5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Καλοκαιρινό αλμυρό - μπαχαρικό και φάρμακο</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 5 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><b>Summer savory</b> (<i>Satureja hortensis</i>) is among the best known of the savory genus. It is an annual, but otherwise is similar in use and flavor to the perennial winter savory. It is used more often than winter savory, which has a slightly more bitter flavor.</p> <p>This herb has lilac tubular flowers which bloom in the northern hemisphere from July to September. It grows to around 30 to 60 cm (0.98 to 1.97 ft) in height and has very slender, bronze-green leaves.</p> <p>Summer savory is a traditional popular herb in Atlantic Canada, where it is used in the same way sage is elsewhere. It is the main flavoring in dressing for many fowl, mixed with ground pork and other basic ingredients to create a thick meat dressing known as <i><i title="French language text" xml:lang="fr" lang="fr">cretonnade</i></i> (<i>cretonade</i>) which may be eaten with turkey, goose and duck. It also is used to make stews such as fricot, and in meat pies. It is usually available year-round in local grocery stores in dried form and is used in varying proportions, sometimes added to recipes in large generous heaping spoonfuls (such as in <i><i title="French language text" xml:lang="fr" lang="fr">cretonnade</i></i>), and sometimes more subtly (as in beans, for which savory has a natural affinity). Summer savory is a characteristic ingredient of herbes de Provence. It is also widely used as a seasoning for grilled meats and barbecues, as well as in stews and sauces.</p> <p>Summer savory is preferred over winter savory for use in sausages because of its sweeter, more delicate aroma. It plays an important role in Bulgarian cuisine, providing a strong flavor to a variety of dishes. Instead of salt and pepper, a Bulgarian table will have three condiments: salt, red sweet pepper,and summer savory. When these are mixed it is called sharena sol (<span title="Bulgarian language text" xml:lang="bg" lang="bg">шарена сол</span> 'colorful salt').</p> <p>Summer savory is used in Romanian cuisine, especially in sarmale (stuffed cabbage or grape leaf rolls).</p> <p>The plant is called <i><i title="German language text" xml:lang="de" lang="de">Bohnenkraut</i></i> in German, <i><i title="German language text" xml:lang="de" lang="de">bonenkruid</i></i> in Dutch, <i><i title="French language text" xml:lang="fr" lang="fr">sarriette</i></i> in French, <i><i title="Italian language text" xml:lang="it" lang="it">santoreggia</i></i> in Italian, <i><i title="Spanish language text" xml:lang="es" lang="es">ajedrea</i></i> in Spanish, <span title="Greek language text" xml:lang="el" lang="el">θρούμπι</span>(<i><i title="Greek-language transliteration" xml:lang="el-latn" lang="el-latn">throúbi</i></i>) in Greek, <i><i title="Polish language text" xml:lang="pl" lang="pl">cząber ogrodowy</i></i> in Polish, <span title="Bulgarian language text" xml:lang="bg" lang="bg">чубрица</span> (<i><i title="Bulgarian-language transliteration" xml:lang="bg-latn" lang="bg-latn">chubritsa</i></i>) in Bulgarian, <i><i title="Romanian language text" xml:lang="ro" lang="ro">cimbru</i></i> in Romanian, <i><i title="Hungarian language text" xml:lang="hu" lang="hu">borsikafű</i></i> in Hungarian <span title="Serbian language text" xml:lang="sr" lang="sr">чубар</span>(<i><i title="Serbian-language transliteration" xml:lang="sr-latn" lang="sr-latn">čubar</i></i>) in Serbian, and <span title="Ukrainian language text" xml:lang="uk" lang="uk">чабер</span> (chaber) in Ukrainian. Summer savory is raised from seed grown in a rich, light soil. The seeds are very slow in germinating. The early spring seedlings are often topped for fresh use in June. When the plants are in flower, they may be pulled up and dried for winter use</p>

Z 42

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Trinidad Moruga σκορπιός συνθλίβονται τσίλι - 2 εκατομμύρια SHU</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 50 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><span>The </span><b>Trinidad Moruga scorpion</b><span> (</span><i>Capsicum chinense</i><span>) is a </span>chili pepper<span> native to the district of </span>Moruga<span> in </span>Trinidad and Tobago<span>. On February 13, 2012, </span>New Mexico State University's<span>Chile Pepper Institute identified the Trinidad Moruga scorpion as the hottest chili in the world, with a mean heat of more than 1.2 million Scoville heat units (SHUs) and individual plants with a heat of more than 2 million </span>SHUs<span>.</span><span> According to the Chile Pepper Institute, the previous record holder was the </span>Bhut jolokia<span> of India, as it never accepted the </span>Infinity chili<span> and </span>Naga Viper pepper<span> that were previous record holders per </span>Guinness World Records<span>. The current world record holder is the </span>Carolina reaper<span> with 1.64 million SHU.</span></span></p> <p><span style="color:#000000;"><span>Aside from the heat, the Trinidad Moruga scorpion has a tender fruit-like flavor, which makes it a sweet-hot combination.</span><span> The pepper can be grown from seeds in most parts of the world. In North America, the growing season varies regionally from the last spring hard frost to the first fall hard frost. Freezing weather ends the growing season and kills the plant, but otherwise they are perennials which grow all year, slowing in colder weather.</span></span></p>

Z 44

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Guarana μπαχαρικών (Paullinia cupana)</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><b>Guarana</b><span> (</span><span class="nowrap"><span class="IPA nopopups noexcerpt">/<span><span title="/ɡ/: 'g' in 'guy'">ɡ</span><span title="'w' in 'wind'">w</span><span title="/ə/: 'a' in 'about'">ə</span><span title="/ˈ/: primary stress follows">ˈ</span><span title="'r' in 'rye'">r</span><span title="/ɑː/: 'a' in 'father'">ɑː</span><span title="'n' in 'nigh'">n</span><span title="/ə/: 'a' in 'about'">ə</span></span>/</span></span><span> from the </span>Portuguese<span> </span><i>guaraná</i><span> </span><small></small><span title="Representation in the International Phonetic Alphabet (IPA)" class="IPA">[ɡwaɾɐˈna]</span><span>), </span><i>Paullinia cupana</i><span>, </span>syns.<span> </span><i>P. crysan, P. sorbilis</i><span>) is a </span>climbing plant<span> in the </span>maple<span> family, </span>Sapindaceae<span>, native to the </span>Amazon basin<span> and especially common in </span>Brazil<span>. Guarana has large leaves and clusters of </span>flowers<span> and is best known for the seeds from its fruit, which are about the size of a coffee bean.</span></span></p> <h3><span class="mw-headline" id="Safety">Safety</span></h3> <p>In the United States, guarana fruit powder and seed extract have not been determined for status as "generally recognized as safe" (GRAS) by the Food and Drug Administration, but rather are approved as food additives for flavor (but not non-flavor) uses.<sup id="cite_ref-16" class="reference"></sup></p> <p>Guarana is used in sweetened or carbonated soft drinks and energy drinks, an ingredient of herbal teas or contained in dietary supplement capsules. Generally, South America obtains most of its caffeine from guarana.</p> <h3><span class="mw-headline" id="Beverages">Beverages</span></h3> <p>Brazil, the third-largest consumer of soft drinks in the world, produces several soft drink brands from guarana extract. Paraguay is also a producer of guarana soft drinks with several brands operating in its market. The word <i>guaraná</i> is widely used in Brazil and Paraguay as a reference to soft drinks containing guarana extract.</p>

Z 45

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>Ακατέργαστα κομμάτια κακάου - τα καλύτερα αντιοξειδωτικά</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><span>Το </span><b>κακάο</b><span> είναι ο ξηρός και μερικώς </span>ζυμωμένος<span> λιπαρός σπόρος του </span>κακαόδεντρου<span> από το οποίο γίνεται η </span>σοκολάτα<span>. Η επιστημονική ονομασία του δέντρου είναι </span><b>Theobroma cacao</b><span> (</span>Κάρολος Λινναίος<span>) και προέρχεται από τις λέξεις θεός και βρώση, δηλαδή το "φαγητό των θεών". Οι </span>Αζτέκοι<span> ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τους σπόρους του κακάο στη διατροφή τους και για να κατασκευάσουν σοκολάτα. Λάτρευαν το δέντρο του κακάο και το θεωρούσαν ως πηγή δύναμης και πλούτου. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν τους σπόρους του κακάο σαν μια μορφή νομίσματος.</span></span></p> <p>Συχνά πωλείται ως σκόνη κακάο, μια ξηρή σκόνη που γίνεται με την άλεση των σπόρων κακάο και την αφαίρεση του βούτυρου κακάο από τα σκούρα καφέ , πικρά στερεά κομμάτια. Το ίδιο το κακάο έχει μια εξαιρετικά πικρή γεύση. Υπάρχει άφθονο κακάο στην τροπική Αφρική. Αυτό συλλέγεται και στέλνεται σε άλλες χώρες για να το επεξεργαστούν.</p> <p>Το κακάο φαίνεται να είναι αφέψημα με ευεργετικές συνέπειες στην υγεία του ανθρώπου. Σημαντικός αριθμός επιστημονικών μελετών παρουσιάζουν το κακάο να περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις φλαβονοειδών και προκυανιδινών, συστατικά που έχουν αντιοξειδωτική δράση, παρεμποδίζοντας την οξειδωτική δράση των ελεύθερων ριζών και προστατεύουν έτσι από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τη γήρανση. Ωστόσο έχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζει δυσμενώς τη λειτουργία του ήπατος.</p>

Z 29

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>Galanga (alpinia galanga)</strong></span><br /><span style="font-size: 14pt;"><strong><span style="color: #d0121a;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color: #000000;"><i><b>Alpinia galanga</b></i><span> (also </span><i>Languas galanga</i><span>),</span><span> a plant in the </span>ginger family<span>, is an herb used in cooking, especially in </span>Indonesian<span> and </span>Thai cuisines<span>. It is one of four plants known as </span>galangal<span>and is differentiated from the others with the common name </span><b>greater galangal</b><span> (or simply </span><b>Thai galangal</b><span>). The galangals are also called </span><b>blue ginger</b><span> or </span><b>Thai ginger</b><span>.</span><i>Alpinia galanga</i><span> is called </span><i><i title="Indonesian language text" xml:lang="id" lang="id">laos</i></i><span> in Indonesian and is the most common form of galangal used in cooking. It is also known as </span><i>lengkuas</i><span> and galanga root. In the Philippines, it is known as </span><i>langkawas</i><span>. In Manipuri, it is known as </span><i>kanghu</i><span>. In Myanmar, it is called </span><i>pa de kaw</i><span> (ပတဲေကာ). In Cambodia, it is called </span><i>romdeng</i><span> .</span></span></p> <p><span style="color: #000000;"><span>The plant grows from rhizomes in clumps of stiff stalks up to 2 m in height with abundant long leaves that bear red fruit. It is native to South Asia and Indonesia and cultivated in Malaysia, Laos, and Thailand. <i>A. galanga</i> is the galangal used most often in cookery. The robust rhizome has a sharp, sweet taste and smells like a blend of black pepper and pine needles. The red fruit is used in traditional Chinese medicine and has a flavor similar to cardamom.</span></span></p> <p><span>The rhizome is a common ingredient in </span>Thai curries<span> and soups, where it is used fresh in chunks or cut into thin slices, mashed and mixed into curry paste. Indonesian </span><i>rendang</i><span> is usually spiced with galangal.</span></p> <p><span>Under the names 'chewing John', 'little John to chew', and 'court case root', it is used in African American folk medicine and hoodoo folk magic.<sup class="noprint Inline-Template Template-Fact">[<i><span title="This claim needs references to reliable sources. (May 2011)">citation needed</span></i>]</sup> Ayurveda considers <i>A. galanga</i> (Sanskrit:-<i>rasna</i>) as a Vata Shamana drug. Known as பேரரத்தை (<i>perarathai</i>) in Tamil, this form of ginger is used with licorice root, called in Tamil <i>athi-mathuram</i> (<i>Glycyrrhiza glabra</i>) as folk medicine for colds and sore throats.</span></p> </body> </html>

Z 30

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="">Παπάγια μπαχαρικά - κιμά</span><br /><span title="" style="color:#ff0000;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 5 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <div>Η παπάγια (papaya, από τη γλώσσα Καρίμπ μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός του φυτού Carica papaya, του γένους Καρική (Carica). Αποτελεί ιθαγενές φυτό των τροπικών χωρών της Αμερικής. Καλλιεργούνταν στο Μεξικό πολλούς αιώνες πριν την έλευση των κλασικών μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Μερικές φορές καλείται και "δεντροπέπονο" ή "pawpaw," ωστόσο το νοτιοαμερικάνικο pawpaw αποτελεί ένα διαφορετικό είδος, του γένους Asimina.</div> <div>Πρόκειται για φυτό που μοιάζει με δένδρο. Ο βλαστός του φτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα φύλλα του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Τα φύλλα είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά. Ο καρπός είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο αβοκάντο ή και πιο μαλακός) και η φλούδα του έχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του ροδάκινου και του ανανά. Κύριος εχθρός του είναι ένα είδος μύγας, με την ονομασία "Papaya Fruit Fly". To έντομο αυτό μοιάζει με σφήκα και γεννά τα αυγά του στο νεαρό φυτό.</div> <div>Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο του οποίου το γονιδίωμα αποκρυπτογραφήθηκε</div> <div>Καλλιέργεια και χρήσεις</div> <div>Στη Χαβάη καλλιεργούνται δύο ποικλίες γενετικά τροποποιημένης παπάγιας, η SunUp και η Rainbow, από τη δεκαετία του 1990.[2] Ως το 2004, η μη γενετικά τροποποιημένες και οι βιολογικές παπάγιες επιμολύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις γενετικά μεταλλαγμένες ποικιλίες.[3] Πατρίδα της παπάγιας είναι το νότιο Μεξικό, η Κεντρική Αμερική και η βορειότερη Νότια Αμερική. Σήμερα το φυτό καλλιεργείται στις περισσότερες χώρες με τροπικό κλίμα, όπως στη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, τη Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες.</div> <div>Το ώριμο φρούτο τρώγεται συνήθως ωμό, χωρίς τη φλούδα ή τα κουκούτσια. Το άγουρο πράσινο φρούτο μπορεί να φαγωθεί μαγειρεμένο, ειδικά σε κάρι, σαλάτα και σιγοβρασμένο.Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη. Αυτό είναι πρωτεάση, που έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Διατίθεται σε ταμπλέτες για τη θεραπεία προβλημάτων που αφορούν την πέψη. Η πράσινη παπάγια, ωμή αλλά και μαγειρεμένη, χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης.</div> <div>Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από πολλούς κατοίκους των χωρών όπου καλλιεργούνται οι παπάγιες, για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα. Χρησιμοποιείται ως φάρμακο σε αλοιφή. Ο Χάρισον Φορντ είχε χρησιμοποιήσει παπαΐνη στην πλάτη του για τη θεραπεία του στη διάρκεια γυρισμάτων της ταινίας από τη σειρά "Ιντιάνα Τζόουνς".</div> <div>Επίσης, ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού. Οι σπόροι του επίσης έχουν αντισυλληπτικές ιδιότητες στους αρσενικούς πιθήκους (σε συγκεκριμένο είδος).</div> <div>Οι μαύροι σπόροι είναι εδώδιμοι και έχουν στυφή, πιπεράτη γεύση. Πολλές φορές αλέθονται και χρησιμοποιούνται σε αντικατάσταση του μαυροπίπερου. Σε μερικές περιοχές της Ασίας σιγοψήνουν τα νεαρά φύλλα της παπάγιας και τα τρώνε, όπως το σπανάκι.</div> <div>Αλλεργίες και παρενέργειες </div> <div>Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχη κατά τη συγκομιδή, καθώς η παπάγια εκκρίνει ένα υγρό όταν δεν είναι αρκετά ώριμη και αυτό μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό και αλλεργική αντίδραση σε ορισμένα άτομα. Ο καρπός επίσης περιέχει ένα αλκαλοειδές, που λέγεαι καρπαΐνη, και είναι επικίνδυνο σε μεγάλες ποσότητες. Το αλκαλοειδές αυτό περιέχεται επίσης στους σπόρους και στα φύλλα.</div> <div> <table cellspacing="0" cellpadding="0" border="1"><tbody><tr><td colspan="2" width="100%" valign="top"> <p><span><strong>Sowing Instructions</strong></span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Propagation:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Seeds / Cuttings</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Pretreat:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Stratification:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>all year round</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Depth:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>0.5 cm</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Sowing Mix:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>Coir or sowing mix + sand or perlite</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination temperature:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>about 25-28 ° C</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Location:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>bright + keep constantly moist not wet</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Germination Time:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>2-4 Weeks</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong>Watering:</strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><span>regular watering during the growth period + dry between waterings</span></p> </td> </tr><tr><td valign="top" nowrap="nowrap"> <p><span><strong> </strong></span></p> </td> <td valign="top"> <p><br /><span><em>Copyright © 2012 Seeds Gallery - Saatgut Galerie - Galerija semena. All Rights Reserved.</em></span></p> </td> </tr></tbody></table></div>

Z 19

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="">Κουρκούμη - κιμά (Curcuma longa)</span><br /><span title="" style="color:#ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <p>Ο <b>κουρκουμάς</b>, ή <b>κουρκούμη</b> (επιστημονική ονομασία: <i><b>Curcuma longa</b></i> [<b>Κουρκούμη η μακρά</b>]) ή <b>κιτρινόριζα</b>, είναι ένα ριζωματοειδές <i>(rhizomatous)</i><sup id="cite_ref-4" class="reference">[Σημ. 1]</sup> ποώδες, πολυετές<sup id="cite_ref-6" class="reference">[Σημ. 2]</sup> φυτό της οικογένειας των Ζιγγιβερίδων <i>(Zingiberaceae)</i>.<sup id="cite_ref-7" class="reference">[2]</sup> Είναι εγγενές στην νότια Ασία, όπου απαιτεί θερμοκρασίες μεταξύ 20 και 30 °C και ένα σημαντικό ποσό ετήσιας βροχόπτωσης για να ευδοκιμήσει.<sup id="cite_ref-prasad_8-0" class="reference">[3]</sup> Τα φυτά συγκομίζνονται κάθε χρόνο για τα ριζώματά τους και πολλαπλασιάζονται κατά την επόμενη περίοδο, από μερικά εξ αυτών των ριζωμάτων.</p> <p>Όταν δεν χρησιμοποιούνται φρέσκα, τα ριζώματα βράζουν για 30–45 περίπου λεπτά και κατόπιν αποξηραίνονται σε ζεστούς φούρνους και μετά αλέθονται σε μια έντονη πορτοκαλοκίτρινη σκόνη<sup id="cite_ref-9" class="reference">[4]</sup> η οποία, συνήθως χρησιμοποιείται ως χρωματισμός στις κουζίνες του Μπαγκλαντές, Ινδίας, Ιράν, Πακιστάν, στα κάρυ και για βαφές.</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Ιστορία και ετυμολογία</span></h2> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8b/Native_Turmeric_Cooktown.jpg/250px-Native_Turmeric_Cooktown.jpg" class="thumbimage" width="250" height="333" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Ιθαγενής κιτρινόριζα σε θαμνότοπο πλησίον του Κουκτάουν, Κουίνσλαντ, Αυστραλία.</div> </div> </div> <p>Ο κουρκουμάς έχει χρησιμοποιηθεί στην Ασία για χιλιάδες χρόνια και είναι ένα σημαντικό μέρος της ιατρικής Σίντα.<sup id="cite_ref-12" class="reference">[Σημ. 3]</sup><sup id="cite_ref-Chattopadhyay_13-0" class="reference">[5]</sup>Αρχικά, χρησιμοποιήθηκε ως χρωστική ουσία και εν συνεχεία, αργότερα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.<sup id="cite_ref-NCCIH_14-0" class="reference">[6]</sup><sup id="cite_ref-15" class="reference">[7]</sup></p> <p>Το όνομα προέρχεται από το ισπανικό «cúrcuma» που με τη σειρά του προέρχεται από το αραβικό «كركم».</p> <p>Η ονομασία του γένους, <i>Curcuma</i>, είναι από την Αραβική ονομασία τόσο του σαφράν όσο και της κουρκούμης (βλ. Κρόκος).</p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Βοτανική περιγραφή</span></h2> <h3><span></span><span class="mw-headline">Παρουσίαση</span></h3> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2d/Curcuma_longa_%28Haldi%29_W_IMG_2440.jpg/250px-Curcuma_longa_%28Haldi%29_W_IMG_2440.jpg" class="thumbimage" width="250" height="234" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Ταξιανθία του <i>Curcuma longa</i>.</div> </div> </div> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8f/Turmeric_BNC.jpg/250px-Turmeric_BNC.jpg" class="thumbimage" width="250" height="167" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Μεταποιημένος κουρκουμάς.</div> </div> </div> <p>Ο κουρκουμάς ή κιτρινόριζα είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό το οποίο φτάνει μέχρι και το 1m ύψος. Βρίσκονται πολλαπλά διακλαδισμένα, κίτρινα, πορτοκαλί, κυλινδρικά, αρωματικά ριζώματα. Τα φύλλα είναι εναλλάξ τοποθετημένα σε δύο σειρές. Χωρίζονται σε θήκη φύλλου, μίσχο (κοτσάνι) και λεπίδα φύλλου. Από τις θήκες φύλλου, σχηματίζεται ένα ψεύτικο στέλεχος. Ο μίσχος έχει μήκος 50 έως 115 cm. Οι απλές λεπίδες φύλλων συνήθως έχουν μήκος 76 έως 115 cm και σπανίως έως 230 cm. Έχουν πλάτος από 38 έως 45 cm και είναι επιμήκη προς ελλειπτικά, που στενεύουν προς στην άκρη.</p> <h3><span></span><span class="mw-headline">Ταξιανθία ανθέων και καρπών</span></h3> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dc/Turmeric.JPG/250px-Turmeric.JPG" class="thumbimage" width="250" height="188" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Φυτεία κιτρινόριζας σε Ινδικό χωριό.</div> </div> </div> <p>Στην Κίνα, ο χρόνος ανθοφορίας, συνήθως είναι τον Αύγουστο. Καταληκτικώς για το ψευδές στέλεχος έχει 12 έως 20 cm μήκους στέλεχος ταξιανθίας, το οποίο περιέχει πολλά άνθη. Τα βράκτια <i>(bracts)</i><sup id="cite_ref-16" class="reference">[Σημ. 4]</sup> είναι ανοιχτοπράσινα και ωοειδή προς επιμήκη, με ένα αμβλύ άνω άκρο μήκους από 3 έως 5 cm.</p> <p>Στην κορυφή της ταξιανθίας στελέχη βρακείων είναι παρόντα κατά την οποία δεν υπάρχουν άνθη· αυτά είναι λευκά προς πράσινα και μερικές φορές με απόχρωση κοκκινωπή ως πορφυρή και τα άνω άκρα είναι κωνικά.<sup id="cite_ref-17" class="reference">[8]</sup></p> <p>Τα ερμαφρόδιτα άνθη είναι ζυγομορφικά και τριπλά. Τα τρία σέπαλα μήκους 0,8 έως 1,2 cm είναι συγχωνευμένα, λευκά, έχουν αφράτες τρίχες και οι τρεις κάλυκες οδόντων είναι άνισοι. Τα τρία φωτεινά κίτρινα πέταλα είναι ενωμένα σε σωλήνα <i>corolla</i><sup id="cite_ref-18" class="reference">[Σημ. 5]</sup> έως 3 cm. Οι τρεις λοβοί <i>corolla</i> έχουν μήκος από 1,0 έως 1,5 cm και είναι τριγωνικοί με μαλακά-ακανθώδη άνω άκρα. Ενώ ο μέσος λοβός <i>corolla</i> είναι μεγαλύτερος από τους δύο πλάγιους, μόνο ο διάμεσος στήμονας του εσωτερικού κύκλου είναι γόνιμος. Η σακούλα σκόνης παρακινείται στη βάση του. Όλοι οι άλλοι στήμονες μετατρέπονται σε <i>staminodes</i>.<sup id="cite_ref-19" class="reference">[Σημ. 6]</sup> Οι εξωτερικοί <i>staminodes</i> είναι κοντύτεροι από το χείλος <i>(labellum)</i>.<sup id="cite_ref-20" class="reference">[Σημ. 7]</sup> Το χείλος είναι κιτρινωπό, με μια κίτρινη κορδέλα στο κέντρο του και είναι αντωοειδές <i>(obovate)</i>, μήκους από 1,2 έως 2,0 cm. Τρία καρπόφυλλα είναι κάτω από μια σταθερή, προσκολλημένη τρίλοβη ωοθήκη, η οποία είναι αραιά τριχωτή. Η καρπική κάψα ανοίγει με τρία διαμερίσματα.<sup id="cite_ref-SIEWEK_21-0" class="reference">[9]</sup><sup id="cite_ref-kaufen_22-0" class="reference">[10]</sup><sup class="reference">[11]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Βιοχημική σύνθεση</span></h2> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dc/Naturalis_Biodiversity_Center_-_L.0939330_-_Bernecker%2C_A._-_Curcuma_domestica_Valeton_-_Artwork.jpeg/200px-Naturalis_Biodiversity_Center_-_L.0939330_-_Bernecker%2C_A._-_Curcuma_domestica_Valeton_-_Artwork.jpeg" class="thumbimage" width="200" height="260" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Ζωγραφική της Κουρκούμης της οικιακής <i>(Curcurma domestica)</i><small><i>Valeton</i></small>, από τον <i>A. Bernecker</i>(περίπου 1860).</div> </div> </div> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c9/CurcuminKeto.svg/256px-CurcuminKeto.svg.png" class="thumbimage" width="256" height="75" /><div class="thumbcaption">Η κουρκουμίνη σε μορφή κετόνης <i>(keto)</i>.</div> </div> </div> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/40/Curcumin.svg/256px-Curcumin.svg.png" class="thumbimage" width="256" height="75" /><div class="thumbcaption">Η κουρκουμίνη σε μορφή <i>enol</i>.</div> </div> </div> <p>Τα πιο σημαντικά χημικά συστατικά της κουρκουμίνης, είναι μια ομάδα ενώσεων που ονομάζεται <i>curcuminoids</i>, τα οποία περιλαμβάνουν την κουρκουμίνη <i>(diferuloylmethane)</i>, <i>demethoxycurcumin</i> και <i>bisdemethoxycurcumin</i>. Το καλύτερα μελετημένο συστατικό είναι η κουρκουμίνη, η οποία αποτελείται κατά 3,14% (κατά μέσο όρο) από σκόνη κουρκούμης.<sup id="cite_ref-24" class="reference">[12]</sup> Ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες διακυμάνσεις στο περιεχόμενο κουρκουμίνης σε διαφορετικές γραμμές του είδους Κουρκούμη η μακρά <i>(Curcuma longa)</i>(1-3189 mg/100g). Επιπλέον, άλλα σημαντικά πτητικά έλαια περιλαμβάνουν την <i>turmerone, atlantone</i> και <i>zingiberene</i>. Κάποια γενικά συστατικά είναι τα σάκχαρα, οι πρωτεΐνες και ρητίνες.<sup id="cite_ref-nag_25-0" class="reference">[13]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Χρήσεις</span></h2> <h3><span></span><span class="mw-headline">Μαγειρική</span></h3> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/%E0%A4%93%E0%A4%B2%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%BE_%E0%A4%B9%E0%A4%B3%E0%A4%A6%E0%A5%80%E0%A4%9A%E0%A5%80_%E0%A4%AD%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%80.jpg/250px-%E0%A4%93%E0%A4%B2%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%BE_%E0%A4%B9%E0%A4%B3%E0%A4%A6%E0%A5%80%E0%A4%9A%E0%A5%80_%E0%A4%AD%E0%A4%BE%E0%A4%9C%E0%A5%80.jpg" class="thumbimage" width="250" height="188" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Κάρυ που χρησιμοποιεί κιτρινόριζα, ο οποίος αναφέρεται ως <i>haldi ki sabzi</i>, ένα πιάτο από την Ινδία.</div> </div> </div> <p>Η κιτρινόριζα φύεται σε άγρια μορφή, στα δάση της Νότιας και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Είναι ένα από τα βασικά συστατικά σε πολλά Ασιατικά πιάτα. Η Ινδική παραδοσιακή ιατρική, που ονομάζεται Σίντα, έχει συστήσει την κουρκούμη στην ιατρική. Η χρήση της ως χρωστικής ουσίας δεν είναι πρωταρχικής αξίας στη Νότια Ασιατική κουζίνα.</p> <p>Η κιτρινόριζα, συνήθως χρησιμοποιείται σε αλμυρά πιάτα, αλλά, χρησιμοποιείται και σε ορισμένα γλυκά πιάτα, όπως το κέικ σφουφ. Στην Ινδία, τα φύλλα από το φυτό της κουρκούμης, χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ειδικών γλυκών πιάτων <i>patoleo</i>,<sup id="cite_ref-26" class="reference">[Σημ. 8]</sup> δια στρωματοποιήσεως ρυζάλευρου και μείγματος καρύδας-<i>jaggery</i><sup id="cite_ref-27" class="reference">[Σημ. 9]</sup><sup id="cite_ref-29" class="reference">[Υποσημ. 1]</sup> στο φύλλο, εν συνεχεία κλείνοντάς το και τοποθετώντας το στον ατμό, εντός μιας χάλκινης χύτρας ατμού <i>(goa)</i>.</p> <p>Ορισμένες φορές, σε συνταγές εκτός Νοτίου Ασίας, ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται ως παράγοντας για να προσδώσει ένα χρυσοκίτρινο χρώμα. Χρησιμοποιείται σε κονσερβοποιημένα αναψυκτικά, ψημένα προϊόντα, παγωτά, γιαούρτια, κίτρινα κέικ, χυμούς πορτοκαλιού, μπισκότα, χρωματισμό ποπκόρν, δημητριακών, σαλτσών, ζελατινών κλπ. Είναι ένα σημαντικό συστατικό στις περισσότερες εμπορικές σκόνες κάρι.</p> <p>Η πλειονότης της κιτρινόριζας χρησιμοποιείται υπό τη μορφή της ριζώδους σκόνης. Σε ορισμένες περιοχές (ειδικότερα στη Μαχαράστρα, Γκόα, <i>Konkan</i> και <i>Kanara</i>), τα φύλλα κουρκούμης χρησιμοποιούνται για να τυλίξουν και να μαγειρέψουν τα τρόφιμα. Επίσης, τα φύλλα κουρκούμης, χρησιμοποιούνται κυρίως με τον τρόπο αυτό, σε περιοχές όπου η κουρκούμη καλλιεργείται σε τοπικό επίπεδο, δεδομένου ότι τα φύλλα που χρησιμοποιούνται είναι φρεσκοκομμένα. Τα φύλλα κουρκούμης προσδίδουν μια διακριτική γεύση. Παρά το γεγονός ότι συνήθως χρησιμοποιείται ξηρό, σε μορφή σκόνης, η κουρκούμη χρησιμοποιείται επίσης φρέσκα, όπως η πιπερόριζα (τζίντζερ). Έχει πολλές χρήσεις στις Ανατολικές Ασιατικές συνταγές, όπως τουρσιά που περιέχουν μεγάλα κομμάτια από μαλακό κουρκουμά, φτιαγμένα από φρέσκα κιτρινόριζα.</p> <p>Η κιτρινόριζα χρησιμοποιείται ευρέως ως καρύκευμα στις κουζίνες της Νότιας Ασίας και Μέσης Ανατολής. Πολλά πιάτα στην Περσική κουζίνα, χρησιμοποιούν την κουρκούμη ως ορεκτικό συστατικό. Τα διάφορα Ιρανικά πιάτα <i>khoresh</i>, άρχισαν να χρησιμοποιούν τα καραμελωμένα κρεμμύδια σε λάδι και κουρκούμη, ακολουθούμενα από άλλα συστατικά. Τυπικά, το Μαροκινό μείγμα μπαχαρικών <i>ras el hanout</i> περιλαμβάνει κουρκούμη.</p> <p>Στην Ινδία και το Νεπάλ, η κιτρινόριζα καλλιεργείται και χρησιμοποιείται ευρέως σε πολλά λαχανικά και κρεατικά για το χρώμα του· Χρησιμοποιείται επίσης, για την υποτιθέμενη αξία του στην παραδοσιακή ιατρική.</p> <p>Στη Νότια Αφρική, ο κουρκουμάς χρησιμοποιείται για να προσδώσει ένα χρυσαφένιο χρώμα στο βραστό λευκό ρύζι.</p> <p>Στην κουζίνα του Βιετνάμ, η σκόνη κουρκούμης χρησιμοποιείται για τον χρωματισμό και αρωματισμό ορισμένων πιάτων, όπως των <i>bánh xèo, bánh khọt</i> και <i>mi quang</i>. Η σκόνη χρησιμοποιείται και σε άλλα <i>stir-fried</i>(γρήγορα τηγανισμένα σε δυνατή φωτιά ακολουθούμενο από έντονο ανακάτεμα) πιάτα και σούπες.</p> <p>Το Καμποτζιανό είδος πρώτης ανάγκης στην πάστα κάρυ <i>kroeung</i>, το οποίο χρησιμοποιείται σε πολλά πιάτα συμπεριλαμβανομένου του <i>Amok</i>, τυπικά περιέχει φρέσκα κιτρινόριζα.</p> <p>Στην Ινδονησία τα φύλλα κουρκούμης χρησιμοποιούνται από τους <i>Minangkabau</i> ή την κουζίνα του <i>Padang</i> ως η βάση για το κάρι της Σουμάτρα, όπως στα <i>rendang</i>, <i>sate padang</i> και πολλές άλλες ποικιλίες.</p> <p>Στην Ταϋλάνδη, τα φρέσκα ριζώματα κουρκουμά, χρησιμοποιούνται σε πολλά πιάτα, ειδικότερα στη νότια Ταϋλανδέζικη κουζίνα, όπως το κίτρινο κάρυ και τη σούπα κιτρινόριζας.</p> <p>Στη Μεσαιωνική Ευρώπη, ο κουρκουμάς έγινε γνωστός ως το Ινδικό σαφράν επειδή χρησιμοποιείτο ευρέως ως ένα εναλλακτικό του πολύ ακριβότερου μπαχαρικού ζαφορά.<sup id="cite_ref-30" class="reference">[14]</sup></p> <h3><span></span><span class="mw-headline">Βαφή</span></h3> <div class="thumb tleft"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0a/Turmeric-powder.jpg/250px-Turmeric-powder.jpg" class="thumbimage" width="250" height="250" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Σκόνη κιτρινόριζας.</div> </div> </div> <p>Η κιτρινόριζα, παράγει μια κακή βαφή υφάσματος, δεδομένου ότι δεν είναι πολύ ταχεία βαφή, αλλά συνήθως χρησιμοποιείται σε υφάσματα της Ινδίας και του Μπανγκλαντές, όπως τα σάρι και τις ρόμπες των μοναχών<sup id="cite_ref-31" class="reference">[Σημ. 10]</sup><sup id="cite_ref-32" class="reference">[15]</sup> Η κουρκούμη (κωδικοποιούμενη ως <i>E100</i>, όποτε χρησιμοποιείται ως πρόσθετο τροφίμων)<sup id="cite_ref-33" class="reference">[16]</sup> χρησιμοποιείται για την προστασία τροφικών προϊόντων από την ηλιακή ακτινοβολία. Η <i>oleoresin</i> χρησιμοποιείται για προϊόντα που περιέχουν έλαια. Η κουρκουμίνη και διάλυμα πολυσορβικού ή σκόνη κουρκουμά αραιωμένου σε αλκοόλη, χρησιμοποιείται για προϊόντα που περιέχουν νερό. Ο υπέρ-χρωματισμός, όπως στα αγγουράκια τουρσί, νοστιμιές και μουστάρδες, χρησιμοποιείται μερικές φορές για να αντισταθμίσει το ξεθώριασμα.</p> <p>Σε συνδυασμό με το <i>annatto (E160b)</i>,<sup id="cite_ref-34" class="reference">[Σημ. 11]</sup> η κιτρινόριζα <i>(turmeric)</i> έχει χρησιμεύσει για τον χρωματισμό τυριών, γιαουρτιών, στεγνών μειγμάτων, ντρέσινγκ για σαλάτες, χειμερινών βουτύρων και μαργαρινών. Ο κουρκουμάς <i>(turmeric)</i>, χρησιμοποιείται επίσης για να δώσει ένα κίτρινο χρώμα σε ορισμένες παρασκευασμένες μουστάρδες, κονσερβοποιημένες κοτόσουπες και άλλα τρόφιμα (συχνά πολύ φθηνότερη αντικατάσταση για το σαφράν).</p> <h3><span></span><span class="mw-headline">Δείκτης</span></h3> <p>Το χαρτί κιτρινόριζας, καλούμενο επίσης «χαρτί κουρκουμά» είναι χαρτί διαποτισμένο σε βάμμα κουρκούμης και αφίεται να στεγνώσει. Χρησιμοποιείται στη χημική ανάλυση ως δείκτης οξύτητας και αλκαλικότητας.<sup id="cite_ref-35" class="reference">[17]</sup> Το χαρτί είναι κίτρινο με όξινα και ουδέτερα διαλύματα και μετατρέπεται σε φαιό ή ερυθρό-φαιό σε αλκαλικά διαλύματα, με μετάβαση ανάμεσα στο pH 7,4 και 9,2.<sup id="cite_ref-36" class="reference">[18]</sup></p> <p>Για την ανίχνευση του <i>pH</i>, το χαρτί κουρκούμης έχει αντικατασταθεί στην κοινή χρήση από χαρτί ηλιοτροπίου. Η κιτρινόριζα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο για την φαινολοφθαλεΐνη, καθώς είναι παρόμοιο το φάσμα χρωμάτων που αλλάζει το <i>pH</i> του.</p> <h3><span></span><span class="mw-headline">Παραδοσιακές χρήσεις</span></h3> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/41/Turmeric_Flower_Maharashtra_India.jpg/220px-Turmeric_Flower_Maharashtra_India.jpg" class="thumbimage" width="220" height="157" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Κοντινή λήψη άνθους κιτρινόριζας σε χωριό της Μαχαράστρα, Ινδία.</div> </div> </div> <p>Στις Αγιουρβεδικές πρακτικές, η κουρκούμη έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία μιας ποικιλίας εσωτερικών διαταραχών, όπως δυσπεψία, λοιμώξεις του λαιμού, κοινά κρυολογήματα ή παθήσεις του ήπατος, καθώς και τοπικά για τον καθαρισμό των πληγών ή την θεραπεία πληγών του δέρματος<sup id="cite_ref-prasad_8-1" class="reference">[3]</sup></p> <p>Η κουρκούμη θεωρείται ευοίωνη και ιερή στην Ινδία και έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και χιλιετίες, σε διάφορες Ινδουιστικές τελετές. Παραμένει δημοφιλής στην Ινδία για τις γαμήλιες και τις θρησκευτικές τελετές.</p> <p>Η κιτρινόριζα έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον Ινδουιστικό πνευματισμό. Τα ράσα των Ινδουιστών μοναχών, χρωματίζονταν παραδοσιακά με μια κίτρινη χρωστική ουσία, από κουρκούμη. Λόγω του κίτρινου-πορτοκαλί χρωματισμού της, η κουρκούμη συνδέθηκε με τον ήλιο ή τον <i>Thirumal</i><sup id="cite_ref-37" class="reference">[Σημ. 12]</sup> στην μυθολογία της αρχαίας θρησκείας Ταμίλ. Το κίτρινο είναι το χρώμα του ηλιακού πλέγματος τσάκρα, το οποίο στην παραδοσιακή Σίντα ιατρική των Ταμίλ είναι ένα ενεργειακό κέντρο. Το πορτοκαλί είναι το χρώμα του ιερού οστού τσάκρα.</p> <p>Το φυτό χρησιμοποιείται στην γλώσσα <i>Poosai</i> (Ταμίλ) να αντιπροσωπεύει μια μορφή της θεάς <i>Kottravai</i>, των Ταμίλ. Στην Ανατολική Ινδία, το φυτό χρησιμοποιείται ως ένα από τα εννέα στοιχεία της <i>navapatrika</i><sup id="cite_ref-38" class="reference">[Σημ. 13]</sup> μαζί με νεαρά φυτά μαγειρικής μπανάνας, φύλλα κολοκασίας, κριθάρι <i>(jayanti)</i>, <i>Aegle marmelos</i> <i>(bilva)</i>,<sup id="cite_ref-43" class="reference">[Σημ. 14]</sup> ροδιά <i>(darimba)</i>, <i>asoka</i>, <i>manaka</i> ή <i>manakochu</i> και <i>rice paddy</i>.<sup id="cite_ref-44" class="reference">[Σημ. 15]</sup> Η λατρεία της <i>Navaptrika</i> είναι ένα σημαντικό τμήμα των τελετουργιών του φεστιβάλ <i>Durga</i>.<sup id="cite_ref-45" class="reference">[19]</sup><sup id="cite_ref-46" class="reference">[Σημ. 16]</sup></p> <p>Χρησιμοποιείται στο <i>poosai</i>, για να κάνει μια μορφή Γκανέσα <i>(Ganesha)</i>.<sup id="cite_ref-48" class="reference">[Σημ. 17]</sup> Στον <i>Yaanaimugathaan</i>, τον απομακρυντή των εμποδίων, γίνεται επίκληση στην αρχή σχεδόν κάθε τελετής και για το σκοπό αυτό γίνεται μια μορφή του <i>Yaanaimugathaan</i>, αναμιγνυόμενη με κουρκουμά και νερό και σχηματίζοντάς την σε ένα κωνοειδές σχήμα.</p> <p>Η τελετή <i>Haldi</i> (που στη Βεγγάλη ονομάζεται <i>Gaye holud</i>) (κυριολεκτικά «κίτρινο στο σώμα»), είναι μια τελετή η οποία παρατηρείται σε πολλά μέρη της Ινδίας, κατά τη διάρκεια των Ινδουιστικών γαμήλιων εορτών, συμπεριλαμβανομένης της Βεγγάλης, Παντζάμπ, Μαχαράστρα και του Γκουτζαράτ. Η τελετή λαμβάνει χώρα μια ή δυο ημέρες πριν από τις θρησκευτικές και γαμήλιες τελετές της Βεγγάλης. Η πάστα της κουρκούμης αλείφεται από τους φίλους στα σώματα του ζεύγους. Αυτό λέγεται ότι μαλακώνει το δέρμα, αλλά και τα χρωματίζει με το διακριτικό κίτρινο χρώμα που δίνει την ονομασία του σε αυτή την τελετή. Μπορεί να είναι μια κοινή εκδήλωση για τις οικογένειες της νύφης και του γαμπρού ή μπορεί να αποτελείται από ξεχωριστές εκδηλώσεις για την οικογένεια της νύφης και την οικογένεια του γαμπρού.</p> <p>Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ <i>Pongal</i><sup id="cite_ref-50" class="reference">[Σημ. 18]</sup> των Ταμίλ, ένα ολόκληρο φυτό κιτρινόριζας με φρέσκα ριζώματα προσφέρεται ως ευχαριστήρια προσφορά στον <i>Suryan</i>, το θεό του ήλιου. Επίσης, πολλές φορές, το φρέσκο φυτό δένεται πέριξ του δοχείου <i>Pongal</i> εντός του οποίου προετοιμάζεται μια προσφορά <i>Pongal</i>.</p> <p>Στην Ταμίλ Ναντού και Άντρα Πραντές, ως μέρος του τελετουργικού του γάμου των Ταμίλ / Τελούγκου, αποξηραμένοι κόνδυλοι κουρκούμης δεμένοι με σπάγκο χρησιμοποιούνται για την δημιουργία ενός κολιέ <i>Thali</i>,<sup id="cite_ref-52" class="reference">[Σημ. 19]</sup> το αντίστοιχο των δακτυλιδιών γάμου στους δυτικούς πολιτισμούς. Στη δυτική και παράκτια Ινδία, κατά τη διάρκεια γάμων των Μαράθι, <i>Konkani</i>, Κανάντα και Βραχμάνων, οι κόνδυλοι της κουρκούμης, δένονται από το ζευγάρι, με κορδόνια στους καρπούς τους κατά τη διάρκεια της τελετής που ονομάζεται <i>Kankanabandhana</i>.<sup id="cite_ref-maha_53-0" class="reference">[20]</sup></p> <p>Το 1896, ο <i>Friedrich Ratzel</i> στο «Η Ιστορία της Ανθρωπότητας» <i>(«The History of Mankind»)</i>, ανέφερε ότι, στη Μικρονησία η προετοιμασία της σκόνης κουρκούμης για τον καλλωπισμό του σώματος, ενδυμάτων και σκευών, είχε τελετουργικό χαρακτήρα.<sup id="cite_ref-54" class="reference">[21]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Νοθεία</span></h2> <p>Δεδομένου ότι ο κουρκουμάς και άλλα μπαχαρικά συνήθως πωλούνται αναλόγως του βάρους τους, ελλοχεύει η πιθανότητα ώστε τοξικοί φθηνότεροι παράγοντες με παρόμοιο χρώμα να προστίθενται, όπως π.χ. οξείδιο του μολύβδου (II, IV), δίνοντας στον κορκουμά, ένα πορτοκαλο-κόκκινο χρώμα αντί του φυσικού του χρυσο-κίτρινου.<sup id="cite_ref-55" class="reference">[22]</sup> Μια άλλη κοινή ουσία νόθευσης στον κουρκουμά, είναι η κίτρινη <i>metanil</i> (επίσης γνωστή ως το κίτρινο οξύ 36), που θεωρείται παράνομη βαφή για χρήση σε τρόφιμα από τη <i>British Food Standards Agency</i>.<sup id="cite_ref-56" class="reference">[23]</sup></p> <h2><span></span><span class="mw-headline">Έρευνα</span></h2> <div class="thumb tright"> <div class="thumbinner"><img alt="" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5b/Curcuma_longa_roots.jpg/220px-Curcuma_longa_roots.jpg" class="thumbimage" width="220" height="91" /><div class="thumbcaption"> <div class="magnify"></div> Ρίζωμα και σκόνη κουρκουμά.</div> </div> </div> <p>Η βασική έρευνα δείχνει οτι τα αποστάγματα από κουρκουμά μπορεί να έχουν αντιμυκητιακές και αντιβακτηριακές ιδιότητες.<sup id="cite_ref-57" class="reference">[24]</sup></p> <p>Η κουρκούμη ή το κύριο της συστατικό η κουρκουμίνη, έχει μελετηθεί σε μικρές κλινικές δοκιμές σε πολλές ανθρώπινες ασθένειες και παθήσεις.</p> <p></p>

Z 2

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <div id="idTab1" class="rte"> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong>μακρύ πιπέρι μπαχαρικό - ολόκληρο (Piper longum)</strong></span></h2> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong><span style="color: #ff0000;"><span class="tlid-translation translation"><span title="">Τιμή για το πακέτο των 5 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></span></strong></span></h2> <p>Από άλλα Ασιατικά είδη όπως τα πέπερι ρετροφράκτης και πέπερι το μακρύ (Piper longum) παρασκευάζονται επίσης διάφορες ποικιλίες πιπεριού. Οι καρποί των ειδών αυτών χρησιμοποιούνται και στη λαϊκή ιατρική κατά διαφόρων παθήσεων.</p> <p>Κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής εποχής, το μακρύ πιπέρι (piper longum) ήταν το πιο "μοδάτο" και όχι το γνωστό σε όλους μας μαύρο πιπέρι (piper nigrum). Και καθώς το μακρύ πιπέρι ήταν και πιο... καυτερό (και άρα πιο αποτελεσματικό, σύμφωνα με τις ιατρικές επιταγές της εποχής), και πίστευαν ότι αντιμετωπίζει τα φλέγματα και ενισχύει τον... ανδρισμό, ήταν πολύ δημοφιλές στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις.</p> <p>Το μακρύ πιπέρι ήταν τόσο δημοφιλές, που οι υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις των Ρωμαίων, άρχισαν να ζητούν παρόμοια αλλά λιγότερο ακριβά καρυκεύματα. Έτσι οι έμποροι άρχισαν να εμπορεύονται το γνωστό μαύρο πιπέρι.</p> <p>Και καθώς το μαύρο πιπέρι έγινε πιο διάσημο στη Δύση από τον... "μακρύτερο" ξάδερφό του, η ποικιλία αυτή ήταν πιο φτηνή για να εισάγεται στην αυτοκρατορία.</p> <p>Τους επόμενους αιώνες, η δημοφιλία του μαύρου πιπεριού εκτοξεύθηκε στα ύψη, τόσο που όταν ο Αλάριχος της ομάδας των Βησιγότθων λεηλάτησε τη Ρώμη, τον 5ο αιώνα, απαίτησε να του δοθούν ως μέρος των λύτρων 3.000 λίβρες κόκκοι πιπέρι.</p> <p>Όπως και το αλάτι, σε κάποιες περιπτώσεις, το πιπέρι χρησιμοποιούνταν και ως νόμισμα.</p> <p>Μετά την κατάρρευση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι Πέρσες (και αργότερα οι αραβικές δυνάμεις) πήραν τον έλεγχο των εξαγωγών μπαχαρικών από την Ινδία στη Μεσόγειο, ενώ οι Ιταλοί είχαν το μονοπώλιο του εμπορίου μπαχαρικών στην Ευρώπη. Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη πολλών ιταλικών πόλεων, και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάδυση της Αναγέννησης, χάρη στα εισοδήματα από το προσοδοφόρο εμπόριο, στο οποίο είχε επίσης προστεθεί και η κανέλα, το γαρίφαλο, το μοσχοκάρυδο και το τζίντζερ.</p> <p>Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, τα μπαχαρικά ήταν ένα είδος πολυτελείας, και μπορούσαν να τα αποκτήσουν μόνο οι πλούσιοι, οι οποίοι διέθεταν μεγάλα ποσά για να... εμπλουτίσουν τη γεύση των φαγητών τους.</p> <p>Ακόμη, το μονοπώλιο των δρόμων των μπαχαρικών οδήγησε τους Πορτογάλους να αναζητήσουν άλλους δρόμους προς την Κίνα και... ανακάλυψαν την Αμερική.</p> <p>Έτσι, με πολλές χώρες πρόθυμες να δαπανήσουν τόσο κόπο και χρήμα σε ένα μπαχαρικό, δεν προκαλεί μεγάλη κατάπληξη το γεγονός ότι το μαύρο πιπέρι χαρακτηριζόταν συχνά και ως "μαύρος χρυσός".</p> <p>Το δυναμικό "δίδυμο" της υψηλής γαστρονομίας</p> <p>Η δημοτικότητα του μαύρου πιπεριού έπεσε λίγο στις αρχές του 17ου αιώνα, μετά την ανακάλυψη των πιπεριών τσίλι στο Νέο Κόσμο και την επέκταση της ευρωπαϊκής διατροφής... εκτός από το πλιγούρι! Επέστρεψε όμως δυναμικά κατά τη διάρκεια του Διαφωτισμού.</p> <p>Για άλλη μια φορά, οι βασιλικοί σεφ του Λουδοβίκου του 14ου έδωσαν στο πιπέρι πίσω την...αίγλη του.</p> <p>Ο Λουδοβίκος ο 14ος προτιμούσε το φαγητό του όσο λιγότερο καρυκευμένο γινόταν. Για την ακρίβεια, απαγόρευσε τη χρήση μπαχαρικών από την Ανατολή, πέρα από το αλάτι, το πιπέρι και το μαϊντανό. Η σχεδόν αποκλειστική χρήση του αλατιού και του πιπεριού επάνω στα τραπέζια εξαπλώθηκε σιγά σιγά σε Ευρώπη και Αμερική.</p> <p>Στις μέρες μας, καταλήγει το δημοσίευμα, οι Αμερικανοί καταναλώνουν πάνω από 6,5 τόνους επιτραπέζιου αλατιού και γύρω στους 27.000 τόνους μαύρου πιπεριού το χρόνο.</p> <p>Μόνο το σουσάμι και οι σπόροι μουστάρδας ξεπερνούν σε ποσότητα αυτή του μαύρου πιπεριού στις εισαγωγές.</p> </div> </body> </html>

Z 7 5g

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="">Μείγμα κάρις Habanero - μπαχαρικό</span><br /><span title="" style="color:#ff0000;">Τιμή για το πακέτο των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <p><span style="font-size:11pt;color:#000000;"><span class="tlid-translation translation"><span title=""><span title="">Μείγμα καυτερή πιπεριά habanero και κάρυ ινδικής καρυκεύματος.</span> <span title="">Όπως κάθε μπαχαρικό από την προσφορά μας, αυτά τα συστατικά καλλιεργούνται καθαρά οργανικά χωρίς τη χρήση μη βιολογικών συστατικών.</span><br /><span title="">Απλώς θέλουμε να προσθέσουμε ότι η καψαϊκίνη, η οποία κάνει το πιπέρι πικάντικο, χρησιμοποιείται στην ιατρική για επούλωση.</span> Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η καψαϊκίνη μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση του φυσιολογικού σωματικού βάρους, καθώς και στην καλύτερη ανταπόκριση της ινσουλίνης στο σώμα (που συμβάλλει στην πρόληψη του διαβήτη).</span></span></span></p>

Z 18

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="" class="alt-edited">Αποξηραμένα φύλλα ελιάς μπαχαρικών - κιμά</span><br /><span title="" style="color:#ff0000;">Η τιμή είναι για ένα πακέτο 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <p><span style="font-size:11pt;"><span class="tlid-translation translation"><span title="">Το τσάι ελιάς είναι φτιαγμένο από ελιές σε φύλλα (ολόκληρα ή κιμά).</span> <span title="">Είναι ένα ποτό εξαιρετικής οσμής και εμφάνισης και εξαιρετικής γεύσης.</span> <span title="">Η ελιά είχε πολλές χρήσεις στην ιστορία και κυρίως το ελαιόλαδο.</span> <span title="">Σήμερα, η ελιά είναι ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο δέντρο και οι χρήσεις του είναι πολλαπλές.</span> <span title="">Αν και το τσάι από την ελιά είναι λιγότερο γνωστό στον κόσμο των τσαγιού, η έρευνα έχει αποδείξει τις εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες του φύλλου ελιάς.</span><br /><br /><span title="">Φαρμακευτικές ιδιότητες - τσάι ελιάς:</span><br /><br /><span title="">βοηθάει με υψηλή πίεση (επεκτείνει τα αιμοφόρα αγγεία, αυξάνει τη ροή του αίματος και βοηθά στη ρύθμιση των καρδιακών παλμών),</span><br /><span title="">εμποδίζει την καρδιαγγειακή καρδιακή νόσο,</span><br /><span title="">βοηθάει με υψηλή χοληστερόλη,</span><br /><span title="">έχει εξαιρετικές αντιμυκητιακές ιδιότητες,</span><br /><span title="">έχει εξαιρετικές αντιβακτηριακές ιδιότητες,</span><br /><span title="">εξαιρετικά καλό για κρυολογήματα και γρίπη,</span><br /><span title="">βοηθάει στην πνευμονία,</span><br /><span title="">βοηθάει με τη φυματίωση,</span><br /><span title="">βοηθάει στον διαβήτη (μειώνει τη ζάχαρη),</span><br /><span title="">βοηθάει με μηνιγγίτιδα,</span><br /><span title="">βοηθάει με ρευματισμούς,</span><br /><span title="">βοηθάει με λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος,</span><br /><span title="">ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα ολόκληρου του οργανισμού.</span></span></span></p>

Z 25

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="">Μείγμα κόκκων πιπεριού - μπαχαρικό</span><br /><span title="" style="color:#ff0000;">Η τιμή είναι για συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <p><span style="font-size:11pt;"><span class="tlid-translation translation"><span title="">Ένα μείγμα από 6 είδη πιπέρι είναι ένα από τα καλύτερα, πιο σεβαστό πιπέρι στον κόσμο.</span> <span title="">Αυτό το πιπέρι προστίθεται καλύτερα πριν απλώς σερβίρει φαγητό, επειδή κάνει πλήρη χρήση του αρωματικού αρώματος αυτού του πιπεριού.</span> <span title="">Είναι εξαιρετικό με κρέας, αλλά και με πιάτα για χορτοφάγους.</span></span></span></p>

Z 27

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><span style="font-size: 14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="" class="alt-edited">Αφρικανική μπαχαρικό μπάρμπεκιου</span><br /><span title="" style="color: #ff0000;">Η τιμή είναι για συσκευασία 8 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <p><span style="font-size: 11pt;"><span class="tlid-translation translation"><span title="">Αφρικανικός συνδυασμός μπαχαρικών για μπάρμπεκιου.</span> <span title="">Εξαιρετικό μπαχαρικό ακόμη και για να φτιάξετε μια μαρινάδα με μια νότα πικάντικης.</span> <span title="">Το μπαχαρικό είναι χοντροκομμένο και, αν το επιθυμείτε, μπορείτε επίσης να το κρεμάσετε.</span><br /><br /><span title="">Τα παρακάτω συστατικά βρίσκονται σε αυτό το μπαχαρικό:</span><br /><span title="">κίμα, κορίανδρο, αλάτι, πιπέρι, κουρκούμη, τσίλι, τζίντζερ, σκόρδο, μαϊντανός, κανέλα, μουστάρδα, μπαχάρι, κρεμμύδι, κάρδαμο, μοσχοκάρυδο, γαρίφαλο.</span><br /><br /><span title="">Πρέπει να προσθέσουμε ότι το χρησιμοποιούμε προσωπικά και είμαστε ενθουσιασμένοι με το άρωμα που δίνει στα πιάτα με βάση το κρέας!</span></span></span></p> </body> </html>

Z 40

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="" class="alt-edited">«Goa-Cochin» κάρι μείγμα - μπαχαρικών</span><br /></span><span class="tlid-translation translation" style="color:#ff0000;"><span title="">Η τιμή είναι για συσκευασία 8 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <p><span style="font-size:11pt;"><span class="tlid-translation translation"><span title="">Το GOA-COCHIN μίγμα μπαχαρικών είναι σίγουρα το πιο γνωστό και πιο δημοφιλές μείγμα μπαχαρικών ινδικής κουζίνας.</span> <span title="">Με αυτό το μπαχαρικό, κυριολεκτικά βλέπουμε τι είναι αυτό.</span> <span title="">Ολόκληρα τα ινδικά μπαχαρικά και η γεύση παραμένουν προστατευμένα μέχρι το τέλος.</span> <span title="">Ιδανικό μπαχαρικό για σούπες, σάλτσες και εξωτικά πιάτα ρυζιού, κρέατος και ψαριών.</span></span></span></p>

Z 41

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong><span class="tlid-translation translation"><span title="">Κίτρινο κάρυ και μίγμα μπανάνας - μπαχαρικό που καταστρέφει τον καρκίνο</span><br /><span title="" style="color:#ff0000;">Η τιμή είναι για τη συσκευασία των 10 γραμμάρια αυτού του μπαχαρικού.</span></span></strong></span></h2> <p><span style="font-size:11pt;"><span class="tlid-translation translation"><span title="">Ένα μείγμα μπαχαρικών που αποτελείται από τα ακόλουθα συστατικά: κάρυ, σκόνη μπανάνας (30%), κόλιανδρο, κουρκούμη, κύμινο, πιπέρι, μουστάρδα, ακατέργαστη ζάχαρη ζαχαροκάλαμου, τζίντζερ, τσίλι, γαρύφαλλο, μάραθο, σκόρδο, κρεμμύδι,</span> <span title="">.</span><br /><br /><span title="">Στο Κέντρο Έρευνας του Καρκίνου στο Cork της Ιρλανδίας, οι επιστήμονες αντιμετώπισαν καρκινικά κύτταρα με μια ουσία που ονομάζεται κουρκουμίνη, η οποία βρίσκεται στο δημοφιλές ινδικό καρύκευμα και είναι υπεύθυνη για το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα του.</span> <span title="">Διαπίστωσαν ότι εντός 24 ωρών η κουρκουμίνη σκότωσε καρκινικά κύτταρα.</span><br /><br /><span title="">Αμερικανοί επιστήμονες έχουν καθιερώσει το 2007 ότι η κουρκουμίνη μπορεί να διεγείρει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με νόσο του Alzheimer.</span></span></span></p>

Z 43

5/ 5

<h2><span style="font-size:14pt;"><strong>μπαστούνια Bourbon βανίλια - μπαχαρικό</strong></span><br /><span style="font-size:14pt;"><strong><span style="color:#d0121a;">Η τιμή είναι για 2 ράβδους των 10cm αυτού του μπαχαρικού.</span></strong></span></h2> <p><span style="color:#000000;"><b>Vanilla</b><span> is a </span>flavoring<span> derived from </span>orchids<span> of the genus </span><i>Vanilla</i><span>, primarily from the Mexican species, </span><b>flat-leaved vanilla</b><span> (</span><i>V. planifolia</i><span>). The word </span><i>vanilla</i><span>, derived from </span><i title="Spanish language text" xml:lang="es" lang="es">vainilla</i><span>, the </span>diminutive<span> of the Spanish word </span><i title="Spanish language text" xml:lang="es" lang="es">vaina</i><span> (</span><i title="Spanish language text" xml:lang="es" lang="es">vaina</i><span> itself meaning a sheath or a pod), is translated simply as "little pod".</span><span> </span>Pre-Columbian<span></span>Mesoamerican<span> people cultivated the vine of the vanilla orchid, called </span><i>tlilxochitl</i><span> by the </span>Aztecs<span>. Spanish </span>conquistador<span> </span>Hernán Cortés<span> is credited with introducing both vanilla and </span>chocolate<span> to Europe in the 1520s.</span></span></p> <h3><span class="mw-headline" id="Culinary_uses">Culinary uses</span></h3> <p>The four main commercial preparations of natural vanilla are:</p> <ul><li>Whole pod</li> <li>Powder (ground pods, kept pure or blended with sugar, starch, or other ingredients)<sup id="cite_ref-67" class="reference">[67]</sup></li> <li>Extract (in alcoholic or occasionally glycerol solution; both pure and imitation forms of vanilla contain at least 35% alcohol)<sup id="cite_ref-68" class="reference">[68]</sup></li> <li>Vanilla sugar, a packaged mix of sugar and vanilla extract</li> </ul><p>Vanilla flavoring in food may be achieved by adding vanilla extract or by cooking vanilla pods in the liquid preparation. A stronger aroma may be attained if the pods are split in two, exposing more of a pod's surface area to the liquid. In this case, the pods' seeds are mixed into the preparation. Natural vanilla gives a brown or yellow color to preparations, depending on the concentration. Good-quality vanilla has a strong, aromatic flavor, but food with small amounts of low-quality vanilla or artificial vanilla-like flavorings are far more common, since true vanilla is much more expensive.</p> <p>Regarded as the world's most popular aroma and flavor, vanilla is a widely used aroma and flavor compound for foods, beverages and cosmetics, as indicated by its popularity as an ice cream flavor.Although vanilla is a prized flavoring agent on its own, it is also used to enhance the flavor of other substances, to which its own flavor is often complementary, such as chocolate, custard, caramel, coffee, and others. Vanilla is a common ingredient in Western sweet baked goods, such as cookies and cakes.</p> <p>The food industry uses methyl and ethyl vanillin as less-expensive substitutes for real vanilla. Ethyl vanillin is more expensive, but has a stronger note. <i>Cook's Illustrated</i> ran several taste tests pitting vanilla against vanillin in baked goods and other applications, and to the consternation of the magazine editors, tasters could not differentiate the flavor of vanillin from vanilla; however, for the case of vanilla ice cream, natural vanilla won out. A more recent and thorough test by the same group produced a more interesting variety of results; namely, high-quality artificial vanilla flavoring is best for cookies, while high-quality real vanilla is slightly better for cakes and significantly better for unheated or lightly heated foods. The liquid extracted from vanilla pods was once believed to have medical properties, helping with various stomach ailments.</p>

Z 56