5/ 5

<h2 class=""><strong>Σπόροι Tumbo (Passiflora mixta)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0a0a;"><strong>Τιμή για ένα πακέτο των 3 σπόρους.</strong></span></h2> Το Passiflora mixta είναι ένα ισχυρό, ξυλώδες αμπέλι που είναι συνηθισμένο στις Άνδεις στη Νότια Αμερική από την Κολομβία έως τη Βολιβία, όπου βρίσκεται σε δάση σε υψηλότερα υψόμετρα μεταξύ 1400 και 3800 μ.<br>Είναι δημοφιλές για τα υπέροχα ροζ έως κόκκινα λουλούδια και τα βρώσιμα, στρογγυλά, πολύ γλυκά και πικάντικα φρούτα. Τρώγονται και τα δύο φρέσκα και γίνονται χυμοί.<br><br>Το Passiflora mixta είναι καλά προσαρμοσμένο σε δροσερές συνθήκες και θα αναπτυχθεί σε πολλά ζεστά και εύκρατα κλίματα στις ζώνες USDA 9 και άνω.<br><br>Ετικέτες: φιλικά προς παιδιά και κατοικίδια, ορειβάτης, βρώσιμα φρούτα, αειθαλή, ανθοφορία, malpighiales, mixta, διακοσμητικά, πασιφλόρα, γλάστρες, τούμπο ...<br> <h2 style="color: #1a1a1a; font-size: 30px;"><span class="mw-headline" id="Germination">Germination</span></h2> <p style="color: #333333; font-size: 16px;" class=""><i>Passiflora mixta</i><span>&nbsp;</span>seeds take approximately 30–365 days to germinate and even under optimal conditions their growth may be erratic. The seeds should be planted 6 mm (0.24 in) deep in a peaty seed sowing mix at about 20–30 °C (68–86 °F). new water should be used every day and it is necessary to soak them under warm water. This process will cause some seeds to swell up; these seeds should be sown instantly. On occasion, it is also important to soak the container in which the seeds are placed.<span>&nbsp;</span></p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 83 (3 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Jatropha curcas</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0a0a;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 3 σπόρους.</strong></span></h2> Η φύτευση μεγάλου αριθμού φυτών Jatropha curcas θα μπορούσε να συμβάλλει αποτελεσματικά στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Hohenheim στη Στουτγκάρδη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Earth System Dynamics.<br><br>Το project ονομάζεται «καλλιέργεια άνθρακα» και σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι μια οικονομικά βιώσιμη λύση που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί επάξια τις τεχνολογίες αποθήκευσης άνθρακα.<br><br>Το Jatropha curcas, που φύεται στην Κεντρική Αμερική, είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις αντίξοες καιρικές συνθήκες και επιβιώνει σε παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας και ερημικές περιοχές.<br><br>Ήδη καλλιεργείται σε πολλές περιοχές του κόσμου για την παραγωγή βιοκαυσίμων.<br><br>Στην έρευνά τους οι Γερμανοί επιστήμονες έδειξαν ότι δέκα στρέμματα Jatropha curcas θα μπορούσαν να αιχμαλωτίσουν από την ατμόσφαιρα ετησίως 25 τόνους διοξειδίου του άνθρακα.<br><br>Η μελέτη βασίστηκε σε δοκιμαστικές καλλιέργειες του φυτού στην Αίγυπτο και την έρημο Νεγκέβ.<br><br>Σύμφωνα με τους ερευνητές μια φυτεία που θα κάλυπτε το 3% της Αραβικής ερήμου θα μπορούσε να απορροφήσει όλο το διοξείδιο του άνθρακα από τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά της Γερμανίας σε βάθος 20 χρόνων.<br><br>Βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση του σχεδίου είναι η διαθεσιμότητα μονάδων αφαλάτωσης, κάτι που σημαίνει ότι τουλάχιστον σε πρώτη φάση οι καλλιέργειες θα πρέπει να βρίσκονται σε παράκτιες περιοχές.<br><br>Δοκιμαστικές καλλιέργειες του φυτού θα ξεκινήσουν σε λίγο καιρό και στο Ομάν του Κατάρ.<br><br>Βάσει των υπολογισμών, το κόστος της μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα με την καλλιέργεια του φυτού Jatropha curcas κυμαίνεται μεταξύ 42 και 63 ευρώ ανά τόνο, δηλαδή είναι σημαντικά χαμηλότερο συγκριτικά με τις υφιστάμενες τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα.<br><br>Οι επιστήμονες υποστηρίζουν επίσης πως το φυτό έχει και άλλα πλεονεκτήματα καθώς μπορεί να κάνει την έρημο κατοικήσιμη και να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή βιοκαυσίμων.<br><br>Σε ό,τι αφορά το τελευταίο ζήτημα η ανθρωπιστική οργάνωση Actionaid παρουσιάζει την άλλη όψη του νομίσματος, επισημαίνοντας ότι το φυτό Jatropha είναι δηλητηριώδες, τοξικό και μολύνει τη γη που φύεται, ενώ η καλλιέργειά του για την παραγωγή βιοκαυσίμων έχει ως αποτέλεσμα την αποψίλωση δασικών εκτάσεων, τον διωγμό και την εξαθλίωση των ντόπιων<br>πληθυσμών.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

T 92 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Granadina (Jarilla heterophylla)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0a0a;"><strong>Τιμή για ένα πακέτο των 3 σπόρους.</strong></span></h2> Ένας ξεχασμένος συγγενής της κοινής παπάγιας, αυτό το αναρριχητικό ή παρακμάζικο ποώδες πολυετές φυτό βρίσκεται σε δρύινα και φυλλοβόλα δάση και δευτερεύοντα ενδιαιτήματα από το Μεξικό στην Κεντρική Αμερική σε υψόμετρα μεταξύ 1500 και 2700 μ.<br><br>Αναπτύσσεται μόνο μέχρι 1 m ύψος από σαρκώδη, σφαιρική, κονδυλώδη ρίζα, περίπου 15-20 cm σε διάμετρο. Τα ευαίσθητα στελέχη διακλαδίζονται από τη βάση και συγκρατούν κυματοειδή ή οδοντωτά φύλλα και υπόλευκα λουλούδια με περιστασιακές πινελιές που ακολουθούνται από περίεργα, κέρατα, σφαιροειδή φρούτα, διαμέτρου περίπου 2,5 εκατοστών και πράσινα έως πορφυρά με λευκές ραβδώσεις.<br><br>Οι καρποί του Jarilla heterophylla περιστασιακά βρίσκονται στις αγροτικές αγορές του Μεξικού και εκτιμώνται ιδιαίτερα για την αρωματική, ευχάριστη και αρωματική γεύση τους με νότες εσπεριδοειδών και μουστάρδας.<br><br>Τυπικά γίνονται κονσέρβες και σάλτσες που συνοδεύουν διαφορετικά κρέατα.<br><br>Ετικέτες: brassicales, caric, φυλλοβόλα πολυετή, βρώσιμα φρούτα, granadina, heterophylla, jarilla, jarill, nana<br><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 105 (3 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Κοιλρευτερία η ανθηλοφόρος (Koelreuteria paniculata)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 10 σπόροι.</strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Η<span>&nbsp;</span><b>Κοιλρευτερία η ανθηλοφόρος</b><span>&nbsp;</span><i>(<b>Koelreuteria paniculata</b>)</i><span>&nbsp;</span>είναι ένα<span>&nbsp;</span>είδος<span>&nbsp;</span>ανθοφόρου φυτού<span>&nbsp;</span>στην<span>&nbsp;</span>οικογένεια<span>&nbsp;</span>Σαπινδοειδή<span>&nbsp;</span><i>(Sapindaceae)</i>, ιθαγενές στην<span>&nbsp;</span>Ανατολική Ασία,<span>&nbsp;</span>Κίνα<span>&nbsp;</span>και<span>&nbsp;</span>Κορέα. Οι κοινές ονομασίες της είναι:<span>&nbsp;</span><b>δέντρο χρυσής βροχής</b><span>&nbsp;</span><i>(goldenrain tree)</i>,<span>&nbsp;</span><b>καμάρι της Ινδίας</b><span>&nbsp;</span><i>(pride of India)</i>,<span>&nbsp;</span><b>Σινικόδεντρο</b><span>&nbsp;</span><i>(China tree)</i>,<span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span><b>βερνικόδεντρο</b><span>&nbsp;</span><i>(varnish tree)</i>.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Είναι ένα μικρό έως μεσαίου μεγέθους<span>&nbsp;</span>φυλλοβόλο<span>&nbsp;</span>δέντρο<span>&nbsp;</span>με ύψος που φθάνει έως και τα 7 μέτρα (23 πόδια), με ένα ευρύ, θολωτό στέμμα. Τα<span>&nbsp;</span>φύλλα<span>&nbsp;</span>είναι κατ’εναλλαγή πτεροειδή, ωοειδή ή προμήκη, οδοντωτά φυλλάρια, μήκους 15-40 εκατοστών (6-16 ίντσες), σπανίως έως τα 50 εκατοστά (20 ίντσες), με 7-15 φυλλάδια μήκους 3-8 εκατοστών, με ένα βαθύ οδοντωτό περιθώριο και μικρά, κίτρινα άνθη, διατεταγμένα σε μεγάλη επάκρια φόβη· τα μεγαλύτερα φυλλάδια στο μέσον του φύλλου<span>&nbsp;</span><i>(midpoint)</i><span>&nbsp;</span>είναι μερικές φορές τα ίδια πτεροειδή, αλλά τα φύλλα δεν είναι σταθερά πλήρως πτεροειδή όπως στη συγγενική<span>&nbsp;</span><i>Koelreuteria bipinnata</i>.</p> <div class="thumb tleft" style="color: #202122; font-size: 14px;"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/Petal-sepal.jpg/220px-Petal-sepal.jpg" decoding="async" width="220" height="234" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/Petal-sepal.jpg/330px-Petal-sepal.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/78/Petal-sepal.jpg/440px-Petal-sepal.jpg 2x" data-file-width="800" data-file-height="851"> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> Τετραμερές άνθος<span>&nbsp;</span><i>(Ludwigia octovalvis)</i><span>&nbsp;</span>όπου φαίνονται τα πέταλα και τα σέπαλα.</div> </div> </div> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Τα<span>&nbsp;</span>άνθη<span>&nbsp;</span>είναι κίτρινα, με τέσσερα<span>&nbsp;</span>πέταλα,<sup id="cite_ref-5" class="reference">[Σημ. 1]</sup><span>&nbsp;</span>που αναπτύσσονται σε μεγάλες τερματικές<span>&nbsp;</span>ανθήλες<span>&nbsp;</span><i>(panicles)</i><sup id="cite_ref-6" class="reference">[Σημ. 2]</sup><sup id="cite_ref-7" class="reference">[5]</sup><span>&nbsp;</span>μήκους 20-40 εκατοστών (8-16 ίντσες). Ο<span>&nbsp;</span>καρπός<span>&nbsp;</span>είναι ωοειδής, προμήκης, τρίχωρη κάψα, με μεμβρανώδη τοιχώματα<span>&nbsp;</span><i>(three-parted inflated bladderlike pod)</i>, μήκους 3-6 εκατοστών και πλάτους 2-4 εκατοστών, πράσινη, που όταν ωριμάζει το φθινόπωρο, γίνεται πορτοκαλί προς ροζ και που περιέχει διάφορους σκούρο καφέ προς μαύρους<span>&nbsp;</span>σπόρους, διαμέτρου 5-8 χιλιοστών.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Πρόκειται για καλλωπιστικό δέντρο, που εκτιμάται ιδιαίτερα για το ωραίο πράσινο φύλλωμά του και τα άφθονα κίτρινα άνθη του, που εμφανίζονται τον Ιούνιο-Ιούλιο, δηλαδή σε μια εποχή που τα πιο πολλά άνθη της άνοιξης έχουν παρακμάσει. Φυτεύεται στους κήπους, τα πάρκα και τις πλατείες, είτε σε συνδυασμό με άλλα καλλωπιστικά δέντρα, είτε σε αμιγείς συστάδες (δεντροστοιχίες). Στην<span>&nbsp;</span>Αθήνα, συνήθως, χρησιμοποιείται σε δεντροστοιχίες.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Ετυμολογία">Ετυμολογία</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Η επιστημονική ονομασία του είναι:<span>&nbsp;</span><b>Κοιλρεουτερία η φοβοειδής</b>,<span>&nbsp;</span><b>Κοιλρεουτερία η ανθηλοφόρος</b><span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span><b>Κοιλρευτερία η φοβοειδής</b><span>&nbsp;</span>και Κοιλρευτερία η ανθηλοφόρος, προς τιμήν του Γερμανού<span>&nbsp;</span>βοτανολόγου<span>&nbsp;</span><i>Joseph G. Kolreuter</i>.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Είναι μεταφορά στα ελληνικά του ξενικού όρου<span>&nbsp;</span><i>koelreuteria</i>, από το όνομα τού Γερμανού βοτανολόγου<span>&nbsp;</span><i>Josef G. Koelreuter</i><span>&nbsp;</span>+ κατάληξη<span>&nbsp;</span><i>-ia.</i><span>&nbsp;</span>Το λατινικό επίθετο<span>&nbsp;</span><i>paniculatus</i><span>&nbsp;</span>προέρχεται από τη λέξη<span>&nbsp;</span><i>panicula</i><span>&nbsp;</span>(ανθήλη, φόβη). Κοιλρευτερία η ανθηλοφόρος =<span>&nbsp;</span><i>Koelreuteria paniculata</i>.</p> <div class="thumb tleft" style="color: #202122; font-size: 14px;"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Fern_frond_pinnate.jpg/220px-Fern_frond_pinnate.jpg" decoding="async" width="220" height="293" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Fern_frond_pinnate.jpg/330px-Fern_frond_pinnate.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/Fern_frond_pinnate.jpg/440px-Fern_frond_pinnate.jpg 2x" data-file-width="600" data-file-height="800"> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> Ένα απλό πτεροειδές<span>&nbsp;</span><i>(unipinnate)</i><span>&nbsp;</span>φύλλο από την φτέρη,<span>&nbsp;</span><i>Blechnum appendiculatum</i>.</div> </div> </div> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Υπάρχουν δύο<span>&nbsp;</span>ποικιλίες:</p> <ul style="color: #202122; font-size: 14px;"> <li>Η Κοιλρευτερία η ανθηλοφόρος ποικιλία η ανθηλοφόρος<i>(Koelreuteria paniculata</i><span>&nbsp;</span>var.<i>paniculata)</i>.<span>&nbsp;</span>Βόρεια Κίνα<span>&nbsp;</span>και<span>&nbsp;</span>Κορέα. Φύλλα μονοπτεροειδή.</li> <li>Η<span>&nbsp;</span>Κοιλρευτερία<span>&nbsp;</span>η ανθηλοφόρος ποικιλία η ακιδωτή<i>(Koelreuteria paniculata</i><span>&nbsp;</span>var.<i>apiculata)(Rehder &amp; E.H.Wilson) Rehder</i><span>&nbsp;</span><i>(</i>συνώνυμο<span>&nbsp;</span><i>Koelreuteria apiculata)</i>.<span>&nbsp;</span>Δυτική Κίνα<span>&nbsp;</span>(Σετσουάν), ενσωματούμενο<span>&nbsp;</span><i>(intergrading)</i><span>&nbsp;</span>με την ποικιλία<span>&nbsp;</span><i>paniculata</i><span>&nbsp;</span>στην<span>&nbsp;</span>Κεντρική Κίνα. Φύλλα με μεγαλύτερα φυλλάδια συνήθως δις πτεροειδή<span>&nbsp;</span><i>(bipinnate)</i>.<sup id="cite_ref-8" class="reference">[Σημ. 3]</sup></li> </ul> <div class="thumb tleft" style="color: #202122; font-size: 14px;"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Caryota_bipinnate_leaves_IMG_5385.JPG/220px-Caryota_bipinnate_leaves_IMG_5385.JPG" decoding="async" width="220" height="292" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Caryota_bipinnate_leaves_IMG_5385.JPG/330px-Caryota_bipinnate_leaves_IMG_5385.JPG 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Caryota_bipinnate_leaves_IMG_5385.JPG/440px-Caryota_bipinnate_leaves_IMG_5385.JPG 2x" data-file-width="2595" data-file-height="3444"> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> Δις πτεροειδή<span>&nbsp;</span><i>(bipinnate)</i><span>&nbsp;</span>φύλλα, από το είδος του<span>&nbsp;</span>φοίνικα<span>&nbsp;</span>του γένους<span>&nbsp;</span><i>Caryota</i>.</div> </div> </div> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span id=".CE.9A.CE.B1.CE.BB.CE.BB.CE.B9.CE.AD.CF.81.CE.B3.CE.B5.CE.B9.CE.B1"></span><span class="mw-headline" id="Καλλιέργεια">Καλλιέργεια</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Καλλιεργείται ευρέως ως<span>&nbsp;</span>καλλωπιστικό δέντρο<span>&nbsp;</span>στις εύκρατες περιοχές όλου του κόσμου, λόγω της αισθητικής των λουλουδιών, των φύλλων και των λοβών των σπόρων του. Αρκετές ποικιλίες έχουν επιλεγεί για φύτευση σε κήπους, συμπεριλαμβανομένων των<span>&nbsp;</span><i>"Fastigiata"</i><span>&nbsp;</span>με ένα στενό στέμμα και<span>&nbsp;</span><i>"September Gold"</i>, που ανθοφορούν στα τέλη του καλοκαιριού.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Οι σπόροι όταν ψήνονται, είναι βρώσιμοι, αλλά δεν καταναλώνονται ευρέως.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Σε ορισμένες περιοχές, κυρίως των Ανατολικών<span>&nbsp;</span>Ηνωμένων Πολιτειών<span>&nbsp;</span>και συγκεκριμένα στη<span>&nbsp;</span>Φλόριντα, θεωρείται ως<span>&nbsp;</span>φυτό εισβολέας.</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

T 93 (10 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι Γκορτσιά, άγριας αχλαδιάς (Pyrus amygdaliformis)</strong></h2> <h2><span style="color: #fe0000;"><strong>Τιμή για τη συσκευασία των 5 σπόρων.</strong></span></h2> <span style="color: #202122; font-size: 14px;">Η<span>&nbsp;</span></span><b style="color: #202122; font-size: 14px;">απιδέα η αμυγδαλόμορφος</b><sup id="cite_ref-2" class="reference" style="color: #202122;"></sup><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span></span><b style="color: #202122; font-size: 14px;">γκορτσιά</b><sup id="cite_ref-8" class="reference" style="color: #202122;"></sup><sup id="cite_ref-vathis_9-0" class="reference" style="color: #202122;"></sup><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>(</span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">Pyrus amygdaliformis</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">Pyrus spinosa</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;">)</span><sup id="cite_ref-10" class="reference" style="color: #202122;"></sup><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>είναι είδος του γένους των αχλαδιών της τάξης των ροδoειδών. Απαντάται στη<span>&nbsp;</span></span>Νότια Ευρώπη<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>και τη<span>&nbsp;</span></span>Μικρά Ασία<span style="color: #202122; font-size: 14px;">.</span><sup id="cite_ref-vathis_9-1" class="reference" style="color: #202122;"></sup><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>Η ονομασία της απαντάται σε διάφορες παραλλαγές του ονόματος «γκορτσιά», «γκορτζιά» κ.λπ.</span><sup id="cite_ref-11" class="reference" style="color: #202122;"></sup><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>Επίσης, ονομάζεται και<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αλιοχρά</i><sup id="cite_ref-13" class="reference" style="color: #202122;"></sup><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>στην<span>&nbsp;</span></span>Κυνουρία<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αρμουτιά</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>(αλλά και<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αγκουρνιτσά</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">κουρτσά</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;">) στη<span>&nbsp;</span></span>Θράκη<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">σβέρτσλο</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>στη<span>&nbsp;</span></span>Λήμνο<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αγριοαπιδιά</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>στην<span>&nbsp;</span></span>Κέρκυρα<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αγκούτσακας</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>στην<span>&nbsp;</span></span>Κρήτη<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αροχλάδα</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>στη<span>&nbsp;</span></span>Νάξο<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αγκραπιδία</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>ή<span>&nbsp;</span></span><i style="color: #202122; font-size: 14px;">αγκραπιέα</i><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>στην<span>&nbsp;</span></span>Κάτω Ιταλία<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>κ.άλ.</span><br> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Η γκορτσιά είναι φυλλοβόλο δέντρο, με φύλλα μακριά σε σχήμα λόγχης. Tο σύνηθες ύψος του φυτού είναι 3-5 μέτρα<sup id="cite_ref-vathis_9-2" class="reference">[7]</sup><span>&nbsp;</span>και φτάνει μέχρι τα 10 μ.<sup id="cite_ref-15" class="reference">[12]</sup><span>&nbsp;</span>Ανθίζει τον Μάρτιο με Απρίλιο με λευκά λουλούδια κατά κορύμβους, λίγο πριν ή ταυτόχρονα με το μεγάλωμα των φύλλων.<sup id="cite_ref-vathis_9-3" class="reference">[7]</sup><span>&nbsp;</span>Οι καρποί της είναι μικροί, σε σχήμα σφαιρικό<sup id="cite_ref-vathis_9-4" class="reference">[7]</sup><span>&nbsp;</span>και είναι ξινοί και στυφοί, καθώς και δύσπεπτοι.<sup id="cite_ref-botano-76_1-1" class="reference">[1]</sup><span>&nbsp;</span>Μπολιάζεται εύκολα και αποτελεσματικά με την<span>&nbsp;</span>κοινή αχλαδιά<span>&nbsp;</span>(<i>Pyrus communis</i>, απιδέα η κοινή) και την<span>&nbsp;</span>αγριαχλαδιά<span>&nbsp;</span>(<i>Pyrus pyraster)</i>. Μπολιάζεται επίσης και με<span>&nbsp;</span>μηλιά,<span>&nbsp;</span>ροδακινιά<span>&nbsp;</span>και<span>&nbsp;</span>κορομηλιά.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span id=".CE.A7.CF.81.CE.AE.CF.83.CE.B5.CE.B9.CF.82"></span><span class="mw-headline" id="Χρήσεις">Χρήσεις</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Στην αρχαιότητα οι καρποί της γκορτσιάς ήταν εδώδιμοι σε πολλές περιοχές της<span>&nbsp;</span>Ελλάδας<span>&nbsp;</span>και καταναλώνονταν είτε φρέσκοι, είτε αποξηραμένοι. Σήμερα, στο πλαίσιο αναβίωσης του ενδιαφέροντος για τοπικά προϊόντα, αναφέρεται περιορισμένη χρήση των καρπών για παρασκευή<span>&nbsp;</span>πετιμεζιού,<span>&nbsp;</span>γλυκού του κουταλιού<span>&nbsp;</span>και<span>&nbsp;</span>λικέρ.<sup id="cite_ref-16" class="reference">[13]</sup><span>&nbsp;</span>Η γκορτσιά έχει επίσης μεγάλη σπουδαιότητα για τη<span>&nbsp;</span>μελισσοκομία, λόγω της πρώιμης ανθοφορίας της και της πλούσιας ποσότητας<span>&nbsp;</span>νέκταρ<span>&nbsp;</span>και<span>&nbsp;</span>γύρης, ενώ οι καρποί της αποτελούν σημαντική τροφή της άγριας πανίδας, με χρήση και σε οικόσιτα ζώα.<sup id="cite_ref-17" class="reference">[14]</sup><span>&nbsp;</span>Στην<span>&nbsp;</span>Κρήτη<span>&nbsp;</span>(όπου το φυτό ονομάζεται<span>&nbsp;</span><i>αγκούτσακας</i>,<span>&nbsp;</span><i>αχλάδα</i><span>&nbsp;</span>ή και απλά<span>&nbsp;</span><i>αχλαδιά</i>),<sup id="cite_ref-19" class="reference">[δ]</sup><span>&nbsp;</span>με τους ώριμους καρπούς σίτιζαν τα<span>&nbsp;</span>γουρούνια<span>&nbsp;</span>και με τα άνθη του φυτού στόλιζαν το χώρο υποδοχής των σπιτιών.<sup id="cite_ref-xaniotika_20-0" class="reference">[16]</sup></p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Το εκχύλυσμα ή αφέψημα των καρπών συνιστάται ως διουρητικό και παυσίπονο σε περιπτώσεις παθήσεων της<span>&nbsp;</span>ουροδόχου κύστης<span>&nbsp;</span>και της<span>&nbsp;</span>ουρήθρας. Συνιστώνται και κατά των δηλητηριάσεων από<span>&nbsp;</span>μανιτάρια. Μια μέθοδος που έχει προταθεί είναι το βράσιμο των μανιταριών μαζί με άγρια<span>&nbsp;</span>αχλάδια.<sup id="cite_ref-botano-76_1-2" class="reference">[1]</sup><span>&nbsp;</span>Αναφέρεται πως στην Κρήτη το εκχύλυσμα του καρπού χρησιμοποιείτο κατά της<span>&nbsp;</span>διάρροιας. Επιπλέον, ένα ενδιαφέρον λαογραφικό στοιχείο που αφορά το νησί είναι ότι τα καβουρδισμένα και κονιορτοποιημένα φύλλα της γκορτσιάς ρίχνονταν μέσα στον<span>&nbsp;</span>καφέ<span>&nbsp;</span>όσων είχαν<span>&nbsp;</span>μυρμηγκιές, ο οποίος τους προσφέροταν με αυτόν τον τρόπο, όπως λέγεται, εν αγνοία τους.<br><br></p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 114 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι κερασιού Μαντζουρίας (Prunus maackii)</strong></h2> <h2><span style="color: #fe0000;"><strong>Τιμή για τη συσκευασία των 5 σπόρων.</strong></span></h2> Το Prunus maackii, κοινώς αποκαλούμενο κεράσι της Μαντζουρίας ή Amur chokecherry, είναι ένα είδος κερασιού ιθαγενές στην Κορέα και στις δύο όχθες του ποταμού Amur, στη Μαντζουρία στη βορειοανατολική Κίνα και στην περιφέρεια Amur και Primorye στη νοτιοανατολική Ρωσία. Παλαιότερα θεωρούνταν είδος Prunus subg. Padus, αλλά τόσο μορφολογικές όσο και μοριακές μελέτες δείχνουν ότι ανήκει στο υποκείμενο Prunus. Cerasus.<br><br>Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό δέντρο στη Βόρεια Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, κυρίως για τον διακοσμητικό φλοιό του. Προτιμά την ηλιοφάνεια και το υγρό (αλλά στραγγισμένο) χώμα και είναι ανθεκτικό στο έντονο κρύο του χειμώνα, αλλά όχι στη ζέστη. Ο καρπός έχει χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή χυμού, ζελέ και μαρμελάδας. Τα δείγματα σε καλλιέργεια έχουν μετρηθεί ότι έχουν ύψος 17 m και διάμετρο κορμού 90 cm.<br><br>Είναι φυλλοβόλο δέντρο με ύψος 4–10 μέτρα. Ο φλοιός στα νεαρά δέντρα είναι πολύ ευδιάκριτος, λείος, γυαλιστερός χάλκινο-κίτρινος, αλλά γίνεται ραγισμένος και θαμπός σκούρο γκρι-καφέ με την ηλικία. Τα φύλλα είναι εναλλασσόμενα, ωοειδή, μήκους 4–8 cm και πλάτους 2,8–5 cm, με εφηβικό μίσχο 1–1,5 cm και ολόκληρο ή πολύ λεπτά οδοντωτό περιθώριο. είναι σκούρο πράσινο από πάνω, ελαφρώς πιο χλωμό και εφηβικό στις φλέβες κάτω. Τα άνθη παράγονται σε όρθιες ακίδες μήκους 5–7 cm, κάθε λουλούδι διαμέτρου 8–10 mm, με πέντε λευκά πέταλα. Ο καρπός είναι ένας μικρός τύπος κερασιού με διάμετρο 5-7 mm, πράσινος στην αρχή, που αρχικά γίνεται κόκκινος, στη συνέχεια σκούρος μοβ ή μαύρος στην ωρίμανση. Η ανθοφορία είναι στα μέσα της άνοιξης, με τον καρπό να ωριμάζει αρχές καλοκαιριού έως αρχές φθινοπώρου.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 193 (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι αχλαδιού Williams</strong></h2> <h2><span style="color: #fe0000;" class=""><strong>Τιμή για ένα πακέτο 5 σπόρων.</strong></span></h2> Το αχλάδι Williams είναι μια από τις πιο γνωστές και ποιοτικότερες ποικιλίες αχλαδιών. Είναι παλαιότερη ποικιλία, με καταγωγή από τη Μεγάλη Βρετανία. Ο Γουίλιαμ ωριμάζει το δεύτερο μισό του Αυγούστου. Οι καρποί είναι πολύ μεγάλοι μέχρι 230 γρ.<br><br>Το δέντρο έχει ύψος έως και 9 μέτρα, τα άνθη είναι λευκά στο άνθος του William και ανθίζει τον Απρίλιο και τον Μάιο. Το βασικό χρώμα του καρπού είναι ανοιχτό πράσινο - το οποίο όταν ωριμάσει γίνεται κίτρινο λεμονιού (έχουν αναπτυχθεί ποικιλίες που έχουν κοκκινωπό χρώμα). Μικρές καφέ κηλίδες (φακές) μπορούν να φανούν στην επιδερμίδα.<br><br>Η σάρκα είναι λεπτόκοκκη και πολύ λεπτή στην υφή, κιτρινωπό-λευκό χρώμα, γλυκιά και ζουμερή. Είναι γεμάτο γεύση με ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο, μάλλον έντονο μοσχομυριστό άρωμα και μυρωδιά. Πρακτικά μπορεί να ειπωθεί ότι οι άνθρωποι εξισώνουν τη γεύση ενός αχλαδιού με τη γεύση του William.<br><br>Οι καρποί έχουν χαρακτηριστικό σχήμα «αχλαδιού» που θυμίζει καμπάνα. Η ποικιλία είναι του William, αλλά υπάρχουν πραγματικά πολλές ποικιλίες που παράγονται από αυτήν.<br><br>Είναι πολύ κατάλληλο, τόσο για νωπή χρήση όσο και για επεξεργασία. Αρχίζει να καρποφορεί νωρίς και γεννά άφθονα. Συγκομίζεται 2 εβδομάδες πριν την ωρίμανση (συνήθως τέλος Αυγούστου και κατά τον μήνα Σεπτέμβριο) και μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο έως και 5 μήνες.<script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 121 (5 S)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Σπόροι Φοίνικας μπουκάλι (Hyophorbe lagenicaulis)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 3 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Ο Φοίνικας μπουκάλι, από τα νησιά Mascarene, είναι ένα πολύ γνωστό και πολύ δημοφιλές διακοσμητικό φυτό για τις τροπικές και ζεστές υποτροπικές περιοχές. Παράγει έναν περίεργο πρησμένο κορμό, το σχήμα του οποίου θυμίζει κάπως ένα μπουκάλι σαμπάνιας. Προτιμά καλά αποστραγγισμένο αμμώδες έδαφος, μερικό ήλιο έως πλήρη ήλιο, και προσέξτε το υπερβολικό πότισμα. Μπορεί να αντιμετωπίσει την ξηρασία και τις παράκτιες συνθήκες χωρίς πρόβλημα.</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PS 13 (3 S)

5/ 5

<h2 class=""><strong>Βαμβάκι φοίνικα, Καλιφόρνια Fan Palm σπόροι (Washingtonia filifera)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 3 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Καλιφόρνια Fan Palm Tree και φροντίδα? Επίσης γνωστό ως filifera Washingtonia, αναπτύσσονται κυρίως σε επιμέρους τροπικές περιοχές. κορμούς τους είναι τεράστιο βαρέλι και διαμορφώνεται. Είναι δακτυλιώθηκε με φοβίζει των παλιών φύλλων. Παράγουν πολλά λουλούδια υποκαταστημάτων που είναι άσπρο ή κίτρινο χρώμα. Αυτές οι εγκαταστάσεις δεν είναι κατάλληλες για βροχερή περιοχές. Αγαπούν αποστραγγιζόμενο καλά στο έδαφος. Αν το νερό διατηρείται, τότε τις ρίζες των φυτών θα εξακολουθήσουν να διασπώνται μακριά. Τα φυτάρια αυτού του δέντρου πρέπει να είναι καλά προστατευμένη από τους ανέμους και τυχόν σημαντικές αλλαγές της θερμοκρασίας. Μόλις φυτεύονται οι σπόροι, που θα τις λάβει τουλάχιστον 15 εβδομάδες για να βλαστήσουν. Το έδαφος στο οποίο οι σπόροι των φυτών μπορεί να είναι ένα μείγμα άμμου, μάργες και η τύρφη. Μόλις ο δενδρύλλια αρχίζουν να αυξάνονται, βεβαιωθείτε ότι ως μέρος φροντίδας παλάμης ανεμιστήρα, παίρνει αρκετό φως του ήλιου. Εάν ανησυχείτε για το δέντρο έχει μολυνθεί, δεν χρειάζεται να ανησυχούν, επειδή δεν υπάρχουν τέτοιες ασθένειες έχουν ακούσει για ακόμα.</p> <div> <p> </p> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"> <tbody> <tr> <td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>soak in water for 3-4  hours</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>1 cm</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>min. 20 ° C</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>until it germinates </span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Water regularly during the growing season</span></p> </td> </tr> <tr> <td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. </em><em>All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr> </tbody> </table> </div> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PS 1 (3 S)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2 id="short_description_content" class="rte align_justify"><span style="font-size: 14pt;" class=""><strong>Παλμ Σπόροι Sabal bermudana</strong></span></h2> <h2 class="rte align_justify"><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή</strong><strong> </strong><strong>για</strong><strong> </strong><strong>το</strong><strong> </strong><strong>πακέτο</strong><strong> </strong><strong>των</strong><strong> 3 </strong><strong>σπόρους</strong><strong>.</strong></span></h2> <br /> <p>Με σχήμα βεντάλιας φύλλα του και συμμετρική συνήθεια της ανάπτυξης , ο φοίνικας</p> <p>λάχανο</p> <p>( Sabal palmetto ) μπορεί να κάνει μια εντυπωσιακή προσθήκη στον εξωραϊσμό . Είναι σκληραγωγημένο στο Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ φυτών ζώνες hardiness 8 έως 11 . Το δέντρο παράγει την κοινή καλλιέργεια λαχανικών καρδιές - of-</p> <p>παλάμης</p> <p>, καθώς και μια πληθώρα των φρούτων . Οι καρποί και οι σπόροι είναι βρώσιμα , δεν είναι δηλητηριώδες , αλλά οι σπόροι πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία πριν τρώγονται επειδή είναι εξαιρετικά δύσκολο και αδύνατο να τρώτε ωμά . Παρατηρώντας για Φρούτα Ωριμότητα Λάχανο παλάμη έχει πολλά φίνο , άσημος λουλούδια κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού . Τα λουλούδια είναι αυτο - γόνιμη και παράγει πυκνό γιρλάντες των φρούτων από θερινό ηλιοστάσιο . Στο τέλος του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου , οι καρποί ωριμάζουν από το φωτεινό πράσινο σε ιώδες μαύρο και διογκώνονται σε περίπου 1/2 έως 1 1/2 ίντσες σε διάμετρο . Όταν οι καρποί γίνονται σκούρα και όλα τα πράσινα τους έχει φύγει , τότε μπορούν να μεταφερθούν και να φάει .</p> </div> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PS 4 (3 S)

5/ 5

<h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>Κύκας σπόροι (Cycas revolute)</strong></span></h2> <h2><span style="color: #ff0000; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή</strong><strong> </strong><strong>για</strong><strong> </strong><strong>το</strong><strong> </strong><strong>πακέτο</strong><strong> </strong><strong>των</strong><strong> 3 </strong><strong>σπόρους</strong><strong>.</strong></span></h2> <p>Η κύκας είναι γυμνόσπερμο φυτό της οικογένειας των Κυκαδοειδών με 160 είδη. Το πιο γνωστό είδος είναι το Cycas revoluta (Κύκας η περιεστραμμένη), το οποίο καλλιεργείται ευρέως με το όνομα "Φοίνικας Σάγκο" ή Σαγούτο λόγω της φοινικοειδούς εμφάνισης, παρόλο που δεν είναι πραγματικός φοίνικας.</p> <p>Το γένος είναι ιθαγενές του Παλαιού κόσμου, με τα είδη να είναι συγκεντρωμένα στους τροπικούς και τους υποτροπικούς. Είναι ιθαγενές της ανατολικής και νοτιοανατολικής Ασίας, συμπεριλαμβανομένων των Φιλιππίνων, με 10 είδη (9 εκ των οποίων είναι ενδημικά), της ανατολικής Αφρικής (συμπεριλαμβανομένης της Μαδαγασκάρης), της Βόρειας Αυστραλίας, της Πολυνησίας και Μικρονησίας. Η Αυστραλία έχει 26 είδη, ενώ η περιοχή της Ινδοκίνας 30. Το πιο βόρειο είδος Cycas revoluta (Κύκας η περιεστραμμένη) βρίσκεται στη νότια Ιαπωνία, ενώ το πιο νότιο στην νοτιοανατολική Κουήνσλαντ της Αυστραλίας.</p> <p>Η κύκας είναι δίοικο φυτό, έχει δηλαδή ξεχωριστά άτομα για κάθε φύλο. Τα περισσότερα είδη σχηματίζουν εμφανείς κορμούς, αλλά σε κάποια είδη ο κύριος κορμός μπορεί να είναι υπόγειος με ένα στέμμα από φύλλα να εμφανίζεται να ανεβαίνει κατευθείαν από το εδάφος. Τα φύλλα είναι φτερωτά, σκληρά, σπειροειδούς μορφής. Είναι φυτά γνωστά για την αντοχή τους. Ο κορμός τους είναι ανθεκτικός, μπορούν να αναπτυχθούν σε άμμο, σε μέρη με και χωρίς ηλιοφάνεια και είναι ανεκτικά με το αλάτι.</p> <p>Η κύκας συχνά θεωρείται ζωντανό απολίθωμα, αφού τα πρώτα απολιθώματα του γένους Cycas εμφανίστηκαν στην Πέρμια περίοδο, 280 εκατομμύρια χρόνια πριν, και γνώρισαν τη μέγιστη εξάπλωση το Μεσοζωϊκό αιώνα.</p> <p>Το φυτό μεγαλώνει πολύ αργά και είναι ικανό να αναπαραχθεί μετά από 10 χρόνια.</p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PS 7 (3 S)

5/ 5

<h2><strong>Golden cane palm seeds (Dypsis lutescens)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Price for Package of 3 seeds.</strong></span></h2> <p><i style="color: #202122; font-size: 14px;"><b>Dypsis lutescens</b></i><span style="color: #202122; font-size: 14px;">, also known as<span>&nbsp;</span></span><b style="color: #202122; font-size: 14px;">golden cane palm</b><span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span><b style="color: #202122; font-size: 14px;">areca<span>&nbsp;</span>palm</b><span style="color: #202122; font-size: 14px;">,</span><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span></span><b style="color: #202122; font-size: 14px;">yellow palm</b><span style="color: #202122; font-size: 14px;">,</span><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>or<span>&nbsp;</span></span><b style="color: #202122; font-size: 14px;">butterfly palm</b><span style="color: #202122; font-size: 14px;">,</span><span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>is a<span>&nbsp;</span></span>species<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>of<span>&nbsp;</span></span>flowering plant<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>in the<span>&nbsp;</span></span>family<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span></span>Arecaceae<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span>native<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>to<span>&nbsp;</span></span>Madagascar<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>and naturalized in the<span>&nbsp;</span></span>Andaman Islands<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span>Réunion<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span>El Salvador<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span>Cuba<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span>Puerto Rico<span style="color: #202122; font-size: 14px;">, the<span>&nbsp;</span></span>Canary Islands<span style="color: #202122; font-size: 14px;">, southern<span>&nbsp;</span></span>Florida<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span>Haiti<span style="color: #202122; font-size: 14px;">, the<span>&nbsp;</span></span>Dominican Republic<span style="color: #202122; font-size: 14px;">,<span>&nbsp;</span></span>Jamaica<span style="color: #202122; font-size: 14px;">, the<span>&nbsp;</span></span>Leeward Islands<span style="color: #202122; font-size: 14px;"><span>&nbsp;</span>and the<span>&nbsp;</span></span>Leeward Antilles<span style="color: #202122; font-size: 14px;">.<br></span></p> <p><i>Dypsis lutescens</i><span>&nbsp;</span>grows 6–12&nbsp;m (20–39&nbsp;ft) in height. Multiple stems emerge from the base. The fronds are arched, 2–3&nbsp;m (6&nbsp;ft 7&nbsp;in–9&nbsp;ft 10&nbsp;in) long, and<span>&nbsp;</span>pinnate, with 40-60 pairs of leaflets. It bears<span>&nbsp;</span>panicles<span>&nbsp;</span>of yellow flowers in summer.<span>&nbsp;</span>Offsets<span>&nbsp;</span>can be cut off when mature enough, as a<span>&nbsp;</span>propagation<span>&nbsp;</span>method.</p> <p>It is grown as an<span>&nbsp;</span>ornamental plant<span>&nbsp;</span>in gardens in tropical and subtropical regions, and elsewhere indoors as a<span>&nbsp;</span>houseplant. It has gained the<span>&nbsp;</span>Royal Horticultural Society's<span>&nbsp;</span>Award of Garden Merit.<sup id="cite_ref-4" class="reference" style="font-size: 11.2px;"></sup><sup id="cite_ref-5" class="reference" style="font-size: 11.2px;"></sup></p> <p>One of several common names, "butterfly palm", refers to the leaves which curve upwards in multiple stems to create a butterfly look.<sup id="cite_ref-6" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[6]</sup></p> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="Chrysalidocarpus lutescens (Dypsis lutescens).jpg" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/9/90/Chrysalidocarpus_lutescens_%28Dypsis_lutescens%29.jpg/220px-Chrysalidocarpus_lutescens_%28Dypsis_lutescens%29.jpg" decoding="async" width="220" height="293" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/9/90/Chrysalidocarpus_lutescens_%28Dypsis_lutescens%29.jpg/330px-Chrysalidocarpus_lutescens_%28Dypsis_lutescens%29.jpg 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/9/90/Chrysalidocarpus_lutescens_%28Dypsis_lutescens%29.jpg/440px-Chrysalidocarpus_lutescens_%28Dypsis_lutescens%29.jpg 2x" data-file-width="3000" data-file-height="4000" title="Golden cane palm seeds (Dypsis lutescens)"> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> </div> </div> </div> <p>In its introduced range, this plant acts as a supplier of fruit to some bird species which feed on it opportunistically, such as<span>&nbsp;</span><i>Pitangus sulphuratus</i>,<span>&nbsp;</span><i>Coereba flaveola</i><span>&nbsp;</span>and<span>&nbsp;</span><i>Thraupis sayaca</i><span>&nbsp;</span>species in Brazil.</p> <p class=""></p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

PS 14 (3 S)

5/ 5

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> <h3><span style="font-size: 14pt;"><strong>Σποροι Λικουάλα  (Licuala Grandis)</strong></span></h3> <h3><span style="color: #fb1111; font-size: 14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 3 σπόροι.</strong></span></h3> <p>Κατάγεται από τη Νέα Γουινέα. Εντυπωσιακός µικρός φοίνικας µε πτεροειδή φύλλα µε λεπτό µοναχικό κορµό το ύψος του οποίου φτάνει τα 3m. Στην κορυφή του τα φύλλα είναι πλεγµένα σε πλεξούδα, έχουν φωτεινό πράσινο χρώµα, είναι σχεδόν κυκλικά λοβοειδή και οδοντωτά στην περιφέρεια του φύλλου τα οποία βρίσκονται σε ένα λεπτό αγκαθωτό µίσχο. Ο καρπός είναι γυαλιστερός χρώµατος βυσσινί.</p> <p>Λικουάλα Licuala grandis</p> <p><span>Οικογένεια: Arecaceae </span></p> <p><span>Καταγωγή: Είναι ενδη ικό φυτό των νησιών του Ειρηνικού 5κεανού. Εικ.13 Λικουάλα Βοτανική περιγραφή: Είναι φοινικοειδές φυτό πολύ εγάλου όγκου. α. Ύψος φυτού στη φύση: Μπορεί να φθάσει τα 2 ε 3 έτρα. β. </span></p> <p><span>Ύψος φυτού στον εσωτερικό χώρο: Μπορεί να κυ ανθεί από 180 εκατοστά έως τα 2 έτρα. γ. </span></p> <p><span>Κό η: Το πλάτος της κό ης του φυτού πορεί να φθάσει τα 2,5 έτρα αλλά συνήθως είναι ικρότερο.</span></p> <p><a href="https://www.youtube.com/watch?v=Hx6WBaQ1h5M" target="_blank" class="btn btn-default" rel="noreferrer noopener">Λικουάλα  (Licuala Grandis)</a></p>

PS 12 (3 S)

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Σπόροι Χαμαίρωπας Χαμηλός(Chamaerops humilis)</strong></span></h2> <h2><span style="color:#ff0000;font-size:14pt;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 3 σπόροι.</strong></span></h2> <p>Ο Chamaerops Humilis, γνωστός με την ελληνική του ονομασία ως Χαμαίρωπας χαμηλός, είναι νανοειδές φοινικοειδές της δυτικής λεκάνης της Μεσογείου. Φύεται κυρίως σε βραχώδη τοπία, και η περιοχή εξάπλωσης του ξεκινάει από τα Όρη του Άτλαντα στο Μαρόκο, στην Αλγερία, στην Τυνησία και συνεχίζει στην Ευρώπη, όπου και φύεται στη Μάλτα, στην Ιταλία (Σικελία), στο Γιβραλτάρ, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, και τέλος στη νότια Γαλλία.</p> <p>Είναι ο μοναδικός φοίνικας στον κόσμο που φύεται μέχρι και σε αρκετά μεγάλο βόρειο γεωγραφικό πλάτος, όπως για παράδειγμα στην τοποθεσία "Hyeres Les Palmiers" στη νότια μεσογειακή ακτογραμμή της Γαλλίας με Γ.Π. 43o 07' N' και στο νησί "Capraia" της Ιταλίας με Γ.Π. 43ο 04' Ν'.</p> <p>Χαρακτηριστικά</p> <p>Έχει πράσινα προς ελαφρώς ασημοπράσινα φύλλα, με αγκαθωτούς μίσχους που καταλήγουν σε βενταλοειδούς ανάπτυξης φυλλάρια. Ο κορμός του είναι ελαφρώς τριχωτός και παράγει κίτρινα άνθη το καλοκαίρι και καφέ χρώματος καρπούς το φθινόπωρο. Αναπτύσσεται σε ξηρά εδάφη με αλκαλικό pH εδάφους, και έχει μεγάλες απαιτήσεις σε ήλιο αλλά και σε νερό.</p> <p><strong>Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες έως και -20οC, αλλά παρ'όλα αυτά απαιτεί την προστασία του από ισχυρούς παγετούς.</strong> Φτάνει το ύψος των τριών μέτρων μόνο και αναπτύσσεται αργά. Φύεται με την ανάπτυξη εκ του κεντρικού φυτού περιφερειακών φυτών-παραφυάδων. Είναι κατάλληλο για φυτεύσεις μεμονωμένα, σε ομάδες, σε βραχόκηπους και σε παραθαλάσσιες περιοχές, ενώ ο πολλαπλασιασμός του φυτού γίνεται με σπόρους.</p> <p><strong>Οι νέοι μπουμπούκια φύλλων είναι βρώσιμα. Παρασκευάζονται και χρησιμοποιούνται ως λαχανικά.</strong></p> <p><strong>Ο καρπός αυτών των δέντρων είναι βρώσιμος, γλυκός και νόστιμος.</strong></p>

PS 9 (3 S)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι αφρικανικού ροδάκινου (Nauclea latifolia)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για τη συσκευασία των 5, 10, 50 σπόρους.</strong></span></h2> <p>Το Nauclea είναι ένα γένος ανθοφόρων φυτών της οικογένειας Rubiaceae. Το είδος είναι αειθαλή δέντρα ή θάμνοι που προέρχονται από την τροπική Αφρική, όπου φύεται σε χαμηλότερα υψόμετρα στα δάση της σαβάνας.</p> <p>Δέντρο ή θάμνος μικρού έως μεσαίου μεγέθους, ύψους έως 30 m, με μεγάλα, απλά, ευδιάκριτα φύλλα και παράξενες, αλλά όμορφες, σφαιρικές, έντονα αρωματισμένες, λευκές ταξιανθίες. Παράγει κόκκινους, βρώσιμους καρπούς με ζουμερό, γλυκό, κόκκινο, πολτό, η γεύση των οποίων θυμίζει μήλα.</p> <p>Στην καλλιέργεια προσαρμόζεται καλά στα τροπικά κλίματα και αρχίζει να παράγει καρπούς μετά από λίγα μόλις χρόνια. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστο εκτός Αφρικής.</p> <p>Μπορεί να καλλιεργηθεί σε μεγάλη γλάστρα.</p>

V 108 (10 S)