίσθητες, προκαλεί επίμονες κεφαλαλγίες, αϋπνίες και τρέμουλο των χεριών. </div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>18-20 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1 week</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

MHS 8

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h2><strong>Σπόροι Ταράξακος ο φαρμακευτικός, Πικραλίδα (Taraxacum officinale)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 50 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Το Ταράξακος ο φαρμακευτικός (Taraxacum officinale), ο κοινός δανδελίων (συνήθως αποκαλείται απλά "δανδελίων" "dandelion" ή πικραλίδα), είναι ανθοφόρο ποώδες πολυετές φυτό της οικογένειας των Αστερίδων ή Συνθέτων (Asteraceae ή Compositae).</p> <p>Μπορεί να βρεθεί να αναπτύσσεται στις εύκρατες περιοχές του κόσμου, στους χλοοτάπητες, τις παρυφές των δρόμων, τις διαταραγμένες όχθες, στις ακτές των υδάτινων δρόμων και άλλες περιοχές με υγρά εδάφη. Το T. officinale θεωρείται αγριόχορτο, ιδίως σε χλοοτάπητες και κατά μήκος των δρόμων, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιείται ως ιατρικό βότανο και στην προετοιμασία τροφίμων. Το ταραξάκο, είναι γνωστό για τις κίτρινες κεφαλές του, με άνθη που μετατρέπονται σε στρογγυλά μπαλάκια από ασημί χρώματος θυσανωτούς καρπούς, οι οποίοι διασκορπίζονται στον άνεμο και που ονομάζονται τόσο στα Βρετανικά όσο και στα Αμερικανικά, "blowballs" ή "clocks".</p> <p><strong>Επιπρόσθετες ονομασίες</strong></p> <p>Άλλες ονομασίες του στην Ελλάδα είναι: ταραξάκο, ταράξακος, πικραλίδα, ραδίκι του βουνού, αγριοράδικο, μαρουλίδα, αγριομάρουλο, πικραφάνα ή πικραφάκη.</p> <p>Στα Αγγλικά το Taraxacum officinale, έχει πολλές κοινές ονομασίες (εκ των οποίων, ορισμένες δεν είναι πλέον σε χρήση), όπως blowball, lion's-tooth (δόντι-λιονταριού), cankerwort, milk-witch, yellow-gowan, Irish daisy, monks-head, priest's-crown και puff-ball· άλλες κοινές ονομασίες περιλαμβάνουν, faceclock, pee-a-bed, wet-a-bed, swine's snout, white endive (λευκό αντίδι) και wild endive (άγριο αντίδι).</p> <p><strong>Ετυμολογία</strong></p> <p>Το 1753 ο Κάρολος Λινναίος, ονόμασε το είδος «Leontodon Taraxacum». Το όνομα του γένους Taraxacum, πιθανώς προέρχεται από την Αραβική λέξη "Tharakhchakon",[16] το οποίο αναφέρει και ο Πέρσης μουσουλμάνος ιατροφιλόσοφος του 11ου αιώνα Αβικέννας[17] ή από την Ελληνική λέξη «Ταρραξος» ("Tarraxos"). όπου και ήταν γνωστό κατά την αρχαιότητα.</p> <p>Η ειδική ονομασία officinalis, αναφέρεται στην αξία του ως φαρμακευτικό φυτό και προέρχεται από τη λέξη opificina, αργότερα officina, που σημαίνει εργαστήρι ή φαρμακείο.</p> <p>Η κοινή ονομασία «δανδελίων» ("dandelion"), προέρχεται από την Γαλλική φράση "dent de lion" που σημαίνει «δόντι λιονταριού», το οποίο με τη σειρά του έχει την αφετηρία του στο Λατινικό «leontodon» («λεοντόδους»), αναφορικά με το πριονωτού σχήματος φύλλωμα.</p> <p>Το φυτό αναφέρεται επίσης και στο διάσημο βιβλίο βοτάνων Shennong pen Ts’ao (2.700 π.Χ.), όπως και στο Tang Materia Medica, καθώς οι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν το ταραξάκο τόσο ως τροφή όσο και ως φαρμακευτικό βότανο.</p> <p><strong>Περιγραφή</strong></p> <p>Το ταραξάκον το φαρμακευτικόν (Taraxacum officinale), φύεται από γενικά μη διακλαδισμένες κεντρικές ρίζες[Σημ. 3] και παράγει ένα έως πάνω από δέκα μίσχους, οι οποίοι συνήθως είναι ύψους 5–40 εκ. (2,0–15,7 ίντσες), αλλά ορισμένες φορές έως και 70 εκ. (28 ίντσες) υψηλοί. Οι μίσχοι μπορεί να χρωματιστούν μωβ, είναι σε όρθια θέση ή χαλαροί και παράγουν κεφαλές ανθέων, που κατέχονται ως υψηλοί ή υψηλότεροι από το φύλλωμα. Το φύλλωμα, μπορεί να αυξάνεται σε όρθια θέση ή να εξαπλούται οριζοντίως· τα φύλλα έχουν μίσχους οι οποίοι είναι είτε αφτέρωτοι είτε στενο-φτέρωτοι. Οι μίσχοι, μπορεί να είναι λείοι ή αραιά καλυμμένοι με κοντές τρίχες. Τα φυτά έχουν γαλακτώδες λατέξ και τα φύλλα, είναι όλα βασικά· κάθε ανθοφόρο στέλεχος, στερείται βρακτίων και έχει μια ενιαία κεφαλή άνθους. Οι κίτρινες κεφαλές των ανθέων, στερούνται δοχείου βρακτίων και όλα τα άνθη, τα οποία ονομάζονται ανθύλλια,[Σημ. 6] είναι ταινιόστενα και αμφιφυλόφιλα. Σε πολλές γενεαλογίες, οι καρποί παράγονται κυρίως από απόμιξη, παρά το γεγονός, ότι τα άνθη του τα επισκέπτονται πολλά είδη εντόμων.</p> <p>Τα φύλλα έχουν μήκος 5-45 εκ. (2,0 έως 17,7 ίντσες) και πλάτος 1-10 εκ. (0,39 έως 3,94 ίντσες) και λογχοειδή στη βάση, επιμήκη ή αντωοειδούς σχήματος, με τις βάσεις σταδιακά να στενεύουν προς τον μίσχο. Τα περιθώρια των φύλλων είναι συνήθως αβαθή λοβοειδή έως βαθιά λοβοειδή και συχνά σκισμένα ή οδοντωτά με αιχμηρά ή αμβλύς οδόντες.</p> <p>Οι επικάλυκες (calyculi) (βράκτια δομής, σχήματος κυαθίου [κυπέλλου], τα οποία συγκρατούν τα ανθύλλια), αποτελούνται από 12 έως 18 τμήματα: κάθε τμήμα είναι αντανακλώμενο και ενίοτε γλαυκά. Τα λογχοειδούς σχήματος βράκτια είναι σε δύο σειρές, με τις κορυφές σε σχήμα να στενεύουν σε ένα σημείο (acuminate). Τα πλάτους 14-25 χιλ. (0,55 έως 0,98 ίντσες) involucres (ένα σπονδύλωμα ή ρόδακας των βρακτίων που περιβάλλουν μια ταξιανθία (ειδικά ένα capitulum) ή στη βάση του σκιάδιου), είναι πράσινα σε σκούρο πράσινα ή καφέ-πράσινα, με τις άκρες σκούρες γκρι ή μωβ. Τα ανθύλλια αριθμούν 40 έως πάνω από 100 ανά κεφαλή, που έχουν στεφάνες άνθους που είναι κίτρινες ή πορτοκαλί-κίτρινου χρώματος.</p> <p>Οι καρποί καλούνται κυψέλαι,  κυμαίνονται στο χρώμα από πράσινο λαδί ή καφέ λαδί έως κιτρινωπό έως γκριζωπό, είναι λογχοειδούς σχήματος στη βάση και μήκους 2-3 χιλ. (0,079 έως 0,118 ίντσες) με λεπτές μύτες. Οι καρποί έχουν 4 έως 12 νευρώσεις οι οποίες έχουν αιχμηρές ακμές. Το μεταξένιο χνούδι φυτών,[Σημ. 10] που σχηματίζει τα αλεξίπτωτα, είναι λευκά έως ασημί-λευκού χρώματος και πλάτους γύρω στα 6 χιλ. Τα φυτά έχουν συνήθως 24 ή 40 ζεύγη χρωμοσωμάτων, αλλά ορισμένα φυτά έχουν 16 ή 32 χρωμοσώματα.</p> <p><strong><em>Ταξινομική</em></strong></p> <p><strong>Πικραλίδες της Βόρειας Αμερικής</strong></p> <p>Η ταξινομική του γένους Taraxacum, είναι περίπλοκη λόγω απομικτών και πολυπλοειδών γενεαλογιών,[23][24] όπου η ταξινομία και ονοματολογική κατάσταση του Ταραξάκου του φαρμακευτικού (Taraxacum officinale), δεν έχει ακόμη επιλυθεί πλήρως.[25] Η ταξινομική του γένους αυτού, έχει περιπλακεί από την αναγνώριση των πολυάριθμων ειδών,[26] υποειδών και μικροειδών. Π.χ. Η χλωρίδα της Γερμανίας του Rothmaler, αναγνωρίζει περίπου 70 μικροείδη.</p> <p>Τα φυτά που εισήχθησαν στη Βόρεια Αμερική, είναι τριπλοειδή τα οποία αναπαράγονται με υποχρεωτική γαμετοφυτική απόμιξη.[25][28] Ορισμένες αρχές, αναγνωρίζουν τρία υποείδη, του Ταραξάκου του φαρμακευτικού (Taraxacum officinale) συμπεριλαμβανομένου:</p> <p>Taraxacum officinale υποείδος ceratophorum (Ledeb.) Schinz πρώην Thellung, το οποίο συνήθως αποκαλείται «κοινή πικραλίδα» (common dandelion), «σαρκώδης πικραλίδα» (fleshy dandelion), «κερατώδης πικραλίδα» (horned dandelion) ή «τραχύα πικραλίδα» (rough dandelion). Είναι εγγενές στον Καναδά και τις δυτικές ΗΠΑ.[31] Ορισμένες πηγές το κατατάσσουν ως το είδος, Taraxacum ceratophorum.</p> <p>Taraxacum officinale υποείδος officinale, το οποίο συνήθως αποκαλείται «κοινή πικραλίδα» (common dandelion) ή «περιπλανώμενη πικραλίδα» (wandering dandelion).</p> <p>Taraxacum officinale υποείδος vulgare (Lam.) Schinz &amp; R. Keller, το οποίο συνήθως αποκαλείται «κοινή πικραλίδα» (common dandelion).</p> <p>Τα δύο από αυτά, έχουν εισαχθεί και καθιερωθεί στην Αλάσκα και το τρίτο (υποείδος ceratophorum) είναι ιθαγενές εκεί.</p> <p><strong>Ευρωπαϊκές πικραλίδες</strong></p> <p>Η πικραλίδα (Taraxacum officinale, (dandelion)) είναι ένα δυναμικό ζιζάνιο στην Ευρώπη, με διπλοειδείς σεξουαλικούς πληθυσμούς στις νότιες περιοχές και μερικώς επικαλυπτόμενους πληθυσμούς διπλοειδών φύλων και τριπλοειδών ή τετραπλοειδών απομικτών στις κεντρικές και βόρειες περιοχές. Αυτές οι Ευρωπαϊκές πικραλίδες, μπορούν να χωριστούν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα αναπαράγεται σεξουαλικά, όπως κάνουν τα περισσότερα σπορόφυτα. Αυτή η ομάδα αποτελείται από πικραλίδες, οι οποίες έχουν διπλοειδές σύνολο χρωμοσωμάτων και είναι σεξουαλικά αυτο-ασυμβίβαστες. Η σεξουαλική αναπαραγωγή, συνεπάγεται μείωση του αριθμού σωματικών χρωμοσωμάτων, με μειωτική διαδικασία ακολουθούμενη από μια αποκατάσταση του σωματικού αριθμού των χρωμοσωμάτων με την γονιμοποίηση. Οι διπλοειδείς πικραλίδες, έχουν οκτώ ζεύγη χρωμοσωμάτων και η μειωτική διαδικασία είναι τακτική, με το φυσιολογικό ζευγάρωμα των ομόλογων χρωμοσωμάτων κατά το στάδιο μετάφασης Ι, της μειωτικής διαδικασίας.</p> <p>Η δεύτερη ομάδα αποτελείται από πολυπλοειδείς (ως επί το πλείστον τριπλοειδείς) απομίκτες, πράγμα που σημαίνει ότι αμφότερα ένα βιώσιμο έμβρυο, καθώς και ένα λειτουργικό ενδοσπέρμιο, σχηματίζονται χωρίς προηγούμενη γονιμοποίηση. Σε αντίθεση με τα σεξουαλικά διπλοειδή, η αντιστοίχιση των χρωματοσωμάτων στη μετάφαση Ι σε τριπλοειδείς απομίκτες, είναι έντονα μειωμένος. Ωστόσο, η αντιστοίχιση εξακολουθεί να είναι επαρκής, ώστε να επιτρέπει κάποιο ανασυνδυασμό μεταξύ ομόλογων χρωμοσωμάτων.</p> <p><strong>Οικολογία</strong></p> <p>Το Taraxacum officinale είναι ιθαγενές στην Ευρώπη και την Ασία[35] και αρχικά είχε εισαχθεί στην Αμερική ως καλλιεργούμενη τροφή.[36] Έχει πλέον εγκλιματιστεί σε όλη τη Βόρεια Αμερική, Νότια Αφρική, Νότια Αμερική, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία και την Ινδία. Εμφανίζεται και στις 50 πολιτείες των ΗΠΑ όπως και στις περισσότερες επαρχίες του Καναδά.[33] Σε ορισμένες περιοχές, θεωρείται βλαβερό ζιζάνιο,[37] και στη Βόρεια Αμερική, θεωρείται ότι είναι ενοχλητικό τόσο στα γκαζόν όπου υπάρχουν κατοικίες, όσο και στα γκαζόν τα οποία χρησιμοποιούνται για ψυχαγωγικούς λόγους.[38] Είναι επίσης ένα σημαντικό ζιζάνιο στην γεωργία και προκαλεί σημαντική οικονομική ζημία λόγω της μόλυνσής του σε πολλές καλλιέργειες σε παγκόσμια κλίμακα.</p> <p>Η πικραλίδα είναι ένας κοινός αποικιστής των διαταραγμένων οικοτόπων, τόσο από τους άνεμο-εμφυσούμενους σπόρους και βλάστηση των σπόρων από την τράπεζα σπόρων.[39] Οι σπόροι παραμένουν ζωντανοί στην τράπεζα σπόρων για πολλά έτη, με μια μελέτη να δείχνει την βλάστηση ύστερα από εννέα χρόνια. Αυτό το είδος, είναι ένας κάπως εύκαρπος παραγωγός σπόρων, με 54 έως 172 σπόρους να παράγονται ανά κεφαλή και μόνο ένα φυτό, μπορεί να παράγει περισσότερους από 5.000 σπόρους ανά έτος. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 97.000.000 σπόροι/εκτάριο θα μπορούσαν να παράγονται ετησίως από ένα πυκνό βάθρο πικραλίδων. Όταν απελευθερώνονται, οι σπόροι μπορεί να εξαπλωθούν από τον άνεμο έως και αρκετές εκατοντάδες μέτρα μακριά από την πηγή τους. Οι σπόροι είναι επίσης ένας κοινός μολυντής στους σπόρους σοδειάς και κτηνοτροφικής. Τα φυτά προσαρμόζονται στα περισσότερα εδάφη και οι σπόροι, δεν εξαρτώνται από τις χαμηλές θερμοκρασίες πριν βλαστήσουν, αλλά δεν θα πρέπει να είναι σε βάθος μεγαλύτερο των 2,5 εκ. (1 ίντσα) εντός του εδάφους.</p> <p>Αν δεν είναι στην άνθιση, το είδος αυτό ενίοτε συγχέεται με άλλα, όπως τη Chondrilla juncea, η οποία έχει παρόμοιους βασικούς ρόδακες φυλλωμάτων.[40] Ένα άλλο φυτό, το οποίο μερικές φορές αναφέρεται ως πικραλίδα φθινοπώρου (fall dandelion - Scorzoneroides autumnalis), είναι πολύ παρόμοιο με την πικραλίδα, αλλά, αργότερα παράγει «κίτρινους αγρούς».</p> <p><strong>Αρχείο απολιθωμάτων</strong></p> <p>Το T. officinale, έχει ένα αρχείο απολιθωμάτων το οποίο στην Ευρώπη, μας πηγαίνει πίσω στην εποχή των παγετώνων και την μεσοπαγετωνική εποχή.</p> <p><strong>Χρήσεις</strong></p> <p>Ενώ η πικραλίδα θεωρείται από πολλούς κηπουρούς και ιδιοκτήτες γκαζόν, ως ένα αγριόχορτο, το φυτό έχει πολλές μαγειρικές και φαρμακευτικές χρήσεις. Τα άνθη του χρησιμοποιούνται για να φτιάξουν κρασί πικραλίδας,[43] τα χόρτα χρησιμοποιούνται στις σαλάτες, οι ρίζες έχουν χρησιμοποιηθεί για να κάνουν ένα υποκατάστατο του καφέ (όταν ψήνονται και αλέθονται σε σκόνη) και το φυτό χρησιμοποιήθηκε από τους ιθαγενείς Αμερικανούς ως τροφή και φάρμακο.</p> <p><strong>Μαγειρική</strong></p> <p>Οι πικραλίδες συλλέγονται είτε άγριες είτε καλλιεργούνται σε μικρή κλίμακα, ως φυλλώδες λαχανικό. Τα φύλλα, μπορούν να καταναλωθούν είτε μαγειρεμένα είτε ωμά σε διάφορες μορφές, όπως σε σούπα ή σαλάτα. Είναι ίσως πιο κοντά σε χαρακτήρα, με τα πράσινα της μουστάρδας. Συνήθως τα νεαρά φύλλα και οι ανθοφόροι οφθαλμοί (τα μπουμπούκια) τρώγονται ωμά σε σαλάτες, ενώ τα μεγαλύτερης ηλικίας φύλλα μαγειρεύονται. Τα ακατέργαστα φύλλα έχουν μια ελαφρώς πικρή γεύση. Η σαλάτα πικραλίδας, συχνά συνοδεύεται με βραστά αυγά. Τα φύλλα είναι πλούσια σε βήτα-καροτένιο, βιταμίνη C και σίδηρο, περιέχοντας περισσότερο σίδηρο και ασβέστιο απ'ότι το σπανάκι.</p> <p>Τα άνθη πικραλίδας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να παρασκευάσουν κρασί πικραλίδας, για το οποίο υπάρχουν πολλές συνταγές.[46] Τα περισσότερα από αυτά περιγράφονται με μεγαλύτερη ακρίβεια ως «πικραλιδαρωματισμένος οίνος», όπως κάποιο άλλο είδος χυμού ή εκχυλίσματος το οποίο χρησιμεύει ως το κύριο συστατικό.[47] Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί σε ένα εποχικό είδος μπύρας η οποία ονομάζεται Pissenlit (η Γαλλική λέξη για την πικραλίδα, που κυριολεκτικά σημαίνει «βρέξε το κρεβάτι») και η οποία παρασκευάζεται από την «Brasserie Fantôme» στο Βέλγιο. Το «Dandelion and burdock» («Πικραλίδα και τρίβολος») είναι ένα ανθρακούχο αναψυκτικό, το οποίο είναι από καιρό δημοφιλές στο Ηνωμένο Βασίλειο.</p> <p>Άλλη μια συνταγή χρήσης του φυτού, είναι η μαρμελάδα από άνθη πικραλίδας. Στη Σιλεσία καθώς επίσης και σε άλλα μέρη της Πολωνίας και του κόσμου. Επίσης, τα άνθη πικραλίδας, χρησιμοποιούνται για να κάνουν ένα σιρόπι υποκατάστατο του μελιού, με την προσθήκη λεμονιού (αποκαλούμενο Μαϊό-μελο (May-honey)). Η ρίζα της φρυγμένης (ψημένης) και αλεσμένης πικραλίδας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα μη καφεϊνούχο υποκατάστατο του καφέ.</p> <p><strong>Βοτανική ιατρική</strong></p> <p>Ιστορικά, η πικραλίδα ήταν περιζήτητη για μια ποικιλία από φαρμακευτικές ιδιότητες, καθώς περιέχει ένα μεγάλο αριθμό φαρμακολογικά δραστικών ενώσεων.[49] Η πικραλίδα περιέχει φλαβονοειδή όπως λουτεολίνη, απιγενίνη και isoquercitrin (μια σαν την κουερσετίνη ένωση), καθώς επίσης καφεϊκό και χλωρογενικό οξύ. Η πικραλίδα περιέχει επίσης τερπενοειδή, τριτερπένια και σεσκιτερπένια. Η πικραλίδα έχει χρησιμοποιηθεί ως βοτανική θεραπεία στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Κίνα.[49] «Εμπειρική παραδοσιακή εφαρμογή της πικραλίδας σε ανθρώπους, ιδίως για τη θεραπεία πεπτικών διαταραχών, υποστηρίζεται από φαρμακολογικές έρευνες. Ορισμένα αποτελέσματα π.χ. σχετικά με πιθανή διουρητική δράση, είναι ακόμη αντιφατικά και απαιτούν ενδελεχή νέα επανέρευνα».</p> <p>Έχει χρησιμοποιηθεί στη βοτανική ιατρική για τη θεραπεία λοιμώξεων, προβλήματα χολής, ήπατος[49] και ως διουρητικό.[49] Η ρίζα της πικραλίδας είναι ένα καταχωρημένο φάρμακο στον Καναδά, πωλούμενο κυρίως ως διουρητικό. Η πικραλίδα χρησιμοποιείται στη βοτανική ιατρική, ως ένα ήπιο καθαρτικό για την αύξηση της όρεξης και ως ένα πικρό φυτό για τη βελτίωση της πέψης.[50] Το γαλακτώδες λατέξ έχει χρησιμοποιηθεί ως κουνουπο-απωθητικό και ως λαϊκό φάρμακο, για τη θεραπεία των κρεατοελιών.</p> <p>Με πολλή χαμηλή ή και καθόλου τοξικότητα, το T. officinale μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε καθημερινή βάση, ως ένα αφέψημα όπως το τσάι.</p> <p>Σαν αφέψημα, το ταραξάκο τονώνει τις λειτουργίες του ήπατος, καθώς καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα, διεγείρει τις εκκρίσεις της χολής και κρατά τη χοληστερίνη σε χαμηλά επίπεδα. Επίσης, βοηθά εξαιρετικά το συκώτι σαν τονωτικό και το βοηθά να απομακρύνει κάθε προέλευσης τοξίνες.</p> <p>Γι'αυτό το λόγο, το ταραξάκο βοηθάει αποτελεσματικά ενώ συντελεί δραστικά και στην καύση των λιπαρών. Πρόκειται για φυτό με διουρητικές ιδιότητες που όμως δεν δημιουργεί απώλειες καλίου, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα διουρητικά, καθώς περιέχει άφθονη ποσότητα και όσο το καταναλώνουμε, άλλο τόσο τροφοδοτεί τον οργανισμό μας.</p> <p><strong>Λοιπά</strong></p> <p>Από τα άνθη, μπορούν να ληφθούν κίτρινα ή πράσινα χρώματα βαφής, αλλά, από τις ρίζες του φυτού, μπορεί να ληφθεί λίγο χρώμα.</p> <p>Το T. officinale είναι τροφή για τις κάμπιες αρκετών λεπιδοπτέρων (πεταλούδες και νυχτοπυταλούδες), όπως η tortrix moth Celypha rufana.</p> <p>Στη λαϊκή δεισιδαιμονία, λέγεται ότι αν κάποιος δει ταραξάκον στον ύπνο του, θα έχει κακοτυχία.</p>

VE 196 (50 S)

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <div id="idTab1" class="rte"> <h2><span style="color: #000000; font-size: 14pt;"><strong>Σπόροι Μαργαρίτα Φαρμακευτικό φυτό (Bellis perennis)</strong></span><br /><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 50 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Μαργαρίτα: Πολυετές φυτό, ιδανικό για παρτέρια, μπορντούρες και γλάστρα. Κατάλληλο για πλήρη έκθεση στον ήλιο και ημισκιά.Πρόκειται για απλή ποικιλία σπόρου. Μπορείτε να κρατήσετε σπόρους από τα φυτά και να τους σπείρετε.</p> <p>Λατινική ονομασία: Bellis perennis</p> <p>Χρώμα: Λευκό</p> <p>Διάρκεια καλλιέργειας: Πολυετές</p> <p>Εποχή σποράς: Άνοιξη , Καλοκαίρι</p> <p>Μήνες σποράς: Από Φεβρουάριο έως Αύγουστο</p> <p>Μήνες ανθοφορίας: Από Απρίλιο έως Ιούλιο</p> <p>Ύψος φυτού: 15 - 20 εκ.</p> <p>Απαιτήσεις σε φως: Φωτόφιλο , Ημισκιόφυτο</p> <p>Χρήση: Παρτέρια , Μπορντούρες , Γλάστρα</p> <p>Γενικές πληροφορίες καλλιέργειας</p> <p>    Σπόροι ανά γραμμάριο: 6000</p> <p>    Απόσταση φύτευσης μεταξύ των γραμμών (cm): 30</p> <p>    Απόσταση φύτευσης επί της γραμμής (cm): 20</p> <p>    Μέγιστο ύψος ανάπτυξης (cm): 20</p> <p>    Ποσότητα φύτευσης ανά τετραγωνικό (g): 2</p> </div> </body> </html>

F 51

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>STEVIA ΣΤΈΒΙΑ ΣΠΌΡΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΎ ΦΥΤΟΎ</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των +-100 (0,06 g) σπόροι.<br /></strong></span></h2> <div>Η στέβια (Stevia rebaudiana) είναι φυσική γλυκαντική ουσία και αντικαθιστά τη ζάχαρη για τους ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη. Προέρχεται από τη Νότια Αμερική οπού περιγράφεται για πρώτη φορά στη βοτανική του Bertoni στο τέλος του 19 ου αιώνα κατά τη διάρκεια επιστημονικής αποστολής στην Παραγουάη. Η στέβια είναι ένας μικρός θάμνος, που φθάνει σε ύψος 40 – 50 εκατ., με καλά ανεπτυγμένες και διακλαδισμένες ρίζες. Στο καυτό τροπικό κλίμα είναι πολυετές φυτό, αλλά, δεδομένου ότι ανήκει στην οικογένεια Asteraceae μπορεί να καλλιεργηθεί επιτυχώς και στην εύκρατοςζώνη, που περιλαμβάνει την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Σαν σπορά ενός έτους στον κήπο ή ως πολυετές φυτόσε γλάστρα στο σπίτι η χρήση της στέβιας ως γλυκαντική ουσία χρονολογείται χιλιάδες έτη πίσω στον πολιτισμό των Guarani, οι οποίοι την αποκαλούν «χλόη μελιού».</div> <div> </div> <div>Σπόροι στέβιας – οδηγός για την αναπαραγωγή</div> <div>Εμεις συσκευάζουμε το σπόρο πριν από κάθε παράδοση για να είμαστε βέβαιοι για την ποιότητά τους. Οι σπόροι στέβιας που δεν φυτεύονται σε μερικές εβδομάδες μετά από τη παραλαβή τους πρέπει να αποθηκευτούν σε κλειστό βάζο γυαλιού σε δροσερή, σκοτεινήθέση ή στο κατώτατο σημείο του ψυγείου σας. Καλό είναι να βάλετε στο βάζοκάποιο πήκτωμα σιλικόνης, το οποίο θα βοηθήσει για να διατηρηθεί ο σπόρος για περισσότερο.Ο σπόρος στέβιας που θα λάβετε από μας είναι φρέσκος με αποδεδειγμένο υψηλό ποσοστό της βλάστησης. Ο σπόρος σπείρετε κοντά στην επιφάνεια της γλάστρας σε εσωτερικό χώρο. Χρησιμοποιήστεάμμο για να βάλετε γύρο απο τους σπόρους. Ψεκάστε την επιφάνεια του χώματος με νερό. Κατόπιν πιέστε την επιφάνεια χωρίς μεγάλη πίεση. Κρατήστε τη θερμοκρασία του χώματος περίπου 65 βαθμούς του Fahrenheit. Βρέχεται επάνω συχνά. Μετά από 6 έως 14 ημέρες στην επιφάνεια θα εμφανιστούντα μικρά φυτάστέβιας. 8 έως 10 εβδομάδες μετά από τη βλάστησητα μικρά φυτά μπορούν να φυτευτούν σε γλάστρα ή σε εγχώριο κήπο. Το χώμα μόνιμα πρέπει να είναι υγρό.</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" valign="top" width="100%"> <h3><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></h3> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Needs Light to germinate! Just sprinkle on the surface of the substrate + gently press</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>min. 21 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1-2 weeks</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </body> </html>

MHS 12

5/ 5

<h2><strong><em><span style="text-decoration: underline;">Σπόροι Μεξικανικό εστραγκόν (Tagetes Lucida)</span></em></strong></h2> <h3><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή</strong><strong> </strong><strong>για</strong><strong> </strong><strong>το</strong><strong> </strong><strong>πακέτο</strong><strong> </strong><strong>των</strong><strong> 50 </strong><strong>σπόροι</strong><strong>.</strong></span></h3> <p>Ο Ταγέτης ο στιλπνός (Tagetes lucida), είναι πολυετές (perennial) φυτό εγγενές στην Μεξικό και την Κεντρική Αμερική. Χρησιμοποιείται ως φαρμακευτικό φυτό και ως μαγειρικό βότανο. Τα φύλλα του έχουν μια γεύση σαν-εστραγκόν, με νότες από γλυκάνισο και έχει αναλάβει το εμπόριο φυτωρίων στη Βόρεια Αμερική ως ένα υποκατάστατο του εστραγκόν. Κοινές ονομασίες περιλαμβάνουν γλυκομύριστος κατιφές (sweetscented marigold),[3] Μεξικανικός κατιφές (Mexican marigold), Μεξικανικό εστραγκόν (Mexican tarragon), Ισπανικό εστραγκόν (Spanish tarragon) και εστραγκόν του Τέξας (Texas tarragon).</p> <p> </p> <p>Ο Ταγέτης ο στιλπνός (Tagetes lucida) αναπτύσσεται σε ύψος 46-76 εκ. (18-30 ίντσες). Ανάλογα με φυλή, το φυτό μπορεί να είναι σχετικά όρθιο, ενώ άλλες μορφές εμφανίζονται θαμνώδεις με πολλά μη-διακλαδούμενα στελέχη. Τα φύλλα είναι γραμμικά προς επιμήκη, μήκους περίπου 7,6 εκ. (3 ίντσες) και γυαλιστερά μέτρια πράσινα, ούτε μπλε-πράσινα, όπως στο Γαλλικό εστραγκόν (Artemisia dracunculus ποικ. sativa). Κατά τα τέλη του καλοκαιριού, φέρει συστάδες από μικρές χρυσοκίτρινες ανθικές κεφαλές στις άκρες των βλαστών. Οι κεφαλές των ανθέων έχουν μήκοςπερίπου 1,3 εκ. (0,5 ίντσες) και έχουν 3-5 χρυσοκίτρινα ακτινωτά ανθύλλια (ray florets).[Σημ. 2][4] Τα άνθη του είναι ερμαφρόδιτα (έχουν και αρσενικά και θηλυκά όργανα) και γονιμοποιούνται από τα έντομα.</p> <p> </p> <p><strong>Χρήσεις</strong></p> <p>Τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατο του εστραγκόν, για τον αρωματισμό σουπών, σαλτσών κλπ.</p> <p> </p> <p>Ένα ευχάριστο γλυκάνισο-αρωματικό τσάι παρασκευάζεται χρησιμοποιώντας τα αποξηραμένα φύλλα και τις κεφαλές ανθέων. Αυτό κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται φαρμακευτικά στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική.</p> <p> </p> <p>Μια κίτρινη χρωστική ουσία μπορεί να ληφθεί από τα άνθη.</p> <p> </p> <p>Το αποξηραμένο φυτό καίγεται ως θυμίαμα και για την απόκρουση των εντόμων.</p> <p> </p> <p>Ο Ταγέτης ο στιλπνός (Tagetes lucida) χρησιμοποιείτο από τους Αζτέκους σε ένα τελετουργικό θυμιάματος γνωστό ως Yauhtli.[7] Οι Αζτέκοι φέρεται να χρησιμοποιούσαν τον Ταγέτη τον στιλπνό (Tagetes lucida), ως ένα από τα συστατικά σε μια φαρμακευτική σκόνη, ο οποίος εμφυσάτο στα πρόσωπα αυτών που θα γίνονταν θύματα ανθρωποθυσιών και η οποία μπορεί να κατείχε αποναρκωτικές ή αγχολυτικές ιδιότητες. Το φυτό είχε συνδεθεί με τον θεό της βροχής Τλάλοκ.</p> <p> </p> <p>Το φυτό χρησιμοποιείται επίσης από τους Huichol, αναμεμειγμένο με τη Nicotiana rustica (ένα ισχυρό άγριο καπνό), για τα ισχυριζόμενα ψυχότροπα και ενθεογόνα αποτελέσματα.</p> <p> </p> <p>Σε μία μελέτη, εκχυλίσματα Μεθανόλης από το άνθος αναστέλει την ανάπτυξη των καλλιεργειών Staphylococcus aureus, E. coli και Candida albicans. Η επίδραση αυτή ενισχύθηκε με την έκθεση στο υπεριώδες φως. Οι ρίζες, οι μίσχοι και τα φύλλα, επίσης, είχαν το ίδιο αποτέλεσμα όταν ακτινοβολήθηκαν με το υπεριώδες φως.</p> <p> </p>

MHS 84 (50)